Rozdział 2:28-29, 3:1,2

"Albowiem nie ten jest Żydem (Judejczykiem), który jest nim na zewnątrz, i nie to jest obrzezanie, które jest widoczne na ciele, Ale ten jest Żydem, który jest nim wewnętrznie, i to jest obrzezanie, które jest obrzezaniem serca, w duchu, a nie według litery; taki ma chwałę nie u ludzi, lecz u Boga. [Ktoś pyta:] Czymże więc góruje Żyd? Albo co za pożytek jest z obrzezania? [Paweł odpowiada] Wielki pod każdym względem. Przede wszystkim ten, że im (obrzezanym) zostały powierzone wyrocznie (słowa) Boże."


Ta cześć listu jest skierowana do Żydów, którzy chlubili się Bożym wybraniem, posiadaniem Prawa i Prawdy oraz obrzezaniem. To nie są słowa miłe dla ucha. Żydzi koncentrowali się na tym co zewnętrzne, na ciele. Apostoł Paweł pisze tutaj, że prawdziwy Żyd to ten, który jest Żydem przede wszystkim wewnątrz. Apostoł nie umniejsza wartości obrzezania, ani też nie sugeruje tutaj, że wszyscy uczniowie Jezusa, nawet ci z pogan, są Żydami. Etymologicznie Żyd to ten kto oddaje chwałę Bogu. Nie każdy obrzezany Żyd był chwalcą Boga, a nawet z jego powodu poganie bluźnili Bogu.  Tylko ten Żyd, który jest  obrzezany również na sercu jest tym prawdziwym Żydem, który oddaje chwałę Bogu.

Pan patrzy na serce

Dzisiejszy fragment jest przełomowym miejscem w naszych dotychczasowych rozważaniach i wskazuje na większą wartość ducha nad ciałem, tego co wewnętrzne nad tym co zewnętrzne. Paweł w Liście do Galacjan ujmuje to w ten sposób; "Albowiem ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz nowe stworzenie." To jest jedna z kluczowych myśli Pawła. Ludzie chcą imponować tym co widzialne, tym co na zewnątrz, ale Pan Bóg patrzy na człowieka wewnętrznego, na jego serce.

O tym czytaliśmy w znanej historii z 1 Sam. 16:7; "Ale Pan rzekł do Samuela: Nie patrz na jego wygląd i na jego wysoki wzrost; nie uważam go za godnego. Albowiem Bóg nie patrzy na to, na co patrzy człowiek. Człowiek patrzy na to, co jest przed oczyma, ale Pan patrzy na serce."

Paweł pisze o nowym stworzeniu, o usposobieniu, apostoł Piotr o wewnętrznym człowieku, co prawda pisze do sióstr w Panu, ale myślę, że dotyczy to także nas wszystkich; "Lecz ukryty wewnętrzny człowiek z niezniszczalnym klejnotem łagodnego i cichego ducha, który jedynie ma wartość przed Bogiem." 1 Piotr. 3:4

"Ci wszyscy, którzy chcą się podobać od strony cielesnej, zmuszają was do obrzezania, byle tylko nie cierpieć prześladowania dla krzyża Chrystusowego. Bo nawet ci, którzy poddają się obrzezaniu, sami zakonu nie przestrzegają, ale chcą, abyście wy się obrzezywali, by mogli z ciała waszego się chlubić. Co zaś do mnie, niech mnie Bóg uchowa, abym miał się chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego dla mnie świat jest ukrzyżowany, a ja dla świata. Albowiem ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz nowe stworzenie". Gal. 6:12-15

"To samo usposobienie (niech będzie) w was, co i w Chrystusie Jezusie" Filip. 2:5

Potrzeba obrzezania serca

Skruszone i obrzezane serca podobają się Panu Bogu. W Ks. Powt. Prawa 10:16 Pan Bóg podaje wyraźną informację, że liczy się coś więcej niż tylko zewnętrzne obrzezanie; "Obrzeżcie więc nieobrzezkę waszego serca, a waszego karku już nie zatwardzajcie,"

Obecnie toczy się burzliwa dyskusja o losach Żydów. Pojawia się wiele pytań. M.in. dlaczego ten wybrany, uprzywilejowany naród doświadczał takiego ucisku jak niewola, pogromy, holokaust?  Warto, ku pamięci zacytować słowa zapisane w Torze;

Najpierw w 3 Moj. 26:38 - 41 Pan Bóg zapowiada surowe konsekwencje ich nieskruszonego serca, zatwardziałego karku i duchowego cudzołóstwa; "Zginiecie wśród narodów i pochłonie was ziemia waszych wrogów. A ci, którzy z was się ostaną, zgniją za swoje grzechy w ziemiach waszych wrogów, a także za winy swoich ojców zgniją jak i oni. Będą wyznawać swój grzech i grzech swoich ojców, że odstąpili ode mnie i że postępowali wobec mnie opornie. Więc i Ja będę postępował wobec nich opornie i zaprowadzę ich do ziemi ich wrogów. Może wtedy ukorzy się ich nieobrzezane serce i wtedy zapłacą za swoje winy." Podobnych miejsc w ST jest wiele. Polecam uwadze Księgę proroka Ezechiela.

Następnie w 5 Moj. 30:4-8 Pan Bóg zapowiada coś o czym dzisiaj wielu ludzi niestety zapomina; "Choćby twoi wygnańcy byli na krańcu nieba, to i stamtąd zgromadzi cię Pan, Bóg twój, i stamtąd cię zabierze, I sprowadzi cię Pan, Bóg twój, do ziemi, którą posiadali twoi ojcowie, i posiądziesz ją i ty, i uczyni cię szczęśliwszym i liczniejszym od twoich ojców, I obrzeże Pan, Bóg twój, twoje serce i serce twego potomstwa, abyś miłował Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej, abyś żył. Włoży zaś Pan, Bóg twój, wszystkie te przekleństwa na twoich nieprzyjaciół i na tych, którzy cię nienawidzili i prześladowali. Ty zaś nawrócisz się i będziesz słuchał głosu Pana, i spełniał wszystkie jego przykazania, które ja ci dziś nadaję." Widzimy w tym fragmencie jeden ważny warunek zmiany sytuacji, jest nim obrzezanie serca. Obrzezani na ciele Żydzi potrzebują czegoś więcej, potrzebują obrzezania serca.

"W odnowieniu tym nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, cudzoziemca, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz Chrystus jest wszystkim i we wszystkich," Kol. 3:11

To jest obrzezanie Chrystusowe

Idea obrzezania zmieniła się na krzyżu Golgoty. Od tego czasu obrzezanie zewnętrzne zostało przesunięte bardzo wyraźnie na drugi plan, w cień "obrzezania Chrystusowego" To ważniejsze obrzezanie, obrzezanie serca dotyczy zarówno Żyda, Greka i barbarzyńcę.

"W nim też zostaliście obrzezani obrzezką, dokonaną nie ręką ludzką, gdy wyzuliście się z grzesznego ciała ziemskiego; to jest obrzezanie Chrystusowe. Wraz z nim zostaliście pogrzebani w chrzcie, w którym też zostaliście wespół wzbudzeni przez wiarę w moc Boga, który go wzbudził z martwych.  I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił, odpuściwszy nam wszystkie grzechy;  Wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do  krzyża;" Kol. 2:11-14

"Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili. Przeto pamiętajcie o tym, że wy, niegdyś poganie w ciele, nazywani nieobrzezanymi przez tych, których nazywają obrzezanymi na skutek obrzezki, dokonanej ręką na ciele,  Byliście w tym czasie bez Chrystusa, dalecy od społeczności izraelskiej i obcy przymierzom, zawierającym obietnicę, nie mający nadziei i bez Boga na świecie.  Ale teraz wy, którzy niegdyś byliście dalecy, staliście się w Chrystusie Jezusie bliscy przez krew Chrystusową." Efez. 2:9-13

Każdy Żyd który ma obrzezane serce, w duchu, a nie tylko według ciała, nie na pokaz; taki ma chwałę nie u ludzi, lecz u Boga.

Dalej Apostoł Paweł prowadzi interesujący dialog ze sobą, z jakimś oponentem, może z Żydem, stara się rozwinąć swój pogląd. Paweł pyta: "Czymże więc góruje Żyd? Albo co za pożytek jest z obrzezania?" Ktoś odpowiada: "Wielki pod każdym względem. Przede wszystkim ten, że im zostały powierzone wyrocznie (słowa) Boże." O  znaczeniu obrzezania dla Żyda pisałem w poprzednich rozważaniach.

"Obrzeżcie się dla Pana i usuńcie nieobrzezki waszych serc, mężowie judzcy i mieszkańcy Jeruzalemu, aby mój gniew nie wybuchł jak ogień i nie palił, a nikt by go nie ugasił z powodu waszych złych czynów!" Jer. 4:4

W uzupełnieniu powyższych myśli przeczytajmy jeszcze dwa ważne wiersze;

"W odnowieniu tym nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, cudzoziemca, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz Chrystus jest wszystkim i we wszystkich,"  Kol. 3:11

"Był ktoś w chwili powołania obrzezany? Niech nie ukrywa obrzezania. Był ktoś w chwili powołania nieobrzezany? Niech się nie obrzezuje.  Obrzezanie nie ma żadnego znaczenia i nieobrzezanie nie ma żadnego znaczenia, ale tylko przestrzeganie przykazań Bożych." 1 Kor. 7:18-19