Rozdział 12:15

"Weselcie się z weselącymi się, płaczcie z płaczącymi."

Mamy kolejny wiersz który skłania nas do głębokiej refleksji. Tym razem apostoł Paweł wzywa nas abyśmy byli osobami wrażliwymi i współczującymi. Wierzący powinni mieć umiejętność wczuwania się w stan wewnętrzny drugiej osoby i nie chodzi tutaj tylko o płacz i śmiech, ale o wszystkie emocje i stany ducha, duszy i ciała. W 1 Koryntian 12:26 mamy piękne rozwinięcie tej myśli; "aby członki [uczniowie Jezusa] miały nawzajem o sobie jednakie staranie. I jeśli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki; a jeśli doznaje czci jeden członek, radują się z nim wszystkie członki."

Przyobleczcie się w serdeczne współczucie

W Kolosan 3:12 czytamy: "Przeto przyobleczcie się jako wybrani Boży, święci i umiłowani, w serdeczne [głębokie] współczucie, w dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość," Dzisiejszy wiersz można by zastąpić jednym słowem, współczucie. Współczucie, współodczuwanie to uczuciowa solidarność z drugą osobą niekoniecznie tylko cierpiącą. By współczuć jest potrzeba darzyć drugą osobę ciepłym uczuciem, sympatią.

Co jest łatwiejsze radować się z tymi, którzy się radują, czy płakać z tymi, którzy płaczą? Paweł pokazał dwie skrajności. Człowiekowi radosnemu trudno jest płakać z innym, a płaczącemu chyba jeszcze trudniej cieszyć się z człowiekiem radosnym. Paweł chce powiedzieć, że kiedy jesteś radosny nie zapominaj o smutnych, kiedy jesteś smutny staraj się zrozumieć cieszących się. "Miej serce i patrzaj w serce", to słowa Mickiewicza.

"A w końcu: Bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, braterscy, miłosierni, pokorni;" 1 Piotra 3:8

W greckim NT słowo współczucie określone jest trzema wyrazami. 1.'Splagchna, splágchnon' - dosłownie "współczucie na poziomie jelit", zdolność odczuwania głębokich emocji (sympatii, empatii itp.). 2. 'Sympatheis' - sympatyzować z kimś. 3. 'Metriopatheo' - oznacza, nieść kogoś, delikatnie, ostrożnie, miłosierne współczucie.

I zapłakał Jezus

Uczniowie Jezusa uczą się wrażliwości i współczucia od samego Mistrza.

W Ewangelii Jana 11:33-35 "Jezus tedy, widząc ją płaczącą i płaczących Żydów, którzy z nią przyszli, rozrzewnił się w duchu i wzruszył się, i rzekł: Gdzie go położyliście? Rzekli do niego: Panie, pójdź i zobacz. I zapłakał Jezus."

"A [ Jezus] widząc lud, użalił się nad nim, gdyż był utrudzony i opuszczony jak owce, które nie mają pasterza." Mateusza 9:36

"A gdy się przybliżał do bramy miasta, oto wynoszono zmarłego, jedynego syna matki, która była wdową, a wiele ludzi z tego miasta było z nią. A gdy ją Pan zobaczył, użalił się nad nią i rzekł do niej: Nie płacz. I podszedłszy, dotknął się noszy, a ci, którzy je nieśli, stanęli. I rzekł: Młodzieńcze, tobie mówię: Wstań. I podniósł się zmarły, i zaczął mówić. I oddał go jego matce." Łukasza 7:12-15

Autor Listu do Hebrajczyków pisze, że Pan Jezus, będący teraz w wielkim majestacie chwały jako nasz Arcykapłan jest nadal współczujący. To są bardzo zachęcające słowa. A skoro Pan jest współczujący i my powinniśmy być jak najbardziej podobni do Niego.

"Nie mamy bowiem arcykapłana, który by nie mógł współczuć ze słabościami naszymi, lecz doświadczonego we wszystkim, podobnie jak my, z wyjątkiem grzechu." Hebrajczyków 4:15

"Albowiem każdy arcykapłan, wzięty spośród ludzi, bywa ustanawiany z ramienia ludzi w sprawach odnoszących się do Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy i mógł współczuć [metriopatheo] z tymi, którzy nie wiedzą i błądzą, skoro i on sam podlega słabości." Hebrajczyków 5:1,2

"Jeśli więc w Chrystusie jest jakaś zachęta, jakaś pociecha miłości, jakaś wspólnota Ducha, jakieś współczucie i zmiłowanie, dopełnijcie radości mojej i bądźcie jednej myśli, mając tę samą miłość, zgodni, ożywieni jednomyślnością." Filipian 2:1,2