Rozdział 7:7-8

"Cóż więc powiemy? Że zakon [prawo] to grzech? Przenigdy! [Nie daj Boże!]. [Przeciwnie] Przecież nie poznałbym grzechu, gdyby nie zakon; wszak i o pożądliwości nie wiedziałbym, gdyby zakon nie mówił: Nie pożądaj! Lecz grzech przez przykazanie otrzymał bodziec [zyskał okazję][zdobył przyczółek] i wzbudził we mnie WSZELKĄ pożądliwość [niepohamowane żądze], bo bez zakonu [prawa] grzech jest martwy."


Na moment wróćmy do ilustracji o małżeństwie z początku rozdziału.  Michał w komentarzu napisał; „Paweł poprzez ten przykład, wskazał na wielkie niebezpieczeństwo, że dalej możemy żyć dla Prawa (uczynkowości) i wiązać się z Jezusem. A przez alegorię z kobietą, nazywa to cudzołóstwem.”

Zgadzam się z ta myślą. Nie można z Jezusem żyć w konkubinacie. Być mężem Zakonu [prawa] i żyć z Jezusem. Nie można wziąć rozwodu z Prawem, czy dać mu "list rozwodowy" i jednocześnie żyć z Jezusem. By unieważnić małżeństwo z Prawem musimy umrzeć wraz z Nim. Tylko współśmierć z Chrystusem rozwiązuje małżeństwo z prawem i umożliwia zawarcie nowego związku z Panem.  Wielu ludzi musi odwrócić się od tego, kim są obecnie, i zwrócić się do Chrystusa.

Czy prawo [zakon] to grzech?

Paweł na to pytanie zdecydowanie odpowiada; Absolutnie nie! Kilka wierszy dalej pisze; „Tak więc Prawo prawdziwie jest święte, i przykazanie jest święte i sprawiedliwe, i dobre.” Rzymian 7:14  O roli Prawa napisałem w poprzednim rozważaniu.

Zwróciłem uwagę na fakt, że Paweł mocno zaakcentował jedno z dziesięciorga przykazań. Nie wspomina o czynieniu sobie obrazów, nie o święceniu dnia świętego, nie o zabijaniu, ale o pożądliwości. Jest to grzech który dotyka bardzo wyraziście każdego człowieka.

Wiele losów ludzkich, a nawet ludzkości rozbiło się przez pożądliwość. Ewa pożądała owocu z drzewa, wędrujący po pustyni Izraelici pożądali mięsa, Achan pożądał łupów wojennych, Dawid Batszeby. Skutki tych pożądliwości były opłakane. Tak było za czasów Pawła, i dzisiaj nie jest inaczej. Są grupy religijne koncentrujące się na święceniu sabatu, na zakazie czynienia sobie podobizny Boga, a jakże mało uwagi poświęca się dziesiątemu przykazaniu; Nie pożądaj.

„Umartwiajcie tedy to, co w waszych członkach jest ziemskiego: (…) namiętność, złą pożądliwość i chciwość, która jest bałwochwalstwem, z powodu których przychodzi gniew Boży.” Kolosan 3:5,6

Na temat pożądliwości pisałem w rozważaniu pod adresem; https://listdorzymian.blogspot.com/2018/01/pozadliwosc.html   By zrozumieć to o czym pisze teraz Paweł koniecznie przeczytaj, to rozważanie.

Apostoł Paweł dalej pisze; „Lecz nie inaczej poznałem grzech, jak przez Prawo; albowiem i o pożądliwości nie wiedziałbym, gdyby Prawo nie mówiło: Nie pożądaj” Następnie dodaje; „Lecz grzech, gdy otrzymał okazję przez przykazanie, sprawił we mnie wszelką pożądliwość [nieodparte pragnienie]; bo bez Prawa grzech jest martwy.”

W Rzymian 7:5  czytaliśmy; „Gdy byliśmy w ciele, panoszyły się w nas grzeszne pragnienia, grzeszne namiętności rozbudzone przez zakon [prawo]”. Grzeszne pragnienia i namiętności to nic innego jak pożądliwość. Prawo nie dało początku grzechom ale, jak napisał W. MacDonald, "przez ich nazwanie, a następnie zakazanie – rozbudził w nas gorące pragnienie robienia tego, co złe." Samo „nie wolno mi”, nie daje żadnej siły, czy motywacji by postępować zgodnie z prawem. Ludzie najczęściej postępują przewrotnie zgodnie z przysłowiem; „zakazany owoc lepiej smakuje”, czy z popularnym porzekadłem, że prawo, zasady, zakazy są po to by je łamać. „Kradziona woda jest słodka, a chleb wzięty skrycie lepiej smakuje.” Przypowieści 9:17

”Gdybym nie przyszedł i do nich nie mówił, nie mieliby grzechu; lecz teraz nie mają wymówki z powodu grzechu swego.” Jana 15:22

Prawo samo w sobie nie jest grzechem, ale objawia grzech w człowieku. Prawo umożliwia rozpoznanie grzechu, i pokazuje naszą bezradność wobec niego. W. MacDonald w komentarzu do NT pisze; "To właśnie prawo przekonało Pawła o fatalnym stanie jego serca. Dopóki porównywał się z innymi ludźmi, jego pozycja wydawała mu się dość pewna lecz gdy tylko w przekonującej mocy dotarła do niego [przez zakon] pełnia wymagań Bożego prawa, zaniemówił.” ; ”Gdzież jest, o śmierci, żądło twoje? A żądłem śmierci jest grzech, a mocą grzechu jest zakon;” 1 Koryntian 15:55,56  Jest to moc sądownicza, potępiająca grzesznika i ukazująca mu ludzką bezradność wobec grzechu, grzesznych namiętności i cielesnej, starej natury.