W gorliwości nie ustając

"W gorliwości nie opieszali, płonący duchem, Panu służący."
Rzymian 12:11


W tym wierszu apostoł Paweł pisze o stopniu zaangażowania w służbie dla Pana. Warto nad tym wierszem zastanowić się trochę głębiej. Odpowiedz w skali 1 – 10 jakie jest Twoje zaangażowanie? Jaką temperaturę ma twój zapał, gorliwość dla Pana? Czy jest to temperatura bliska 100˚C? To jest bardzo poważne pytanie.

Musimy tu ponownie przywołać myśl Pawła z wiersza z Rzymian 12:1; "abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą." Płonąca ofiara jest symbolem żarliwości, gorliwości, zaangażowania i entuzjazmu dla spraw Pana. W Objawieniu 3:15-16 czytamy, że najpoważniejszym zarzutem, jaki Pan postawił zborowi w Laodycei to letniość. Obyś był gorący... Czy jesteśmy gorący, wrzący w duchu dla Pana?

Użyte tu greckie słowo ’zeontes’ można przetłumaczyć jako wrzeć, płonąć, oznacza ono najwyższy stopień zaangażowania i entuzjazmu w służbie i w życiu dla Pana.

W Biblii znajdujemy inne określenia opisujące stan daleki od wrzenia, warto je sobie przeczytać. Mamy napomnienie by nie być gnuśnymi, opieszałymi, ociężałymi.

Człowiek gnuśny jest niechętny do działania, to taki, w którym nic się nie dzieje. Człowiek opieszały ociąga się z wykonaniem czegoś. Gnuśność i opieszałość to stan wywołany apatią, bezczynnością, lenistwem, zniechęceniem, zawodem, różnymi trudnościami w życiu, troskami, rozczarowaniem, wycofaniem się, rezygnacją. Ociężałość to stan wywołany luksusowymi warunkami życia.

Pan Jezus zaraz po zmartwychwstaniu zwrócił się do uczniów w dość ostrych słowach napomnienia; „Toteż niektórzy z tych, którzy byli z nami, poszli do grobu i zastali to tak, jak mówiły niewiasty, lecz jego nie widzieli. A On rzekł do nich: O głupi i gnuśnego serca, by uwierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy.” Łukasza 24:24,25

”Pragniemy zaś, aby każdy z was okazywał tę samą gorliwość dla zachowania pełni nadziei aż do końca, abyście się nie stali ociężałymi [gnuśnymi], ale byli naśladowcami tych, którzy przez wiarę i cierpliwość dziedziczą obietnice.” Hebrajczyków 6:12

”Baczcie na siebie[strzeżcie się], aby serca wasze nie były ociężałe wskutek obżarstwa i opilstwa oraz troski o byt i aby ów dzień was nie zaskoczył niby sidło; przyjdzie bowiem znienacka na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi.” Łukasza 21:34,35

Kiedy autor Listu do Hebrajczyków robi przydługi i nudny wywód teologiczny na podstawie ST, spodziewa się, że nie wszyscy będą z tego zadowoleni i pisze w ten sposób; „O tym mamy wiele do powiedzenia, lecz trudno wam to wyłożyć, skoro staliście się ociężałymi w słuchaniu.” Hebrajczyków 5:11

Jest potrzeba by temperaturę naszej wiary, nasze zaangażowanie podgrzewać, wspólnym zachęcaniem się i wspieraniem w służbie. Pięknie to ujął Paweł w liście do Tymoteusza;

”Z tego powodu przypominam ci, abyś rozniecił na nowo dar łaski Bożej, którego udzieliłem ci przez włożenie rąk moich. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości, i powściągliwości.” 2 Tymoteusza 1:6

Apostoł Paweł prosi wierzących w Koryncie; "A tak, bracia moi mili, bądźcie stali, niewzruszeni, zawsze pełni zapału do pracy dla Pana, wiedząc, że trud wasz nie jest daremny w Panu." 1 Koryntian 15:58

"Ducha nie gaście."
1 Tesaloniczan 5:19

Uzupełnienie:

W. Barclay zwraca uwagę na pewną interesującą różnicę tłumaczeń tego wiersza; "Starożytne manuskrypty różnią się nieco w treści. Jedne mają: „Służcie Panu”, a inne Służcie chwili [czasowi]” co znaczy „wykorzystujcie możliwości”. Rozbieżności te wynikają z następujących powodów. Wszyscy starożytni przepisywacze używali skrótów. Szczególnie słowa powszechnie znane zwykle były skracane. Najbardziej rozpowszechnionym sposobem skracania było opuszczanie samogłosek i umieszczanie kreski nad pozostałymi spółgłoskami. Tak więc Pan to kirios, a czas to kairos, a skrót obu tych słów to krs. W tekście pełnym tak bardzo praktycznych rad, Paweł mógł powiedzieć: „Wykorzystujcie swoje możliwości”. Życie daje nam różnego rodzaju możliwości – możliwość powiedzenia komuś słowa zachęty lub ostrzeżenia; możliwość udzielenia pomocy lub pociechy. Jedną z tragedii naszego życia jest niewykorzystywanie nadarzających się możliwości. „Są trzy rzeczy, które mijają bezpowrotnie – wystrzelona strzała, wypowiedziane słowo i stracona okazja”."