"Pozdrawia was Tymoteusz, współpracownik mój, i Lucjusz, i Jazon, i Sozypater, rodacy [kuzyni] moi. Pozdrawiam was w Panu ja, Tercjusz, który ten list pisałem. Pozdrawia was Gajus, gospodarz mój i całego zboru [ekklesias, zgromadzenia]. Pozdrawia was Erast, skarbnik miejski, i brat Kwartus. Łaska Pana naszego, Jezusa Chrystusa, niech będzie z wami wszystkimi. Amen."
S. Olyott zauważa; "Być może Paweł miał zamiar zakończyć list na wersecie 20, ale doszedł do wniosku, że nie powinien tego robić zanim nie prześle pozdrowień od wierzących, którzy przebywali wraz z nim. Jakże zrównoważony był ten Boży człowiek. Widzimy go jako człowieka całkowicie nietolerującego błędu, ale w chwilę potem znów widzimy go z otwartym sercem, przekazującego serdeczne pozdrowienia braciom od braci".
Pozdrawiają was...
Mamy tutaj wymienione kolejne imiona, za którymi są ukryte bardziej lub mniej znane historie. Tymoteusza dobrze znamy. Wiele informacji na jego temat mamy zapisanych w Dziejach i w listach Pawła. Paweł nazywa go swoim prawowitym synem w wierze. Dalej Paweł wymienia Lucjusza 'Loukios', może to być Lucjusz Cyrenejczyk prorok i nauczyciel, lub Łukasz 'Loukas' lekarz."W Antiochii, w tamtejszym zborze, byli prorokami i nauczycielami: Barnaba i Symeon, zwany Niger, i Lucjusz Cyrenejczyk, i Manaen, który się wychowywał razem z Herodem tetrarchą, i Saul." Dzieje 13:1
Jazon, jeden z pierwszych nawróconych w Tesalonikach, który udzilił gościny w swoim domu Pawłowi i Sylasowi. Zapewne czytamy o nim w Dziejach 17: 5-9; "Ale Żydzi, powodowani zazdrością, dobrawszy sobie z pospólstwa różnych niegodziwych ludzi, wywołali zbiegowisko i wzburzyli miasto, a naszedłszy dom Jazona, usiłowali stawić ich przed ludem; gdy zaś ich nie znaleźli, zawlekli Jazona i niektórych braci przed przełożonych miasta, krzycząc: Ci, co uczynili zamęt w całym świecie, przybyli i tutaj, a Jazon ich przyjął; wszyscy oni postępują wbrew postanowieniom cesarza, głosząc, że jest inny król, Jezus. A lud i przełożeni miasta, gdy to usłyszeli, zaniepokoili się, lecz otrzymawszy od Jazona i pozostałych odpowiednie zabezpieczenie, zwolnili ich".
Sozypater, Sopater z Berei, czytamy o nim w Dziejach 20: 4,5; "A towarzyszył mu aż do Azji Sopater, syn Pyrrusa z Berei, a z Tesaloniczan Arystarch i Sekundus, również Gajus z Derbe i Tymoteusz, z Azjatów zaś Tychikus i Trofim. Ci poszli naprzód i czekali na nas w Troadzie;"
Do pozdrowień dołącza się Tercjusz, osobisty sekretarz Pawła, który miał ten przywilej by napisać pozdrowienia własną ręką.
Kolejny brat to Gajusz. Prawdopodobnie chodzi o nawróconego przez Pawła Koryntianina. Był to człowiek bogaty, posiadający obszerny dom w którym, mieszkał Paweł i gdzie zgromadzali się wierzący. Niektórzy łączą Gajusa z Tycjuszem Justusem. (?)"I odszedłszy stamtąd, [Paweł] udał się do domu pewnego człowieka, imieniem Tycjusz Justus, bojącego się Boga, którego dom sąsiadował z synagogą." Dzieje 18:7; "Dziękuję Bogu, że nikogo z was nie ochrzciłem prócz Kryspa i Gajusa, aby ktoś nie powiedział, że jesteście w imię moje ochrzczeni." 1 Koryntian 1:14,15
Może do niego pisał list apostoł Jan; " Starszy do umiłowanego Gajusa, którego miłuję w prawdzie." 3 Jana 1
A może Gajus to ten, lub też ten których porurbowali w Efezie zwolennicy Artemidy Efeskiej. "I napełniło się miasto wrzawą, i ruszyli gromadnie do teatru, porwawszy z sobą Gajusa i Arystarcha, Macedończyków, towarzyszów Pawła." Dzieje 19:29
Dzieje Apostolskie 20:4 wspominają jeszcze o jednym Gajusie; "A towarzyszył mu aż do Azji Sopater, syn Pyrrusa z Berei, a z Tesaloniczan Arystarch i Sekundus, również Gajus z Derbe i Tymoteusz, z Azjatów zaś Tychikus i Trofim."
Dalej Paweł wymienia Erastosa, skarbnika miejskiego w Koryncie. Wspomina o nim Łukasz w Dziejach Apostolskich 19:21,22; "Po tych wydarzeniach postanowił Paweł za sprawą Ducha udać się poprzez Macedonię i Achaję do Jerozolimy, mówiąc: Potem, gdy tam będę, muszę i Rzym zobaczyć. Wysłał więc do Macedonii dwóch pomocników swoich, Tymoteusza i Erasta, a sam pozostał przez czas jakiś w Azji." pisze o nim również Paweł w 2 Tymoteusza 4:20 "Erast pozostał w Koryncie, a chorego Trofima zostawiłem w Milecie."
I brat Kwartus
Braterstwo to duchowe więzy łączące niespokrewnionych ze sobą ludzi, którzy darzą się nawzajem uczuciem braterskim, opartym na zaufaniu, szczerości; przyjaźni i solidarności.
W tym fragmencie godną uwagi jest idea braterstwa, jaka miała miejsce na początku. Paweł wymienia kilka osób z imienia, znamy ich czy nie znamy, ważne, że są to bracia. Idea braterstwa (oczywiście obejmująca również siostry w Panu) jest w listach Pawła mocno podkreślona. Paweł nie pisze pan Kwartus, ale brat Kwartus. Dzisiaj niestety odchodzi się od takiego nazewnictwa, a tym samym od idei braterstwa. Obecnie widzimy jak postmodernistyczne kościoły korporacyjne kładą ogromny nacisk na przywództwo. Szkoły teologiczne kształcą duchownych jak lepiej zarządzać zasobami ludzkimi. Leadership ponad brotherhood, tak nie było w pierwszych wspólnotach uczniów Jezusa.
Pan Jezus swoich uczniów, czyli tych którzy pełnią wolę Ojca, nazwał i Braćmi; W Mateusza 12: 46 - 50 czytamy; "A gdy On jeszcze mówił do tłumów, oto matka i bracia jego stanęli na dworze, chcąc z nim mówić. I rzekł mu ktoś: Oto matka twoja i bracia twoi stoją na dworze i chcą z tobą mówić. A On, odpowiadając, rzekł temu, co mu to powiedział: Któż jest moją matką? I kto to bracia moi? I wyciągnąwszy rękę ku uczniom swoim, rzekł: Oto matka moja i bracia moi! Albowiem ktokolwiek czyni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten jest moim bratem i siostrą, i matką."
"Przeto, bracia moi umiłowani i pożądani, radości i korono moja, trwajcie w Panu, umiłowani." Filipian 4:1
"W końcu, bracia moi, umacniajcie się w Panu i w potężnej mocy jego." Efezjan 6:10
"Miłością braterską jedni drugich miłujcie, wyprzedzajcie się wzajemnie w okazywaniu szacunku," Rzymian 12:10
"A w końcu: Bądźcie wszyscy (...) braterscy," 1 Piotra 3:8
"W końcu, bracia, bądźcie zdrowi; doskonalcie się, weźcie sobie napomnienie do serca, bądźcie jednomyślni, zachowujcie pokój, a Bóg miłości i pokoju będzie z wami." 2 Koryntian 13:11,
"I właśnie dlatego dołóżcie wszelkich starań i uzupełniajcie waszą wiarę (...) pobożnością, pobożność braterstwem, braterstwo miłością." 2 Piotra 1:7
Fałszywe braterstwo
Pisząc o braterstwie należy wspomnieć o fałszywych braciach. Takowi byli we wspólnotach za czasów Pawła. Zwodziciele, troszczący się o własny brzuch. O nich Paweł wspomina kilka wierszy wcześniej. W 2 Koryntian 11:13, 26 Paweł pisze o fałszywych apostołach, zdradliwych pracownikach, i o niebezpieczeństwach wśród fałszywych braci. Fałszywi bracia są niebezpieczni, a doświadczenia z nimi związne, najbardziej trudne z trudnych.
O fałszywych braciach czytamy również w Galacjan 2:4: "Nie bacząc na fałszywych braci, którzy po kryjomu zostali wprowadzeni i potajemnie weszli, aby wyszpiegować naszą wolność, którą mamy w Chrystusie, żeby nas podbić w niewolę,"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz