"Bądźcie wobec siebie jednakowo usposobieni [tej samej myśli]; nie bądźcie wyniośli, lecz się do niskich [pokornych, uniżonych] skłaniajcie; nie uważajcie sami siebie za mądrych."
Na początku tego rozdziału apostoł Paweł zwraca się do wspólnoty w Rzymie w słowach; Wzywam was tedy Bracia.... abyście.... "składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza. i nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego." Przez cały czas rozważań dwunastego rozdziału widzimy jak Paweł rozwija ten temat i odpowiada nam na dwa pytania; co to znaczy złożyć nasze ciała, naszą cielesność na ofiarę i co to oznacza w praktyce, nie upodabniać się do tego świata? W dzisiejszym rozważaniu mamy dwie kolejne odpowiedzi.
Nie bądźcie wyniośli
Już po raz kolejny Paweł zwraca się z apelem; "Nie bądźcie wyniośli." najpierw w Rzymian 2:11 czytamy o tym, że "u Boga nie ma względu na osobę." Pan Bóg nie jest stronniczy. Potem w Rzymian 11:25 czytamy; "A żebyście nie mieli zbyt wysokiego o sobie mniemania." Nastepnie w Rzymian 12:3 czytamy; "Powiadam bowiem każdemu spośród was, mocą danej mi łaski, by nie rozumiał o sobie więcej niż należy rozumieć, lecz by rozumiał z umiarem." Zachęcam do przeczytania wcześniejszych rozważań do wersetu Rzymian 12:3
Dokąd prowadzi przemiana i odnowiony umysł? We wspomnianym wyżej rozważaniu czytaliśmy o odnowionym, przemienionym umyśle. Przykładem tego jest sposób myślenia o sobie i o innych. Paweł w 1 Koryntian 2:16 pisał; "ale my jesteśmy myśli Chrystusowej". Na czym polega sposób myślenia Chrystusa. To jest myślenie o sobie z pokorą. Czytamy o tym w pięknym fragmencie Listu do Filipian;
„I nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie. Niechaj każdy baczy nie tylko na to, co jego, lecz i na to, co cudze. Takiego bądźcie względem siebie usposobienia [miejcie taki sam sposób myślenia], jakie było w Chrystusie Jezusie, który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej.” Filipian 2:3-8
Przyobleczcie się w szatę pokory względem siebie
Dalej Paweł w Liście do Rzymian 12:16 napisał Bądźcie wobec siebie jednakowo usposobieni; nie bądźcie wyniośli, lecz się do niskich [uniżonych,pokornych] skłaniajcie; nie uważajcie sami siebie za mądrych,” a apostoł Piotr dodaje; "Podobnie młodsi, bądźcie ulegli starszym; wszyscy zaś przyobleczcie się w szatę pokory względem siebie, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje." 1 Piotra 5:5
"Żeby nikt z was nie wynosił się nad drugiego, stając po stronie jednego nauczyciela przeciwko drugiemu." Ludzie idą za wyjątkowymi, "obdarowanymi" ludźmi. Mają swoich idoli, guru, mentorów, trenerów w zakresie rozwoju osobistego. Jedni idą za jednymi, inni za drugimi. Czy taka sytuacja jest nam znana?
W Rzymian 11:25 czytaliśmy; Nie uważaj się sam za mądrego, nie wymądrzaj się, nie bądź zarozumiały, wyniosły, arogancki. Taka nadęta postawa, prowadzi do podziałów. Dlaczego? Odpowiedź na to pytanie mamy w Liście do Filipian 2:21; "bo wszyscy inni szukają swego, a nie tego, co jest Chrystusa Jezusa."
W 1 Tymoteusza 6:17,18 apostoł Paweł w zwraca się z ważnym ostrzeżeniem do klasy średniej; "Bogaczom tego świata nakazuj, ażeby się nie wynosili i nie pokładali nadziei w niepewnym bogactwie, lecz w Bogu, który nam ku używaniu wszystkiego obficie udziela, ażeby dobrze czynili, bogacili się w dobre uczynki, byli hojni i chętnie dzielili się z innymi," 1 Tymoteusza 6:17,18
Albowiem u Boga nie ma względu na osobę
Paweł w Liście do Rzymian daje nam wyraźnie do zrozumienia, że w Ciele Chrystusa nie może być żadnej formy faworyzowania kogokolwiek, ani też poniżania czy pogardzania kimś z powodu jego pozycji społecznej. Nie ma miejsca na rasizm, podział na klasy, kasty i temu podobne. Jakikolwiek podział na lepszych i gorszych, biednych i bogatych, inteligentnych, elokwentnych i tych o mniejszym potencjale intelektualnym jest we wspólnocie niedopuszczalny. Dziś zastanawia mnie przeakcentowanie w kościele roli ludzi bogatych, pięknych i wykształconych, przeraża poziom dyskusji w internecie, w której to chrześcijanie o odmiennych poglądach obrzucają się wzajemnie epitetami, typu ciemna masa, debil, gnida. Wierzący nie mogą traktować się nawzajem z wyższością ani być aroganccy w stosunku do swojego niewierzącego otoczenia.
Nie tylko bogaci, szlachetnie urodzeni i wykształceni mają tendencję do wywyższania się nad innych. Znamy sytuacje, że "bardziej obdarowani", mówiący innymi językami, posiadacze większej wiedzy teologicznej, specjalnego objawienia, szukają chwały u ludzi, wywyższają się i poniżają, pogardzają, lekceważą tych co ich zdaniem, są wierzącymi "drugiej prędkości".
Dalej w 1 Koryntian 1:26 -29 czytamy; "Przypatrzcie się zatem sobie, bracia, kim jesteście według powołania waszego, że niewielu jest między wami mądrych według ciała, niewielu możnych, niewielu wysokiego rodu, ale to, co u świata głupiego, wybrał Bóg, aby zawstydzić mądrych, i to, co u świata słabego, wybrał Bóg, aby zawstydzić to, co mocne, i to, co jest niskiego rodu u świata i co wzgardzone, wybrał Bóg, w ogóle to, co jest niczym, aby to, co jest czymś, unicestwić, aby żaden człowiek nie chełpił się przed obliczem Bożym."
" Biada tym, którzy we własnych oczach uchodzą za mądrych i we własnym mniemaniu za rozumnych!" Izajasza 5:21
"Zaufaj Panu z całego swojego serca i nie polegaj na własnym rozumie! Pamiętaj o Nim na wszystkich swoich drogach, a On prostować będzie twoje ścieżki! Nie uważaj się sam za mądrego, bój się Pana i unikaj złego!" Przypowieści 3:7
"Albowiem u Boga nie ma względu na osobę." Rzymian 2:11
Fragment z komentarza W. Barclay; "Należy unikać wszelkiego rodzaju zarozumialstwa i snobizmu. Powinniśmy zawsze pamiętać, że zasady, jakimi kieruje się świat, są różne od zasad Bożych. Świętość nie ma nic wspólnego z pochodzeniem społecznym, bogactwem czy pozycją kościelną. Dr James Black przedstawia żywy obraz nabożeństwa chrześcijańskiego w pierwotnym Kościele. Nowo nawrócony ze szlachetnej rodziny po raz pierwszy idzie na nabożeństwo chrześcijańskie. Wchodzi do pokoju, w którym odbywa się nabożeństwo. Przełożony wskazuje mu miejsce. „Ależ ja nie mogę tu usiąść – powiada przybyły – ponieważ obok siedzi mój niewolnik”. „Proszę usiąść na wskazanym miejscu – powtarza przełożony. „Tak – bronił się przybyły – ale na pewno nie przy niewolniku”. „Proszę usiąść tutaj” – powtarza po raz trzeci przełożony. Przybyły przechodzi na drugą stronę sali, siada przy swoim niewolniku i dzieli się z nim pocałunkiem pokoju. Tego dokonywało chrześcijaństwo w imperium rzymskim, czyniło to wyłącznie chrześcijaństwo. Chrześcijański zbór był jedynym miejscem, gdzie pan siadał obok swego niewolnika. Kościół wciąż pozostaje miejscem, gdzie znikają wszystkie ziemskie różnice, gdyż Bóg nie ma względu na osoby."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz