"Gdyż powiadam, że Chrystus stał się sługą obrzezanych [ludu żydowskiego] ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice dane ojcom. [Aby pokazać, że Bóg jest wierny] I aby poganie [narody] wielbili Boga za miłosierdzie, jak napisano: Dlatego będę cię wyznawał [wysławiał] między poganami [narodami] i będę śpiewał [Psalm] imieniu twemu. I znowu mówi: Weselcie się, poganie [narody] , z jego ludem. I znowu: Chwalcie Pana, wszyscy poganie, i niech go wysławiają wszystkie ludy. I znowu Izajasz powiada: Wyrośnie odrośl z pnia [korzenia] Jessego i powstanie, aby panować nad poganami; w nim poganie nadzieję pokładać będą."
Paweł pisze, że cokolwiek wcześniej, w Starym Testamencie napisano, napisano to dla nas, dla naszego pouczenia. Spisane Słowo Boże jest pożyteczne dla każdego pokolenia. Słowo to jest źródłem pocieszenia, pokrzepienia i nadziei.
Wróćmy jeszcze do wiersza Rzymian 15:3; "Bo i Chrystus nie miał upodobania w sobie samym, lecz jak napisano: Urągania [złorzeczenia, szyderstwa] urągających tobie na mnie spadły." To jest cytat z Psalmu. Kilka tłumaczeń słowo tobie pisze z dużej litery, co należy tłumaczyć, że wszystkie urągania, bluźnierstwa kierowane do Boga wziął na siebie Pan Jezus. Mógł żyć w Niebie bez takiego obciążenia, ale czytamy uniżył się, wziął na siebie ciężary świata, uniżył się aż do śmierci. Nie miał upodobania w samym sobie. To jest wzór godny naśladowania.
Popatrzyłem na ten wiersz trochę z innej strony. Na tobie pisane z małej litery. Czy zdarzyło się, że ktoś urągał tobie, drwił szydził z ciebie, złorzeczył ? Zdarzyło się. Gdy kilka razy rozmyślałem nad tym wierszem oświeciła mnie cenna myśl, że przecież Pan Jezus i to urąganie bierze na siebie. Czy to nie jest pocieszające i pokrzepiające?
W cytowanym przez Pawła Psalmie 69: 19-20 czytamy coś bardzo osobistego; "Nie zakrywaj oblicza swego przed sługą swoim, Kiedy jestem strapiony. Rychło wysłuchaj mnie! Zbliż się do mnie, wyzwól mnie; Wybaw mnie przez wzgląd na nieprzyjaciół moich! Ty znasz hańbę, wstyd i zelżywość moją; Przed tobą są wszyscy dręczyciele moi!"
I jeszcze jedna refleksja. Czytamy, że urągania [złorzeczenia, szyderstwa] drwiących z Boga ludzi dotknęły do żywego Pana Jezusa. Czy nas też dotykają, spadają na nas niczym kamienie, wszelkie bluźnierstwa wobec Boga, czy przechodzimy obok nich obojętnie.
W dzisiejszym fragmencie apostoł Paweł cytuje kilka miejsc ze Starego Testamentu, i zgodnie z zapowiedzią, płynie z nich pouczenie i pokrzepienie, głównie dla wierzących z pogan, a dla Żydów napomnienie.
Paweł powołując się na proroctwa ST wskazuje Żydom, że zbawienie pogan zostało zapowiedziane dawno temu i że obecnie poganie mają ten sam przywilej wielbić Boga za Jego miłosierdzie.
Dawid pisze w Psalmie 18:50; "Przeto będę cię, Panie, wysławiał między narodami i będę śpiewał imieniu twemu." Dalej w Psalmie 117:1; "Chwalcie Pana, wszystkie narody, Wysławiajcie Go, wszystkie ludy," Naród wybrany, na podstawie tego powinien być świadectwem i nieść chwałę Bożą niczym światło, dla pogańskich narodów. Czy rzeczywiście Żydzi wypełnili, wypełniają obecnie taką misję? W Dziejach Apostolskich czytamy historie jak Żydzi z wielką zaciekłością przeciwstawiali się zaniesieniu wieści o zbawieniu do pogan. Paweł miał spore problemy z tego powodu. Żydzi traktowali go za zdrajcę. Z tej to przyczyny dzisiejszy fragment znalazł się w liście Pawła.
Weselcie się narody z jego ludem.
To cytat z Księgi Powtórzonego Prawa 32:43 [UBG].
Dlaczego Chrystus przyjął, przygarnął nas? Czytamy, że zrobił to dla chwały Boga. Dlaczego stał się sługą w pierwszej kolejności narodu żydowskiego? Ponieważ chciał pokazać, że Bóg jest wierny i prawdomówny. Dlaczego zbawienie stało się udziałem pogan? Aby i narody pogańskie weseliły się, oddawały chwałę Bogu wraz z Jego ludem.
Chciałbym zwrócić uwagę na słowa; "wraz z Jego ludem". To jest bardzo ważne sformułowanie. Tu nie jest napisane, że poganie bez Jego ludu, ani że w zamian, w zastępstwie Jego ludu, ale wraz z Jego ludem. Warto to miejsce zapamiętać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz