Inne tłumaczenia tego wersetu; „Gdyż obrzezanie ma istotnie wartość, jeśli robisz to, co mówi Tora. Lecz jeśli gwałcisz Torę, twoje obrzezanie staje się nieobrzezaniem!"; "Obrzezanie bowiem jest pożyteczne, jeśli wypełniasz prawo, ale jeśli przekraczasz prawo, twoje obrzezanie staje się nieobrzezaniem."
Przez jakiś czas zajmiemy się ideą obrzezania. Głównie będzie nas interesował aspekt symboliczny i duchowy. Zastanowimy się nad pytaniem; Co za pożytek jest z obrzezania? W kolejnych rozważaniach zastanowimy się nad ideą obrzezaniem serca, bo to jest jedna z ważniejszych myśli Pawłowego przesłania.
«Tak jak został włączony do Przymierza, tak będzie mógł oddać się studiowaniu Tory, stanąć pod chupą i robić dobre uczynki«
"Obrzezanie jest żydowskim obrzędem religijnym, któremu poddawani są chłopcy w ósmym dniu po narodzinach. Polega ono na częściowym lub całkowitym usunięciu napletka i jest najczęściej wykonywanym zabiegiem chirurgicznym na noworodkach na świecie, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych. Z obrzezaniem związane jest także nadanie dziecku imienia.
Od czasów diaspory, obrzezanie odbywa się w synagodze zazwyczaj po modlitwach, w obecności całej społeczności. Mężczyzna, który w trakcie obrzędu trzyma dziecko na kolanach nazywa się sandak. Zebrani witają dziecko słowami Psalmu CXVIII 26 «Błogosławiony jesteś Ty, który przychodzisz w imię Pana». Następnie mohel modli się słowami psalmów i wypowiada następujące błogosławieństwo: »Błogosławiony jesteś Panie nasz Boże, Władco wszechświata, Ty który uświęciłeś nas swoimi przykazaniami i nakazałeś nam obrzezanie». Po zakończonym obrzędzie ojciec dziecka wypowiada błogosławieństwo : «Błogosławiony jesteś Panie nasz Boże, Władco wszechświata, Ty który uświęciłeś nas swoimi przykazaniami i nakazałeś nam wprowadzić dziecko do przymierza Abrahama naszego ojca", a zgromadzeni odpowiadają «Tak jak został włączony do Przymierza, tak będzie mógł oddać się studiowaniu Tory, stanąć pod chupą i robić dobre uczynki«. Imię dziecka jest wypowiadane tuż po zakończeniu obrzezania, zgromadzeni je błogosławią."
Przeczytajmy jeszcze trzy fragmenty z Księgi Rodzaju 17: 9-14, Wyjścia 4:24,25 i z Księgi Jozuego 5:2-9 "Nadto rzekł Bóg do Abrahama: Ty zaś, a po tobie wszystkie pokolenia,
dochowujcie przymierza mego. A to jest przymierze moje, przymierze
między mną a wami i potomstwem twoim po tobie, którego macie dochować:
obrzezany zostanie u was każdy mężczyzna. Obrzeżecie mianowicie
ciało napletka waszego i będzie to znakiem przymierza między mną a wami. Każde wasze dziecię płci męskiej, po wszystkie pokolenia, gdy
będzie miało osiem dni, ma być obrzezane; podobnie też wszystkie inne
dzieci, zarówno urodzone w domu jak i nabyte za pieniądze od
jakiegokolwiek cudzoziemca, który nie jest z potomstwa twego, obrzezany ma być; zarówno urodzony w domu twoim jak i nabyty przez
ciebie za pieniądze. I będzie przymierze moje na ciele waszym jako
przymierze wieczne. A nieobrzezany mężczyzna, który nie będzie
miał obrzezanego ciała napletka swego, będzie wytępiony z ludu swego, bo
złamał przymierze moje."
"W czasie drogi, na noclegu, natarł na niego ( na Mojżesza) Pan i chciał go zabić. Wtedy Sypora wzięła ostry kamień, odcięła napletek syna swego i dotknęła nim sromu Mojżesza, i rzekła: Jesteś mi oblubieńcem krwi."
"W tym czasie rzekł Pan do Jozuego: Zrób sobie krzemienne noże i obrzeż synów izraelskich po raz wtóry. I zrobił sobie Jozue noże z krzemienia, i obrzezał synów izraelskich na wzgórzu Aralot. A oto powód, dla którego Jozue ich obrzezał: cały lud rodzaju męskiego, który wyszedł z Egiptu, wszyscy wojownicy, zmarli w drodze na pustyni, po wyjściu z Egiptu. Cały zaś lud, który wyszedł, był obrzezany, ale ludu, który urodził się w drodze na pustyni, po wyjściu z Egiptu, nie obrzezano. Gdyż przez czterdzieści lat szli synowie izraelscy przez pustynię, aż wymarł wszystek lud, wojownicy, którzy wyszli z Egiptu, gdyż nie usłuchali głosu Pana; Pan bowiem przysiągł im, że nie da im oglądać ziemi, którą przysiągł Pan ich ojcom, że nam ją da, ziemię opływającą w mleko i miód. Ich to, synów, których wzbudził na ich miejsce, Jozue obrzezał, bo byli nieobrzezani, albowiem w drodze ich nie obrzezano. A kiedy zakończono obrzezanie całego narodu, pozostali na miejscu w obozie, aż powrócili do zdrowia. I rzekł Pan do Jozuego: Dzisiaj zdjąłem z was hańbę Egiptu. Miejscowość ta nazywa się Gilgal aż do dnia dzisiejszego."
"W czasie drogi, na noclegu, natarł na niego ( na Mojżesza) Pan i chciał go zabić. Wtedy Sypora wzięła ostry kamień, odcięła napletek syna swego i dotknęła nim sromu Mojżesza, i rzekła: Jesteś mi oblubieńcem krwi."
"W tym czasie rzekł Pan do Jozuego: Zrób sobie krzemienne noże i obrzeż synów izraelskich po raz wtóry. I zrobił sobie Jozue noże z krzemienia, i obrzezał synów izraelskich na wzgórzu Aralot. A oto powód, dla którego Jozue ich obrzezał: cały lud rodzaju męskiego, który wyszedł z Egiptu, wszyscy wojownicy, zmarli w drodze na pustyni, po wyjściu z Egiptu. Cały zaś lud, który wyszedł, był obrzezany, ale ludu, który urodził się w drodze na pustyni, po wyjściu z Egiptu, nie obrzezano. Gdyż przez czterdzieści lat szli synowie izraelscy przez pustynię, aż wymarł wszystek lud, wojownicy, którzy wyszli z Egiptu, gdyż nie usłuchali głosu Pana; Pan bowiem przysiągł im, że nie da im oglądać ziemi, którą przysiągł Pan ich ojcom, że nam ją da, ziemię opływającą w mleko i miód. Ich to, synów, których wzbudził na ich miejsce, Jozue obrzezał, bo byli nieobrzezani, albowiem w drodze ich nie obrzezano. A kiedy zakończono obrzezanie całego narodu, pozostali na miejscu w obozie, aż powrócili do zdrowia. I rzekł Pan do Jozuego: Dzisiaj zdjąłem z was hańbę Egiptu. Miejscowość ta nazywa się Gilgal aż do dnia dzisiejszego."
Zacytowane fragmenty pokazują jak wielką wartością przed obliczem Pana Boga było obrzezanie. Jak On sam stał się strażnikiem ważności i powagi tego symbolu.
Co za pożytek jest z obrzezania?
- Oczyszczenie duchowe, obrzezanie miało symbolizować obrzezanie całego człowieka, jego ciała i wnętrza, serca, słuchu… Filon Aleksandryjski Uważał , że obrzezanie „uduchowia” mężczyznę.
- Symbol utrzymania ciał w czystości
- Zapobieganie chorobom
- Pieczęć przymierza, „pokropiona” krwią
- Nadanie imienia, odpowiednik chrztu
- Przynależność do społeczności, zlekceważenie obrzezania znaczyło „odcięcie” od rodziny i wspólnoty
- Człowiek rodzi się nieobrzezany, ponieważ obowiązkiem człowieka jest zacząć doskonalenie świata od siebie samego."
- Symbol przymierza, wybrania i oddzielenia od innych narodów, symboliczne zdjęcie hańby Egiptu
Bartek napisał: "Symbol przymierza z Bogiem tak jak kiedyś gdy Bóg zawarł przymierze z Abrahamem i na znak tego żydzi obrzezują napletki tak teraz przymierze z Jezusem jest obrzezaniem serca. Moim zdaniem można to porównać z tym co Paweł pisze w tym liście parę rozdziałów wcześniej żeby się wyzbyć starej natury i się przyoblec w Jezusa i żeby ciało duchem umartwiać. A tak poza tym każdy kto był obrzezany według ciała był zobowiązany przestrzegać wszystkich przepisów prawa. Swoją drogą jak wielu ludzi dzisiaj przychodzi do Jezusa ale nie odrzuca swej starej natury i nadal żyją tak jak przed nawróceniem. Więc mają nie obrzezane serce."
"Obrzeżcie więc nieobrzezkę waszego serca,
a waszego karku już nie zatwardzajcie,"
Powtórzonego Prawa 10:16
Obecnie nowocześni Żydzi, dokonują symbolicznego obrzezania poprzez nakłucie napletka, a nawet dokonywane są zabiegi odwracające skutki obrzezania zwane epispasmem. Wiersz 25 mówi nam właśnie o duchowym epispaśmie. Samo głoszenie Prawa, wyznawanie Boga, oddawanie Jemu chwały, deklaracjami, ustami i gestami, to za mało by okazać pełnie obrzezanie. Ta pełnia to szacunek i stosowanie Prawa, to obrzezka ciała i ducha. Dzisiaj mamy, tak jak za Pawła, tysiące pobożnych obrzezanych na ciele Żydów, będących przestępcami Zakonu o nieobrzezanych sercach. Czy zauważyliście, że Paweł właśnie głosi Ewangelię Żydom? Czy było to dla nich miłe dla ucha?
"Oto idą dni - mówi Pan - w których nawiedzę wszystkich nieobrzezanych mimo obrzezania. Egipt, Judę, Edom, Amon, Moab i wszystkich z obciętymi włosami, którzy mieszkają na pustyni, gdyż wszystkie narody są nieobrzezane i cały dom izraelski jest nieobrzezanego serca." Jeremiasza 9:25
Paradoksalnie obrzezanie jako pieczęć przymierza, gwarantująca błogosławieństwo stała się w czasie Machabeuszy, cesarza Hadriana, w czasach późniejszych pogromów, podczas drugiej wojny światowej powodem niewoli, cierpienia i śmierci wielu Żydów.
"W II wieku p.n.e. syryjski władca Antioch IV Epifanes, który za cel obrał sobie hellenizację Żydów, wydał edykt zakazujący żydowskich praktyk religijnych w tym obrzezania. Bez względu na grożącą za złamanie zakazu karę śmierci, żydowskie kobiety, wierne prawu swojego ludu, poddawały swoich synów obrzezaniu w tajemnicy."
Osiemdziesiąt lat po napisaniu Listu do Rzymian, cesarz Hadrian w Judei postanowił odbudować Jerozolimę zniszczoną po wojnie Żydów z Rzymianami w 66–70 n.e., nazywając miasto Colonia Aelia Capitolina. W miejscu zburzonej Świątyni żydowskiej miała stanąć świątynia Jowisza Kapitolińskiego (istniały teorie, że cesarz najpierw pozwolił Żydom odbudować Świątynię, a dopiero potem zmienił postanowienie). Wprowadził też zakaz obrzezania, które – według prawa rzymskiego – zostało zrównane z kastracją. Oba te zarządzenia stały się bezpośrednią przyczyną wybuchu powstania Bar Kochby w 132 n.e. Wódz Juliusz Sewer, wezwany z Bretanii przez Hadriana, miał dokonać ostatecznego zdławienia buntu Żydów. Po zakończeniu kampanii Hadrian przybrał tytuł imperatora i zrealizował swój plan zbudowania Aelia Capitolina. W świątyni stanął posąg Hadriana, a Żydom zakazano wstępu na teren miasta."
Cytaty w tekście pochodzą ze strony Forum Żydów Polskich
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz