"Cóż tedy powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Bynajmniej [żadną miarą]. Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję. A zatem nie zależy to [zmiłowanie] od woli człowieka, ani od jego zabiegów [od biegnącego], lecz od zmiłowania Bożego. Mówi bowiem Pismo do faraona: Na to cię wzbudziłem, aby okazać moc swoją na tobie i aby rozsławiono [oznajmiono] imię moje po całej ziemi. Zaiste więc, nad kim chce, okazuje zmiłowanie, a kogo chce przywodzi do zatwardziałości [czyni nieprzejednanym, upartym]."
Przeczytajmy jeszcze bardzo ważny fragment z Księgi Wyjścia 33: 12-23.
"I rzekł Mojżesz do Pana: Oto Ty mówisz do mnie: Prowadź ten lud, a nie oznajmiłeś mi, kogo poślesz ze mną, chociaż powiedziałeś: Znam cię po imieniu, oraz: Znalazłeś łaskę w oczach moich. Toteż jeśli znalazłem łaskę w oczach twoich, daj mi poznać zamysły twoje, abym cię poznał i wiedział, że znalazłem łaskę w oczach twoich; zważ też, że twoim ludem jest ten naród.
Odpowiedział Pan: Oblicze moje pójdzie i zaznasz spokoju ode mnie. Rzekł do niego Mojżesz: Jeżeli oblicze twoje nie pójdzie z nami, to nie każ nam stąd wyruszać. Po czym bowiem można poznać, że znalazłem łaskę w oczach twoich, ja i lud twój, jak nie po tym, że Ty pójdziesz z nami, bo wtedy będziemy wyróżnieni, ja i lud twój, spośród wszystkich ludów, które są na powierzchni ziemi. I rzekł Pan do Mojżesza: Także tę rzecz, o której mówiłeś, spełnię, gdyż znalazłeś łaskę w oczach moich i znam cię po imieniu.
I rzekł Mojżesz: Pokaż mi, proszę, chwałę twoją! I odpowiedział Pan: Sprawię, że całe dostojeństwo moje przejdzie przed tobą, i ogłoszę imię "Pan" przed tobą, i zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, i zlituję się, nad kim się zlituję. Nadto powiedział: Nie możesz oglądać oblicza mojego, gdyż nie może mnie człowiek oglądać i pozostać przy życiu. I rzekł Pan: Oto miejsce przy mnie. Stań na skale. A gdy przechodzić będzie chwała moja, postawię cię w rozpadlinie skalnej i osłonię cię dłonią moją, aż przejdę, a gdy usunę dłoń moją, ujrzysz mnie z tyłu, oblicza mojego oglądać nie można."
Czy Bóg jest niesprawiedliwy?
Słowa; "Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, i zlituję się, nad kim się zlituję."; nie mają nic wspólnego z predestynacją. Odnoszą się do konkretnego wydarzenia z życia Mojżesza.
To była odpowiedź na usilną prośbę Mojżesza. Pragnął on zobaczyć chwałę Pana. Nikt nie mógł oglądać oblicza Bożego. To groziło śmiercią. Mojżesz wiedząc o tym, śmiało prosi Pana, chcę widzieć. Pan Bóg zmiłował się nad Mojżeszem. Pan Bóg zmiłuje się nad każdym, kto pragnie. Pan Jezus powiedział kto pragnie niech przyjdzie. Mojżesz pragnął i przyszedł, a Pan Bóg się zmiłował. Teraz Paweł, na tym przykładzie tłumaczy Żydom, że Bóg jest suwerenny i właśnie zmiłował się nad poganami.
Paweł miedzy wierszami przypomina Żydom wydarzenia poprzedzające to bliskie spotkanie Mojżesza z Panem Bogiem. To był przełomowy moment w życiu Mojżesza jako przywódcy. Zmiłowanie Boże i dobroć Boża nie zależą od zabiegów człowieka. Nie decyduje pochodzenie, obrzezanie, zakon, uczestniczenie w obrządkach religijnych. Ważne jest jednak usilne pragnienie by mieć relację i społeczność z Panem Bogiem. Ważna jest też miłość człowieka do Boga. Taka z całego serca, z całej siły...
"A w ostatnim, wielkim dniu tego święta, Jezus stanął i wołał: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije." Jana 7:37
Aby należycie zrozumieć ten fragment listu do Rzymian trzeba gruntownie przeanalizować historię Ezawa, faraona i tej walki jaka toczyła się w nim podczas trwania plag, oraz historię opisującą jak Mojżesz ogląda chwałę Bożą. Dwie wielkie osobowości Mojżesz i faraon, dwie różne postawy.
O wewnętrznej walce jaka toczyła się w faraonie napisałem wcześniej w rozważaniu pod adresem:
https://listdorzymian.blogspot.com/2018/01/zatwardziaosc-tekst-roboczy.html
Błogosławieństwo Abrahamowe przeszło na pogan
Nie ma w tych fragmentach mowy o predestynacji, ani o zbawieniu. Pan Bóg nie zaprogramował człowieka, by ten czynił to do czego został zaprojektowany, a nawet by został potępiony. Człowiek nie jest bezwolną marionetką w rękach "kapryśnego" Boga. Pewne współczesne koncepcje teologiczne niestety przedstawiają Pana Boga w krzywym zwierciadle.
Co do Bożego zmiłowania to musimy podkreślić i zapamiętać słowa z Jana 3:16, które mówią, że Pan Bóg zmiłował się nad całym światem. Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Bynajmniej!
W naszym fragmencie jest mowa o tym, że "błogosławieństwo Abrahamowe przeszło na pogan w Jezusie Chrystusie." Galacjan 3:14 Paweł nie mówi tu o jednostkach, ale o zbiorowości. Udzielenie "bogactwa Chrystusowego" poganom nie było zależne ani od chęci, pragnień ludzi, ani od ich trudu czy zabiegania. Otwarcie drzwi dla pogan było dziełem łaski Bożej. "A gdy ci umilkli, odezwał się Jakub, mówiąc: Mężowie bracia, posłuchajcie mnie! Szymon opowiedział, jak to Bóg pierwszy zatroszczył się o to, aby spomiędzy pogan wybrać lud dla imienia swego." Dzieje Apost. 15:13,14
Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję
Wyjścia 33:19: "A on odpowiedział: Sprawię, że cała moja DOBROĆ przejdzie przed twoją twarzą, i wypowiem imię PANA przed tobą. Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, i zlituję się, nad kim się zlituję."
Mojżesz pragnął i chciał widzieć, ale czytamy, że Bóg zlitował się nad nim i uchronił go od niechybnej śmierci, wybierając rozwiązanie chroniące życie Mojżesza. Od tej historii uczymy się, że pewne rzeczy zależą od prośby i chęci człowieka, a inne zależą od Bożego zmiłowania. W przykładzie Pawła widzimy jak usilne pragnienie człowieka spotyka się z łaską i zmiłowaniem Boga.
Ważnym wierszem dla naszych rozważań jest Rzymian 2:4-5: "Czy gardzisz bogactwem jego dobroci, cierpliwości i nieskwapliwości, nie wiedząc, że dobroć Boga prowadzi cię do pokuty? Ty jednak przez swoją zatwardziałość i niepokutujące serce gromadzisz sobie samemu gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga;"
Pan Bóg okazywał cierpliwość względem faraona
Czy na początku Pan Bóg zatwardził serce faraona? Nie. Jeszcze raz przeanalizujmy bieg wydarzeń.
"Pozostało więc zatwardziałe serce faraona i nie posłuchał ich, JAK PAN ZAPOWIEDZIAŁ. Faraon odwrócił się i poszedł do swego domu, i tego również NIE WZIĄŁ SOBIE DO SERCA." Wyjścia 7:22,23
Dalej w Księdze Wyjścia czytamy 8:31-32: "I PAN uczynił według słowa Mojżesza, i oddalił rozmaite muchy od faraona, od jego sług i od jego ludu. Nie została ani jedna. Jednak faraon i tym razem ZATWARDZIŁ swe serce i nie wypuścił ludu."
Pan Bóg wkracza w ten proces zatwardzania dopiero podczas piątej plagi. Uważam, że do piątej plagi faraon miał możliwość wycofania się ze swojej zatwardziałości. Teraz Pan Bóg wkracza do tej sytuacji, aby okazać moc swoją na faraonie i aby rozsławiono Jego imię po całej ziemi.
"I PAN ZATWARDZIŁ serce faraona, i ten nie posłuchał ich, jak PAN ZAPOWIEDZIAŁ Mojżeszowi." Wyjścia 9:13
Ta chronologia wydarzeń jest bardzo istotna. Pan Bóg jest cierpliwy, nieskory do gniewu. Boża cierpliwość ma swoje granice.
"A cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie;" Rzymian 9: 22
c.d.n w następnym rozważaniu...
I rzekł Mojżesz: Pokaż mi, proszę, chwałę twoją! I odpowiedział Pan: Sprawię, że całe dostojeństwo moje przejdzie przed tobą, i ogłoszę imię "Pan" przed tobą, i zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, i zlituję się, nad kim się zlituję. Nadto powiedział: Nie możesz oglądać oblicza mojego, gdyż nie może mnie człowiek oglądać i pozostać przy życiu. I rzekł Pan: Oto miejsce przy mnie. Stań na skale. A gdy przechodzić będzie chwała moja, postawię cię w rozpadlinie skalnej i osłonię cię dłonią moją, aż przejdę, a gdy usunę dłoń moją, ujrzysz mnie z tyłu, oblicza mojego oglądać nie można."
Czy Bóg jest niesprawiedliwy?
Słowa; "Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, i zlituję się, nad kim się zlituję."; nie mają nic wspólnego z predestynacją. Odnoszą się do konkretnego wydarzenia z życia Mojżesza.
To była odpowiedź na usilną prośbę Mojżesza. Pragnął on zobaczyć chwałę Pana. Nikt nie mógł oglądać oblicza Bożego. To groziło śmiercią. Mojżesz wiedząc o tym, śmiało prosi Pana, chcę widzieć. Pan Bóg zmiłował się nad Mojżeszem. Pan Bóg zmiłuje się nad każdym, kto pragnie. Pan Jezus powiedział kto pragnie niech przyjdzie. Mojżesz pragnął i przyszedł, a Pan Bóg się zmiłował. Teraz Paweł, na tym przykładzie tłumaczy Żydom, że Bóg jest suwerenny i właśnie zmiłował się nad poganami.
Paweł miedzy wierszami przypomina Żydom wydarzenia poprzedzające to bliskie spotkanie Mojżesza z Panem Bogiem. To był przełomowy moment w życiu Mojżesza jako przywódcy. Zmiłowanie Boże i dobroć Boża nie zależą od zabiegów człowieka. Nie decyduje pochodzenie, obrzezanie, zakon, uczestniczenie w obrządkach religijnych. Ważne jest jednak usilne pragnienie by mieć relację i społeczność z Panem Bogiem. Ważna jest też miłość człowieka do Boga. Taka z całego serca, z całej siły...
"A w ostatnim, wielkim dniu tego święta, Jezus stanął i wołał: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije." Jana 7:37
Aby należycie zrozumieć ten fragment listu do Rzymian trzeba gruntownie przeanalizować historię Ezawa, faraona i tej walki jaka toczyła się w nim podczas trwania plag, oraz historię opisującą jak Mojżesz ogląda chwałę Bożą. Dwie wielkie osobowości Mojżesz i faraon, dwie różne postawy.
O wewnętrznej walce jaka toczyła się w faraonie napisałem wcześniej w rozważaniu pod adresem:
https://listdorzymian.blogspot.com/2018/01/zatwardziaosc-tekst-roboczy.html
Błogosławieństwo Abrahamowe przeszło na pogan
Nie ma w tych fragmentach mowy o predestynacji, ani o zbawieniu. Pan Bóg nie zaprogramował człowieka, by ten czynił to do czego został zaprojektowany, a nawet by został potępiony. Człowiek nie jest bezwolną marionetką w rękach "kapryśnego" Boga. Pewne współczesne koncepcje teologiczne niestety przedstawiają Pana Boga w krzywym zwierciadle.
Co do Bożego zmiłowania to musimy podkreślić i zapamiętać słowa z Jana 3:16, które mówią, że Pan Bóg zmiłował się nad całym światem. Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Bynajmniej!
W naszym fragmencie jest mowa o tym, że "błogosławieństwo Abrahamowe przeszło na pogan w Jezusie Chrystusie." Galacjan 3:14 Paweł nie mówi tu o jednostkach, ale o zbiorowości. Udzielenie "bogactwa Chrystusowego" poganom nie było zależne ani od chęci, pragnień ludzi, ani od ich trudu czy zabiegania. Otwarcie drzwi dla pogan było dziełem łaski Bożej. "A gdy ci umilkli, odezwał się Jakub, mówiąc: Mężowie bracia, posłuchajcie mnie! Szymon opowiedział, jak to Bóg pierwszy zatroszczył się o to, aby spomiędzy pogan wybrać lud dla imienia swego." Dzieje Apost. 15:13,14
Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję
Wyjścia 33:19: "A on odpowiedział: Sprawię, że cała moja DOBROĆ przejdzie przed twoją twarzą, i wypowiem imię PANA przed tobą. Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, i zlituję się, nad kim się zlituję."
Mojżesz pragnął i chciał widzieć, ale czytamy, że Bóg zlitował się nad nim i uchronił go od niechybnej śmierci, wybierając rozwiązanie chroniące życie Mojżesza. Od tej historii uczymy się, że pewne rzeczy zależą od prośby i chęci człowieka, a inne zależą od Bożego zmiłowania. W przykładzie Pawła widzimy jak usilne pragnienie człowieka spotyka się z łaską i zmiłowaniem Boga.
Ważnym wierszem dla naszych rozważań jest Rzymian 2:4-5: "Czy gardzisz bogactwem jego dobroci, cierpliwości i nieskwapliwości, nie wiedząc, że dobroć Boga prowadzi cię do pokuty? Ty jednak przez swoją zatwardziałość i niepokutujące serce gromadzisz sobie samemu gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga;"
Pan Bóg okazywał cierpliwość względem faraona
Czy na początku Pan Bóg zatwardził serce faraona? Nie. Jeszcze raz przeanalizujmy bieg wydarzeń.
"Pozostało więc zatwardziałe serce faraona i nie posłuchał ich, JAK PAN ZAPOWIEDZIAŁ. Faraon odwrócił się i poszedł do swego domu, i tego również NIE WZIĄŁ SOBIE DO SERCA." Wyjścia 7:22,23
Dalej w Księdze Wyjścia czytamy 8:31-32: "I PAN uczynił według słowa Mojżesza, i oddalił rozmaite muchy od faraona, od jego sług i od jego ludu. Nie została ani jedna. Jednak faraon i tym razem ZATWARDZIŁ swe serce i nie wypuścił ludu."
Pan Bóg wkracza w ten proces zatwardzania dopiero podczas piątej plagi. Uważam, że do piątej plagi faraon miał możliwość wycofania się ze swojej zatwardziałości. Teraz Pan Bóg wkracza do tej sytuacji, aby okazać moc swoją na faraonie i aby rozsławiono Jego imię po całej ziemi.
"I PAN ZATWARDZIŁ serce faraona, i ten nie posłuchał ich, jak PAN ZAPOWIEDZIAŁ Mojżeszowi." Wyjścia 9:13
Ta chronologia wydarzeń jest bardzo istotna. Pan Bóg jest cierpliwy, nieskory do gniewu. Boża cierpliwość ma swoje granice.
"A cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie;" Rzymian 9: 22
c.d.n w następnym rozważaniu...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz