"Co do ewangelii, są oni nieprzyjaciółmi Bożymi (?) [wrogo nastawionymi] dla waszego dobra [z powodu was, pogan], lecz co do wybrania, są umiłowanymi ze względu na praojców. Nieodwołalne [nieżałowane] są bowiem dary [łaski] i powołanie Boże. Bo jak i wy byliście niegdyś nieposłuszni [nieulegli] Bogu, a teraz dostąpiliście miłosierdzia z powodu ich nieposłuszeństwa, tak i oni teraz, gdy wy dostępujecie miłosierdzia, stali się nieposłuszni [nieulegli], ażeby i oni teraz miłosierdzia dostąpili. Albowiem Bóg poddał wszystkich [razem zamknął] w niewolę nieposłuszeństwa, aby się nad wszystkimi zmiłować."
Zanim przejdziemy do rozważenia powyższego fragmentu, przeczytajmy kilka wierszy z Listu do Hebrajczyków. Słowa tam zapisane są bardzo cennym łącznikiem pomiędzy tym, a wcześniejszym fragmentem;
"Oto idą dni, mówi Pan, a zawrę z domem Izraela i z domem Judy przymierze nowe. Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdym ujął ich za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej; ponieważ oni nie wytrwali w moim przymierzu, przeto Ja nie troszczyłem się o nich, mówi Pan. Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich umysły i na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni będą mi ludem. I nikt nie będzie uczył swego ziomka ani też swego brata, mówiąc: Poznaj Pana, bo wszyscy mnie znać będą od najmniejszego aż do największego z nich. Gdyż łaskawy będę na nieprawości ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej. " Hebrajczyków 8:8-12
„są oni [Żydzi], ze względu na przodków - przedmiotem miłości”
Boże obietnice co do Izraela biorą swój początek w okresie Patriarchów. Przeczytajmy kilka fragmentów ze Starego Testamentu, które mówią, że dar Boży i obietnice Jego dane ojcom Izraela są nieodwołalne. Użyte tu greckie słowo znaczy,że Pan Bóg nie żałuje tych obietnic, i daru łaski.
"Zaiste Ja, Pan, nie zmieniam się, lecz i wy nie przestaliście być synami Jakuba." Malachiasza 3:6
"A ponieważ umiłował twoich ojców i wybrał po nich ich potomstwo, więc osobiście wyprowadził cię wielką swoją mocą z Egiptu, aby wypędzić przed tobą narody większe i mocniejsze od ciebie, a ciebie zaprowadzić do ich ziemi i dać ci ją w posiadanie, jak to jest dzisiaj." Powtórzonego Prawa 4:37,38
"Lecz w miłości swej ku wam i dlatego że dochowuje przysięgi, którą złożył waszym ojcom, wyprowadził was Pan możną ręką i wybawił cię z domu niewoli, z ręki faraona, króla egipskiego. A tak wiedz, że Pan, Bóg twój, jest Bogiem, Bogiem wiernym, który do tysiącznego pokolenia dochowuje przymierza i okazuje łaskę tym którzy go miłują i strzegą jego przykazań." Powtórzonego Prawa 7:8,9
"Oto do Pana, twego Boga, należą niebiosa i niebiosa niebios, ziemia i wszystko, co na niej się znajduje, jednak tylko do twoich ojców przywiązał się Pan, twój Bóg, aby ich miłować, a po nich wybrał ze wszystkich ludów was, ich potomków, jak to jest dziś. Obrzeżcie więc nieobrzezkę waszego serca, a waszego karku już nie zatwardzajcie, gdyż Pan, wasz Bóg, jest Bogiem bogów i Panem panów, Bogiem wielkim, potężnym i strasznym," Powtórzonego Prawa 10:14-17
Weselcie się, poganie, z jego ludem
Nawet ich upadek, potknięcie, nieposłuszeństwo jest realizacją błogosławienia narodów przez Izrael potomstwo Abrahama.
"Wszak z Abrahama na pewno wywodzić się będzie wielki i potężny naród, i przez niego będą błogosławione wszystkie narody ziemi [poganie]; "będę ci błogosławił obficie i rozmnożę tak licznie potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza, a potomkowie twoi zdobędą grody nieprzyjaciół swoich, i w potomstwie twoim błogosławione będą wszystkie narody ziemi [poganie] za to, że usłuchałeś głosu mego." Rodzaju 18:18, 22:17
Paweł dalej w Rzymian 15: 7-9 napisał; "Przeto przyjmujcie jedni drugich, jak i Chrystus przyjął nas, ku chwale Boga. Gdyż powiadam, że Chrystus stał się sługą obrzezanych ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice dane ojcom. I aby poganie wielbili Boga za miłosierdzie, jak napisano: Dlatego będę cię wyznawał między poganami i będę śpiewał imieniu twemu. I znowu mówi: Weselcie się, poganie, z jego ludem. "
Bóg poddał wszystkich [razem zamknął]
w niewolę nieposłuszeństwa
Czytając jedenasty rozdział Listu do Rzymian widzimy symbiozę, współistnienie Żydów i pogan. Nieposłuszeństwo, zatwardziałość, niewiara w jakimś zakresie są problemem jednych i drugich. Jest wspólny mianownik. To stara się Paweł w swoim liście napisać wierzącym w Rzymie. Jednak Pan Bóg zgodnie ze słowami; "A wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, to jest z tymi, którzy według postanowienia jego są powołani." jest w mocy nawet nieposłuszeństwo jednych wykorzystać dla dobra innych. Nieposłuszeństwo czegoś nas uczy. Myślę, że i nasze nieposłuszeństwo Pan Bóg wykorzystuje dla naszego dobra, a czasami dla dobra innych. To może wydawać się nielogiczne, ale "niezbadane są Jego wyroki..."
"Bo jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak też przez posłuszeństwo jednego wielu dostąpi usprawiedliwienia. Rzymian 5:19
"Albowiem Bóg poddał wszystkich [razem zamknął] w niewolę nieposłuszeństwa, aby się nad wszystkimi zmiłować."; "Bowiem Bóg zamknął razem wszystkich w nieposłuszeństwie, aby zmiłować się nad wszystkimi."
W Liście do Hebrajczyków 6:17-19 czytamy; "również Bóg, chcąc wyraźniej dowieść dziedzicom obietnicy niewzruszoności swego postanowienia, poręczył je przysięgą,"
Apostoł Paweł nieco wcześniej napisał; "Wszak wskutek ich upadku zbawienie doszło do pogan, aby w nich wzbudzić zawiść. Bo jeśli ich upadek stał się bogactwem świata, a ich porażka bogactwem pogan, to o ileż bardziej ich pełnia? ";
"Jeśli bowiem odrzucenie ich jest pojednaniem świata, to czym będzie przyjęcie ich, jeśli nie powstaniem do życia z martwych? "
Rzymian 11:11,12 i 15 Teraz, w dzisiejszym fragmencie kontynuuje swoją myśl "a teraz dostąpiliście miłosierdzia z powodu ich nieposłuszeństwa". Pewnie wydaje się to nam trudnym do zrozumienia paradoksem, ale; "któż poznał myśl Pana? Albo któż był doradcą jego?"
W. de Boor napisał; "Nad historią, pełna zagadek i cierpienia, jasno świeci ostateczny cel Boży - On chce się "nad wszystkimi zmiłować."
"I aby poganie wielbili Boga za miłosierdzie, jak napisano: Dlatego będę cię wyznawał między poganami i będę śpiewał imieniu twemu." Rzymian 15:9
Uwaga: Jeszcze jedno spostrzeżenie. W Biblii Warszawskiej dopisano, nie rozumiem dlaczego, do słowa 'nieprzyjaciółmi" słowo 'Bożymi' skoro cały zwrot i myśl odnosi się do Ewangelii. Właściwie są oni nieprzyjaciółmi Ewangelii i są wrogo do niej nastawieni.
Ciekawie oddaje ten wiersz Mesjański NT; "Co się tyczy Dobrej Nowiny, są oni znienawidzeni ze względu na was. Co się jednak tyczy wybrania, są umiłowani ze względu na Patriarchów,"
"Tak i Israel stał się teraz nieposłuszny, aby przez to, że okażecie im to samo miłosierdzie," które wam Bóg okazał, i oni mogli teraz otrzymać Boże miłosierdzie." Mesjański NT
Zachęcam do przeczytania komentarzy Michała do dwóch ostatnich postów.
Ciekawy jest werset 29: "Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże." (BW), choć tak naprawdę: "Albowiem Bóg nie żałuje swoich darów łaski i powołania".
OdpowiedzUsuńW Kościele Zielonoświątkowym wielokrotnie słyszałem ten werset w kontekście darów łaski i możliwości utraty daru, gdy człowiek wikła się w grzech. Wielu nauczycieli z tych kręgów, powołując się na ten werset, głosi, że gdy człowiek żyje w odstępstwie wciąż może prorokować. mówić innymi językami, itd.
Jest to próba wyjaśnienia pewnych zjawisk. Pewien znany mi pastor KZ podczas nabożeństw wielokrotnie wygłaszał "mowy prorocze" (przesłania w stylu: "na tej sali jest ktoś, kogo problemy nie są rozwiązane. Duch Święty mówi ci, rozwiąż je w tym tygodniu"), albo modlił się o uzdrowienie (nie chcę tego podważać, że ktoś mógł zostać uzdrowiony) także praktykując metodę: "na tej sali jest ktoś, kogo boli kręgosłup, o tu, z lewej strony pod biodrem....". Później się okazało, że ten pastor od dłuższego czasu zmagał się z problemem alkoholowym. Sprawa wyszła na jaw później.
Wydaje mi się, że takie przypadki jak ten, były tłumaczone właśnie tym wersetem. Z jednej strony nie chciano podważać jego pracy (a patrząc na liczbę osób w zborze i nawróceń, bardzo owocnej), a z drugiej mierząc się z ewidentnym upadkiem.
Czy dary łaski należy w tym fragmencie rozumieć jako dary, omawiane np. w 1 Liście do Koryntian, czy jako łaskę potrzebną do zbawienia?
Paweł w Liście do Rzymian, używa tego słowa 5 razy:
"Pragnę bowiem was zobaczyć, aby wam przekazać nieco z duchowego daru łaski dla waszego umocnienia." (1:11)
"Lecz nie tak jak z przestępstwem jest z darem łaski; jeśli bowiem przez jedno przestępstwo wielu umarło, o ile bardziej łaska Boga i dar w tej łasce jednego człowieka, Jezusa Pomazańca, zaobfitowały względem wielu. I nie tak jak z powodu jednego, który zgrzeszył, jest z tym darem; o ile bowiem wyrok za jedno (przestępstwo) ściąga potępienie, o tyle dar łaski przynosi usprawiedliwienie z wielu przestępstw." (5:15-16)
"Gdyż zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest życie wieczne w Pomazańcu Jezusie, naszym Panu." (6:23)