Zbór, który jest w ich domu

Zgromadzenie 'eklezja' w Rzymie nie była scentralizowana. Składała się z rozsianych po mieście wspólnot (zborów) ludzi którzy spotykali się w domach prywatnych. Prawo rzymskie nie dopuszczało centralizacji. Zbór nie miał podziału na liderów i na zwykłych członków wspólnoty. Paweł pisze do wszystkich wierzących. Nie pisze do biura zboru, do biskupa, przywódców, liderów, .

Co do proporcji judeochrześcijan i poganochrześcijan to zdania komentatorów są tu podzielone. Jedni uważają, że zbór założyli wierzący Żydzi i że była ich większość. Inni odwrotnie. Natomiast jednym z ważniejszych problemów we wspólnotach rzymskich były napięte relacje pomiędzy tymi dwoma grupami. Ten problem narósł po wygnaniu i powrocie ludności Żydowskiej do Rzymu. Tej kwestii przyjrzymy się bliżej.

Ma to pewne przełożenie na czasy nam współczesne, gdy w zborach mamy jakieś dwie ścierające się grupy. Tych którzy niedawno przyłączyli się do zboru i urodzonych w rodzinach wierzących; kolorowych i białych, zwolenników PiS i PO, słabych i mocnych.

Rzymian 16:5 "zbór, który jest w ich domu."

Kilka dni temu otrzymałem zdjęcie z Filipin. Wierzący siedzieli w kręgu, zgromadzeni w warsztacie ślusarskim i  z wielką radością rozważali Słowo Boże. To mnie bardzo zbudowało. To jest naturalny model koscioła nakierowany na społeczność, braterstwo i relacje miedzy wierzącymi.

"Codziennie też jednomyślnie uczęszczali do świątyni, a łamiąc chleb po domach." Dzieje 2:46

"A oni odchodzili sprzed oblicza Rady Najwyższej, radując się, że zostali uznani za godnych znosić zniewagę dla imienia jego.  Nie przestawali też codziennie w świątyni i po domach nauczać i zwiastować dobrą nowinę o Chrystusie Jezusie." Dzieje 5:41

"i jak służyłem Panu z całą pokorą wśród łez i doświadczeń, które na mnie przychodziły z powodu zasadzek Żydów, (20) jak nie uchylałem się od zwiastowania wam wszystkiego, co pożyteczne, od nauczania was publicznie i po domach, (21) wzywając zarówno Żydów, jak i Greków do upamiętania się przed Bogiem i do wiary w Pana naszego, Jezusa." Dzieje 20:19-21

"Gdy sobie to uświadomił, udał się do domu Marii, matki Jana, którego nazywano Markiem, gdzie było wielu zgromadzonych na modlitwie." Dzieje 12:12

Chrześcijańskie domy, rodziny były podstawą wspólnot w Rzymie. Czytamy o tym w Liście do Rzymian 16:3-5

”Pozdrówcie Pryskę i Akwilę, współpracowników moich w Chrystusie Jezusie, którzy za moje życie szyi swej nadstawili, którym nie tylko ja sam dziękuję, ale i wszystkie zbory pogańskie, także zbór, który jest w ich domu. (…) Pozdrówcie tych, którzy są z domu Arystobula. (…) Pozdrówcie tych, którzy są z domu Narcyza, a należą do Pana.”

"Pozdrawia was w Panu serdecznie Akwila i Pryscylla ze zborem, który jest w ich domu." 1 Koryntian 16:19

"Pozdrówcie braci w Laodycei i Nymfasa, i zbór, który jest w jego domu." Kolosan 2:15

”i do Appii, siostry, i do Archippa, współbojownika naszego, i do zboru, który jest w twoim domu: Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jezusa Chrystusa.” Filipian 1:2,3

Z biegiem czasu chrześcijaństwo ewaluowało od prostego wystroju domu mieszkalnego do budynku kościelnego wyposażonego w specjalny wystrój. Na środku postawiono "krzesło" i posadzono na  nim biskupa. Zmieniło się też diametralnie znaczenie słowa 'ekklesja'. Z grona wywołanych [powołanych świętych] powstały organizacje religijne sterowanej układami i wewnętrzną polityką religijną, a ci którzy należą do Pana, stali się zasobami ludzkimi.  Dzisiaj kościół to budynek lub organizacja religijna, a bracia zostali podzieleni na duchowieństwo i laikat. Ta ewolucja nie ma nic wspólnego z prawzorem w Nowym Testamencie.