Rozdział 13:11,12

"A to czyńcie, wiedząc, że już czas, [rozumiejcie chwilę obecną] że już nadeszła pora, abyście [abyśmy] się ze snu obudzili, albowiem teraz bliższe jest nasze zbawienie, niż kiedy uwierzyliśmy. Noc przeminęła [posunęła się], a dzień się przybliżył. Odrzućmy [odłóżmy na bok] tedy uczynki ciemności, a obleczmy się w zbroję światłości."


Zatrzymajmy się przez dłuższą chwilę nad końcówką trzynastego rozdziału. To jest zakończenie tej części listu Pawła która rozpoczęła się Pawłowym apelem; Wzywam was... abyście... poświęcili i złożyli swoje ciała [swoją cielesność] na miłą i żywą ofiarę Bogu i nie upodobniali się do tego świata.

Musimy pamiętać o tym co Paweł pisał wcześniej , że jest konflikt ciała i ducha. Ciało przeciwstawia się duchowi. Dlatego ciało musi być ofiarowane, poddane w posłuszeństwo Bogu, biorące krzyż codziennie, ciało zapierające się samego siebie.

Rozumiejąc chwilę obecną

Uczeń Jezusa ma wiedzieć, że już czas, ma znać obecną chwilę. Co dzieje się wokoło niego, ma być obudzony, rześki. Obecnie wielu chrześcijan zyje jak w letargu. Wielu rzeczy jakie dzieją sie w ich wspólnotach, wokół nich, ogólnie na świecie, nie słyszą, nie widzą. Tworzą alianse, różnego rodzaju wątpliwe sojusze, nie mają duchowej wyobraźni dokąd to wszystko prowadzi.

"Wy zaś, bracia, nie jesteście w ciemności, aby was dzień ten jak złodziej zaskoczył. Wy wszyscy bowiem synami światłości jesteście i synami dnia. Nie należymy do nocy ani do ciemności. Przeto nie śpijmy jak inni, lecz czuwajmy i bądźmy trzeźwi. Albowiem ci, którzy śpią, w nocy śpią, a ci, którzy się upijają, w nocy się upijają. My zaś, którzy należymy do dnia, bądźmy trzeźwi [rześcy], przywdziawszy pancerz wiary i miłości oraz przyłbicę nadziei zbawienia." 1 Tesaloniczan 5:4-8

Być w światłości oznacza, że się jest w miejscu dobrze oświetlonym, w którym wszystko dokładnie widać, zarówno to co jest w nas samych, jak i to co jest wokoło nas. Paweł wzywa wspólnotę w Rzymie, a pośrednio i nas do PRZEBUDZENIA. W każdym pokoleniu uczniowie Jezusa mają tendencję do zasypiania. Do moralnego i duchowego rozprzężenia. Dostosowania się do tego świata, powrotu do biesiadowania, obżarstwa i pijaństwa. Najgorsze rozprzężenie będzie miało miejsce przy końcu tego świata. Chrześcijanie popadną z sen, myśląc tyle wieków minęło, a Pan nie powraca, to pewnie będzie za trzysta lat, a może nawet ta sama nauka o powrocie Pana jest wymysłem ludzkiej wyobraźni.

Pan Jezus w jednej przypowieści powiedział, że gdy gospodarz przysypia, przychodzi zły i sieje kąkol. To jest owoc letargu. Pan Jezus o swoim przyjściu powiedział, że nie waszą rzeczą jest znać czas i chwilę. Ale waszą rzeczą jest oczekiwać, być gotowym, nie spać, poznawać czas po znakach, że już jest blisko, tuż, tuż, u drzwi. Taka tęsknota była żywą w czasach Pawła, mimo to Pan Jezus i sam Paweł, zachęcają by nie spać,

"Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest Królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, a wszystko to się stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. Baczcie na siebie, aby serca wasze nie były ociężałe wskutek obżarstwa i opilstwa oraz troski o byt i aby ów dzień was nie zaskoczył niby sidło; przyjdzie bowiem znienacka na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc, modląc się cały czas, abyście mogli ujść przed tym wszystkim, co nastanie, i stanąć przed Synem Człowieczym." Łukasza 21:31-36

Ta świadomość, ze czas jest krótki, przynaglała uczniów Jezusa do koncentrowania się tylko i wyłącznie na sprawach Królestwa. Paweł nawet odradza zawieranie małżeństw, by móc żyć tylko dla Pana.

"A jeśli się ożeniłeś, nie zgrzeszyłeś, a jeśli panna wyszła za mąż, nie zgrzeszyła; wszakże tacy będą mieli doczesne kłopoty, ja zaś chciałbym wam tego oszczędzić. A to powiadam, bracia, czas, który pozostał, jest krótki; dopóki jednak trwa, winni również ci, którzy mają żony, żyć tak, jakby ich nie mieli; a ci, którzy płaczą, jakby nie płakali; a ci, którzy się weselą, jakby się nie weselili; a ci, którzy kupują, jakby nic nie posiadali; a ci, którzy używają tego świata, jakby go nie używali; przemija bowiem kształt tego świata." 1 Koryntian 7:28-31

"Byliście bowiem niegdyś ciemnością, a teraz jesteście światłością w Panu. Postępujcie jako dzieci światłości, bo owocem światłości jest wszelka dobroć i sprawiedliwość, i prawda. Dochodźcie tego, co jest miłe Panu i nie miejcie nic wspólnego z bezowocnymi uczynkami ciemności, ale je raczej karćcie, bo to nawet wstyd mówić, co się potajemnie wśród nich dzieje. Wszystko to zaś dzięki światłu wychodzi na jaw jako potępienia godne; wszystko bowiem, co się ujawnia, jest światłem. Dlatego powiedziano: Obudź się, który śpisz, I powstań z martwych, A zajaśnieje ci Chrystus. Baczcie więc pilnie, jak macie postępować, nie jako niemądrzy, lecz jako mądrzy, wykorzystując czas, gdyż dni są złe." Efezjan 5:8-16

Każde pokolenie żyło ta błogosławiona nadzieją na powrót Pana jeszcze za ich życia, Paweł nie był tu wyjątkiem; "A to wam mówimy na podstawie Słowa Pana, że my, którzy pozostaniemy przy życiu aż do przyjścia Pana..." 1 Tesaloniczan 4:15

"I będą znaki (...) A gdy się to zacznie dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy swoje [ nie śpijcie], gdyż zbliża się odkupienie wasze." Łukasza 21:25-28

"Pan jest blisko."
Filipian 4:5

Świadomość rychłego powrotu Pana mobilizowała do życia godnego Ewangelii. Do chodzenia w światłości i czynienia uczynków światłości.

"Baczcie, czuwajcie; nie wiecie bowiem, kiedy ten czas nastanie. Jest to tak, jak u człowieka, który odjechał, zostawił dom swój, dał władzę sługom swoim, każdemu wyznaczył jego zadanie, a odźwiernemu nakazał, aby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: czy wieczorem, czy o północy, czy gdy kur zapieje, czy rankiem. Aby gdy przyjdzie, nie zastał was śpiącymi. To, co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!" Ew. Marka 13:1-37

"A jednak nowe przykazanie podaję wam, to, które jest prawdziwe w nim i w was, gdyż ciemność ustępuje, a światłość prawdziwa już świeci. Kto mówi, że jest w światłości, a brata swojego nienawidzi, w ciemności jest nadal. Kto miłuje brata swego, w światłości mieszka i nie ma w nim zgorszenia. Kto zaś nienawidzi brata swego, jest w ciemności i w ciemności chodzi, i nie wie, dokąd idzie, gdyż ciemność zaślepiła jego oczy." 1 Jana 2: 8-11

Czas bowiem jest bliski

Bob Utley napisał; "Większość chrześcijan nauczona została, że Jezus przyjdzie niebawem, nagle i nieoczekiwanie Jednak do tej pory każde wyczekujące pokolenie wierzących się myliło! Bliskość (natychmiastowość) powrotu Jezusa jest potężną, zagwarantowaną obietnicą nadzieją każdego pokolenia, rzeczywistością jednak tylko dla jednego (i to prześladowanego). Wierzący muszą żyć tak, jakby miał On przyjść jutro, planować jednak i realizować Wielkie Posłannictwo."

"Błogosławiony ten, który czyta, i ci, którzy słuchają słów proroctwa i zachowują to, co w nim jest napisane; czas bowiem jest bliski." Objawienie 1:3

Obleczmy się w zbroję światłości

Paweł do Efezjan 6: 11-14 napisał o potrzebie posiadania zbroi. Bo przyszło nam walczyć z ciemnością, z władcami tego świata ciemności.

W Psalmie 119:115 czytamy, że Słowo Boże jest pochodnią, światłem. Pan Jezus powiedział; "Ja jestem światłością świata; kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota." Jana 8:12. Jakże pięknie w następnym wierszu Paweł napisze; "Obleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa". Obleczcie się w To właśnie światło, to jest najlepszy nasz oręż.

"Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi. Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich. Dlatego weźcie całą zbroję Bożą, abyście mogli stawić opór w dniu złym i, dokonawszy wszystkiego, ostać się. Stójcie tedy, opasawszy biodra swoje prawdą, przywdziawszy pancerz sprawiedliwości ."