A nadzieja nie zawodzi… cz. 2

Bóg nadzieją Izraela

Nadzieja, wyczekiwanie Pana, szukanie Jego oblicza w ST były wartościami i tęsknotami dziedzicznymi, przekazywanymi z pokolenia na pokolenie. Szczególnie w czasie zasłużonej niewoli. Prorocy byli dla Izraela mężami nadziei. Mieli tę nadzieję, która nie zawodzi i nie przynosi wstydu. Motorem napędzającym nadzieję są obietnice. Boże obietnice. Jest ich wiele w Biblii.

Prorok Izajasz pisał; „Tylko Pana Zastępów miejcie za Świętego, niech On będzie waszą bojaźnią i On waszym lękiem! (…) Zabezpieczę świadectwo, zapieczętuję naukę w moich uczniach. I będę wyczekiwał Pana, który zakrywa swoje oblicze przed domem Jakuba, i w nim będę pokładał nadzieję.” Izajasza 8:13,16.17

„Jeszcze będą mówić do twoich własnych uszu twoje dzieci, których cię pozbawiono: Za ciasne jest dla mnie to miejsce, dodaj mi jeszcze, abym miał gdzie mieszkać! Wtedy sama pomyślisz w swoim sercu: Kto mi tych zrodził? Przecież ja byłam bezdzietna i niepłodna, wygnana i odepchnięta? Tych więc kto wychował? Przecież ja pozostałam sama, skąd więc ci pochodzą? Tak mówi Wszechmogący Pan: Oto Ja podniosę moją rękę w stronę narodów i wysoko zatknę mój sztandar dla ludów; i przyniosą w swoich objęciach twoich synów, a twoje córki będą nieść na ramionach. Wtedy poznasz, że ja jestem Pan i że nie zawiodą się ci, którzy we mnie pokładają nadzieję. (…) I pozna każdy człowiek, że Ja, Pan, Mocarz Jakubowy, jestem twoim Zbawcą i Odkupicielem. Izajasza 49:20-25

„O, nadziejo Izraela, jego Wybawco w czasach niedoli!” Jeremiasza 14:8

„Nie pogardź nami przez wzgląd na twoje imię, nie dopuść do zbezczeszczenia tronu twojej chwały; wspomnij, a nie zrywaj twojego przymierza z nami! Czy są między bożyszczami narodów takie, które by spuszczały deszcz? Albo czy niebiosa same dają ulewny deszcz? Czy to nie raczej Ty, Panie, Boże nasz? W tobie pokładamy nadzieję, gdyż Ty czynisz to wszystko.” Jeremiasza 14:21,22

„Nadziejo Izraela, Panie! Wszyscy, którzy cię opuszczają, będą zawstydzeni, a ci, którzy od ciebie odstępują, będą zapisani na piasku, gdyż opuścili Pana, źródło wód żywych!” Jeremiasza 17:13

Teraz chciałbym zwrócić uwagę na jeden fragment, który jest bardzo często wyrywany z kontekstu i błędnie używany przez zwolenników ewangelii sukcesu. W tym fragmencie owszem jest mowa o nadziei, o dobrych myślach Pana względem swojego ludu, ale zwróć uwagę, że są to słowa, wypowiedziane przed siedemdziesięcioletnią niewolą.

”Bo tak mówi Pan: Gdy upłynie dla Babilonu siedemdziesiąt lat, nawiedzę was i spełnię na was swoją obietnicę, że sprowadzę was z powrotem na to miejsce. Albowiem ja wiem, jakie myśli mam o was - mówi Pan - myśli o pokoju, a nie o niedoli, aby zgotować wam przyszłość i natchnąć nadzieją. Gdy będziecie mnie wzywać i zanosić do mnie modły, wysłucham was.” Jeremiasza 29:10-12

„To biorę sobie do serca i w tym moja nadzieja, niewyczerpane są objawy łaski Pana, miłosierdzie jego nie ustaje. Każdego poranku objawia się na nowo, wielka jest wierność twoja. Pan jest moim działem, mówi dusza moja, dlatego w nim mam nadzieję. Dobry jest Pan dla tego, kto mu ufa, dla duszy, która go szuka.” Lamentacje Jeremiasza 3:21-25

W Nowym Testamencie jako pierwszy wiersz z wyrazem nadzieja jest zapisany w Mateusza 12:21, mówi on o czasie, w którym to „w imieniu Jezusa narody pokładać będą nadzieję.”

Dobra nowina pełna nadziei

Później w Dziejach Apostolskich czytamy o Pawle, który przed Radą Najwyższą wyznaje, że jest sądzony z powodu nadziei i zmartwychwstania. Dzieje Ap. 23:6. Podobne wyznanie o nadziei składa Paweł przed Feliksem; „To jednak wyznaję przed tobą, że służę ojczystemu Bogu zgodnie z tą drogą, którą oni nazywają sektą, wierząc we wszystko, co jest napisane w zakonie i u proroków, pokładając w Bogu nadzieję, która również im samym przyświeca, że nastąpi zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych.” Dzieje 24:14,15 Następnie gdy staje przed królem Agrypą, o czym mówi ? Mówi o nadziei, którą ulokował w Bogu, o nadziei dla Izraela, nadziei która nie zawodzi.

”A teraz stoję przed sądem, ponieważ pokładam nadzieję w obietnicy, danej przez Boga ojcom naszym, której spełnienia spodziewa się dostąpić naszych dwanaście pokoleń, modląc się żarliwie dniem i nocą. Z powodu tej nadziei oskarżają mnie Żydzi, o królu!” Dzieje 26:6,7

O nadziei sporo jest w Liście do Rzymian, napisałem o tym w poprzednim rozważaniu. Widzimy, że apostoł Paweł był człowiekiem nadziei, był przepełniony nią i głosił tę nadzieję innym. To była jego ewangelia. Dobra nowina pełna nadziei.  Zobaczmy co jeszcze napisał na ten temat w innych listach.

W 1 Koryntian 15: 19, 20 czytamy; „Jeśli tylko w tym życiu pokładamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej pożałowania godni. A jednak Chrystus został wzbudzony z martwych i jest pierwiastkiem tych, którzy zasnęli.”

Następnie w 2 Koryntian 1: 8-10 mamy zapisane piękne świadectwo Pawła; „Nie chcemy bowiem, abyście nie wiedzieli, bracia, o utrapieniu naszym, jakie nas spotkało w Azji, iż ponad miarę i ponad siły nasze byliśmy obciążeni tak, że nieomal zwątpiliśmy o życiu naszym; doprawdy, byliśmy już całkowicie pewni tego, że śmierć nasza jest postanowiona, abyśmy nie na sobie samych polegali, ale na Bogu, który wzbudza umarłych, który z tak wielkiego niebezpieczeństwa śmierci nas wyrwał i wyrwie; w nim też nadzieję pokładamy, że i nadal wyrywać będzie,”; „Albowiem to, co niegdyś miało chwałę, teraz nie ma chwały z powodu chwały, która tamtą przewyższa. Jeśli bowiem chwałę miało to, co przemija, daleko więcej jaśnieje w chwale to, co trwa. Mając więc taką nadzieję, bardzo śmiało sobie poczynamy,” 2 Koryntian 3: 10-12

”Albowiem my w Duchu oczekujemy spełnienia się nadziei usprawiedliwienia z wiary,” Galicjan 5:5

Byście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał

”Aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia ku poznaniu jego, i oświecił oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały jest udziałem świętych w dziedzictwie jego, i jak nadzwyczajna jest wielkość mocy Jego wobec nas, którzy wierzymy dzięki działaniu przemożnej siły jego, jaką okazał w Chrystusie, gdy wzbudził go z martwych i posadził po prawicy swojej w niebie.” Efezjan 1:17-20

W liście do Efezjan 2:11-13 czytamy o tym, że bezbożny człowiek żyjący w konflikcie z Panem Bogiem i z dala od Niego, nie ma nadziei; „Przeto pamiętajcie o tym, że wy, niegdyś poganie w ciele, nazywani nieobrzezanymi przez tych, których nazywają obrzezanymi na skutek obrzezki, dokonanej ręką na ciele, byliście w tym czasie bez Chrystusa, dalecy od społeczności izraelskiej i obcy przymierzom, zawierającym obietnicę, nie mający nadziei i bez Boga na świecie. Ale teraz wy, którzy niegdyś byliście dalecy, staliście się w Chrystusie Jezusie bliscy przez krew Chrystusową.”

Kolejne świadectwo Pawła, dotyczące nadziei która nie przynosi wstydu, zapisane jest w liście do Filipian 1:19 -21; „Wiem bowiem, że przez modlitwę waszą i pomoc Ducha Jezusa Chrystusa wyjdzie mi to ku wybawieniu, według oczekiwania i nadziei mojej, że w niczym nie będę zawstydzony, lecz że przez śmiałe wystąpienie, jak zawsze, tak i teraz, uwielbiony będzie Chrystus w ciele moim, czy to przez życie, czy przez śmierć. Albowiem dla mnie życiem jest Chrystus, a śmierć zyskiem.”

„Dziękujemy Bogu, Ojcu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, zawsze gdy się za was modlimy, bo usłyszeliśmy o wierze waszej w Chrystusie Jezusie i o miłości, jaką żywicie dla wszystkich świętych, dla nadziei, która jest przygotowana dla was w niebie; o niej to słyszeliście już przedtem w ewangelicznym Słowie prawdy,” ; „ I was, którzy niegdyś byliście mu obcymi i wrogo usposobionymi, a uczynki wasze złe były, teraz pojednał w jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was stawić przed obliczem swoim jako świętych i niepokalanych, i nienagannych, jeśli tylko wytrwacie w wierze, ugruntowani i stali, i nie zachwiejecie się w nadziei, opartej na ewangelii, którą usłyszeliście, która jest zwiastowana wszelkiemu stworzeniu pod niebem, a której ja, Paweł, zostałem sługą.”; „Tego Kościoła sługą zostałem zgodnie z postanowieniem Boga, powziętym co do mnie ze względu na was, abym w pełni rozgłosił Słowo Boże, tajemnicę, zakrytą od wieków i od pokoleń, a teraz objawioną świętym jego. Im to chciał Bóg dać poznać, jak wielkie jest między poganami bogactwo chwały tej tajemnicy, którą jest Chrystus w was, nadzieja chwały. Jego to zwiastujemy, napominając i nauczając każdego człowieka we wszelkiej mądrości, aby stawić go doskonałym w Chrystusie Jezusie.” Kolosan1:3-5; 21-23; 25-28

W listach do Tesaloniczan Paweł zachęca by być wytrwałym w nadziei pokładanej w Bogu, by być dla siebie nawzajem nadzieją, radością i koroną chwały i aby się nie smucić jak ci, którzy nie mają nadziei. Paweł wskazuje na Pana Boga, który nas umiłował, dał pocieszenie wieczne i dobrą nadzieję z łaski. 1 Tesaloniczan 1:3; 2:19; 4:13; 2 Tesaloniczan 2:16,17

Ciekawa myśl na temat nadziei jest zapisana w 1 Tesaloniczan 5:8-9; ”My zaś, którzy należymy do dnia, bądźmy trzeźwi, przywdziawszy pancerz wiary i miłości oraz przyłbicę nadziei zbawienia. Gdyż Bóg nie przeznaczył nas na gniew, lecz na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego Jezusa Chrystusa,”

c.d.n