"Bo tych, których przedtem znał [poznał], przeznaczył właśnie, aby się stali podobni [ukształtowani, mieli taki sam kształt] do obrazu Syna jego, a On żeby był pierworodnym pośród wielu braci; a których przeznaczył, tych i powołał [wezwał], a których powołał [wezwał], tych i usprawiedliwił, a których usprawiedliwił [uznał za sprawiedliwych], tych i uwielbił [obdarzył, otoczył chwałą]."
Duch Święty nie współdziała ze wszystkimi. Są pewne warunki do spełnienia, również zależne od człowieka, aby skorzystać z tych wszystkich duchowych dobrodziejstw, o których czytamy w ósmym rozdziale. " Współdziała z tymi, którzy są prowadzeni przez Ducha i chodzą według Ducha, którzy są zrośnięci z Chrystusem w jedno, którzy są powołani, którzy kochają Boga.
Jesteście wybrani z... i powołani do...
Proszę zwróćcie uwagę, że Paweł pisze, nie do elitarnych jednostek, ale do wszystkich wierzących w Rzymie, którzy chodzą w Duchu. Jesteście wybrani z.. i powołani do. Powołani, zaproszeni do tego, aby stać się podobni do obrazu Jego Syna, by żyć i postępować tak jak On postępował. Mieć taką relacje z Ojcem, taką jak On miał. Zachowywać Słowo i nauczyć się od Niego posłuszeństwa… Jesteśmy powołani by Chrystus był w nas ukształtowany. Paweł pisał do Galatów 4:19; "dzieci moje, znowu w boleści was rodzę, dopóki Chrystus nie będzie ukształtowany w was;"
"Lecz kto zachowuje Słowo jego, w tym prawdziwie dopełniła się miłość Boża. Po tym poznajemy, że w nim jesteśmy. Kto mówi, że w nim mieszka, powinien sam tak postępować, jak On postępował. 1 Jana 2:5,6" Jego bowiem
dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do
których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili." Efezjan 2:10
Przeczytajmy jeszcze jeden podobny do dzisiejszego tekstu fragment z Efezjan 1:3-6."Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios; w nim bowiem wybrał [wezwał] nas [Pawła i wierzących w Efezie] przed założeniem świata, [w jakim celu?] abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego; w miłości przeznaczył nas [ do jakiego celu?] dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli swojej, ku uwielbieniu chwalebnej łaski swojej, którą nas obdarzył w Umiłowanym."
"Nie wstydź się
więc świadectwa o Panu naszym, ani mnie, więźnia jego, ale cierp wespół
ze mną dla ewangelii, wsparty mocą Boga, który nas wybawił i powołał
[wezwał] powołaniem świętym, nie na podstawie uczynków naszych, lecz według
postanowienia [planu, zamysłu] swojego i łaski, danej nam w Chrystusie Jezusie przed
dawnymi wiekami," 2 Tymoteusza 1:9
Musimy pamiętać, że w tych fragmentach nie jest wytłumaczona cała teologia zbawienia. Paweł pisząc o wyborze mówi o przeznaczeniu tych których Bóg wybrał. A co jest tym przeznaczeniem? Czy zbawienie, czy potępienie? Nie. Tym przeznaczeniem jest aby powołani, zaproszeni, wezwani stali się podobni do obrazu i do usynowienia, abyśmy byli święci i nienaganni. Wybrani, powołani i przeznaczeni nie do jakiegoś stanu, ale do realizacji jakiegoś ogólnego celu, wykonania jakiegoś konkretnego zadania. Tym zadaniem, o którym dzisiaj jest mowa, jest jak najwierniejsze upodobnienie się do Chrystusa.
Pan Jezus powiedział; "Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali i aby owoc wasz był trwały," Jana 15:16
Boży zamysł, plan, cała ta ścieżka o której tu czytamy; poznał, przeznaczył, powołał [wezwał], uznał za sprawiedliwych, otoczył chwałą mówi z jednej strony o suwerenności Pana Boga, który wie wszystko i jest wszystkim we wszystkim, ale z drugiej dotyczy ona bardziej zbiorowości, o pewnej idei, niż osób indywidualnych. Tak jak Pan Bóg przeznaczył Syna, tak i znał, posiadał zawczasu wiedzę, przewidział , przeznaczył, wezwał grono, grupę ludzi do celu jakim jest Ciało Chrystusowe. Jest tutaj, w całym ósmym rozdziale mowa o grupie ludzi, nie o jednostkach, jest mowa o wezwanych ze świata, powołanych świętych 'ekklesii', której została nadana nazwa Kościół Pana Jezusa. Akcent jest położony na nas, na wy, na my, na grupę. Oczywiście każdy z nas indywidualnie ma przywilej być cząstką tej grupy. Bo Kościół [ekklesja] to nie budynek, nie organizacja religijna, ale ludzie.
Przyjdźcie do Mnie wszyscy
Nauka o przeznaczeniu nie jest doktryną która w jakiś sposób ogranicza Bożą miłość, łaskę i miłosierdzie, ani nie wyklucza nikogo z możliwości zbawienia. Greckie słowo 'protesis' i 'proorisen' przeznaczyć, znaczy mieć zamiar, określić coś wcześniej, przeznaczyć do jakiegoś celu. Pan Bóg wybrał, powołał, wezwał, wywołał ludzi z tego świata i przeznaczył do określonego celu. Inaczej mówiąc Pan Bóg na podstawie wiedzy, a jest On wszechwiedzący i doskonale przewidujący, podjął decyzję, postanowił powołać, wezwać i wybrać całą 'ekklesję', całe ciało Chrystusa, Jego Oblubienicę.
"Wszystko
przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca
nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych." Mateusza 11:27,28
"Jest to rzecz dobra i miła przed Bogiem, Zbawicielem naszym, który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy."
1 Tymoteusza 2:3,4
"Pan nie zwleka z
dotrzymaniem obietnicy, chociaż niektórzy uważają, że zwleka, lecz
okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął,
lecz chce, aby wszyscy przyszli do upamiętania."
2 Piotra 3:9
"Albowiem wielu jest wezwanych [powołanych], ale mało wybranych."
Mateusza 22:14
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz