piątek, 28 września 2018

Rozdział 13: 1-4

„Każdy człowiek niech się poddaje [podporządkowuje] władzom zwierzchnim; bo nie ma władzy, jak tylko od Boga, a te, które są [wszystkie one], przez Boga są ustanowione [wyznaczone]. Przeto kto się przeciwstawia władzy, przeciwstawia się Bożemu postanowieniu [rozporządzeniu]; a ci, którzy się przeciwstawiają, sami na siebie potępienie [wyrok] ściągają. Rządzący [przywódcy] bowiem nie są postrachem dla tych, którzy pełnią dobre uczynki, lecz dla tych, którzy pełnią złe. Chcesz się nie bać władzy? Czyń dobrze, a będziesz miał od niej pochwałę;  jest ona bowiem na służbie u Boga, tobie ku dobremu. Ale jeśli czynisz źle, bój się, bo nie na próżno miecz nosi, wszak jest sługą Boga, który odpłaca [karze] w gniewie temu, co czyni źle."


W poprzednim rozdziale czytaliśmy słowa’ „starajcie się o to, co jest dobre w oczach [wobec] wszystkich ludzi.” Apostoł Paweł omówił kwestię funkcjonowania uczniów Jezusa we wspólnocie i poza nią. Ogólnie odpowiedział na pytanie jak chrześcijanie mają się zachowywać względem wszystkich ludzi od przyjaciół po nieprzyjaciół. Powiedział, że o ile to jest możliwe; „o ile to od was zależy, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie”, i zakończył słowami; „Nie daj się zwyciężyć [pokonać] złu, ale zło dobrem zwyciężaj."

Każdy człowiek niech się podporządkowuje władzom

W tym kontekście przechodzimy do kolejnego tematu, jakim jest stosunek wierzących do władzy. To bardzo głęboki, ważny i trudny temat. Paweł nie wnika tutaj w szczegóły władzy. Nie pisze o władzy konkretnego człowieka z imienia i nazwiska. Pisze raczej o idei władzy. Idea  władzy na pewno pochodzi od Boga. To jest Boże rozporządzenie. „Tylko w Bogu bowiem władza ma swe źródło.”

Podobną myśl zawarł Paweł w liście do Tytusa 3:1,2; „Przypominaj im, aby zwierzchnościom i władzom poddani i posłuszni byli, gotowi do wszelkiego dobrego uczynku, aby o nikim źle nie mówili, nie byli kłótliwi, ale ustępliwi, okazujący wszelką łagodność wszystkim ludziom.” Do Tytusa 3:1,2

Zauważmy, że Paweł nie pisze tu tylko do chrześcijan, pisze o pewnej zasadzie która obowiązuje każdego człowieka. Teraz popatrzmy na zakres władzy. Paweł tutaj odnosi się do bardzo wąskiego zakresu kompetencji władzy, a mianowicie do pilnowania porządku; „ Rządzący bowiem nie są postrachem dla tych, którzy pełnią dobre uczynki, lecz dla tych, którzy pełnią złe. Chcesz się nie bać władzy? Czyń dobrze, a będziesz miał od niej pochwałę.”;

Poza tym Paweł pisze o władzy, która spełnia pewne normy i sama czyni dobro; „jest ona bowiem na służbie u Boga, tobie ku dobremu.” Jeżeli władza czyni zło, powinna sama bać się władzy tej z góry. Kiedy rządzący stają się postrachem dla tych, którzy pełnią dobre uczynki, a chronią tych, którzy pełnią złe, to mamy do czynienia z modelem władzy, z którym Pan Bóg nie ma nic wspólnego.

Idea władzy zapobiega anarchii, przestępstwom i zbrodniom. Władza stoi na straży prawa, które teoretycznie powinno chronić każdego obywatela, który czyni dobro.

W historii, również tej biblijnej, mamy kilka przykładów kiedy to ludzie jawnie przeciwstawiali się władzy, w tym władzy kościelnej. Kiedy to robili ? Gdy władza czyniła zło, gdy działała wbrew Prawu Bożemu, czy jawnie przeciwko Bogu.

Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi

Popatrzmy na przykład uczniów i na Pawła; ”A gdy ich przywiedli, stawili ich przed Radą Najwyższą. I zapytał ich arcykapłan, mówiąc: Nakazaliśmy wam surowo, abyście w tym imieniu nie uczyli, a oto napełniliście nauką waszą Jerozolimę i chcecie ściągnąć na nas krew tego człowieka. Piotr zaś i apostołowie odpowiadając, rzekli: Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi.”

”I usłuchali go [członkowie Rady Najwyższej], i przywoławszy apostołów, kazali ich wychłostać, zabronili im mówić w imieniu Jezusa i zwolnili ich. A oni odchodzili sprzed oblicza Rady Najwyższej, radując się, że zostali uznani za godnych znosić zniewagę dla imienia jego. Nie przestawali też codziennie w świątyni i po domach nauczać i zwiastować dobrą nowinę o Chrystusie Jezusie.” Dzieje Apostolskie 5: 26-29; 40-42 Czy uczniowie byli posłuszni władzy ?

”A Paweł utkwiwszy wzrok w Radzie Najwyższej, rzekł: Mężowie bracia, ja aż do dnia dzisiejszego żyłem przed Bogiem z całkowicie czystym sumieniem. Lecz arcykapłan Ananiasz rozkazał tym, którzy przy nim stali, uderzyć go w twarz. Wtedy rzekł Paweł do niego: Uderzy cię Bóg, ściano pobielana; zasiadłeś tu, aby mnie sądzić według zakonu, a każesz mnie bić wbrew zakonowi? Ci zaś, którzy obok stali, rzekli: Arcykapłanowi Bożemu złorzeczysz? A Paweł rzekł: Nie wiedziałem, bracia, że to arcykapłan; napisano bowiem: O przełożonym ludu twego źle mówić nie będziesz.” Dzieje Apostolskie 23: 1-5 Czy Paweł i inni uczniowie poddali się władzy, warto to podkreślić władzy kościelnej, religijnej ?

Ważnym przykładem nieposłuszeństwa wobec władzy w stosownej sprawie, jest prorok Daniel oraz trzej młodzieńcy.

”Nebukadnesar odezwał się i rzekł do nich: Czy to prawda, Szadrachu, Meszachu i Abed-Nego, że nie czcicie mojego boga i nie oddajecie pokłonu złotemu posągowi, który wzniosłem? Gdy więc teraz usłyszycie głos rogu, fletu, cytry, harfy, lutni, dud oraz wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych, bądźcie gotowi upaść i oddać pokłon posągowi, który ja wzniosłem; bo jeżeli nie oddacie pokłonu, będziecie natychmiast wrzuceni do wnętrza rozpalonego pieca ognistego, a który bóg wyrwie was z mojej ręki? Wtedy Szadrach, Meszach i Abed-Nego odpowiedzieli królowi Nebukadnesarowi: My nie mamy potrzeby odpowiadać ci na to.” Daniela 3:14-16

Czytając powyższy fragment musimy pamiętać o tym, że przeciwstawienie się władzy ściągnęło na wielu ludzi wierzących „miecz”; młodzieńców zaprowadziło do pieca ognistego, Daniela do lwiej jamy, a Jana Chrzciciela na „szubienicę”, a wielu wierzących na arenę Colosseum,  na płonące stosy, czy do łagrów i obozów śmierci.

Biblia stawia pewne wymagania nie tylko obywatelom, ale i władzy, a nawet krytykuje władzę.  By była sprawiedliwa, nieprzekupna, pomocna ubogim, nie stronnicza. ”A choć Jehoszafat mieszkał stale w Jeruzalemie, jednak ponownie wyszedł do ludu od Beer-Szeby aż do pogórza efraimskiego i nawracał ich do Pana, Boga ich ojców, ustanowił też w kraju sędziów we wszystkich miastach warownych Judy i powiedział do sędziów: Baczcie, co czynicie; gdyż nie dla ludzi sądzicie, ale dla Pana, i On jest przy was, gdy wydajecie wyrok. Niechaj więc ogarnia was strach przed Panem, pilnujcie się przy tym, co czynicie, gdyż u Pana, Boga naszego, nie ma niesprawiedliwości, stronniczości ni przekupstwa.” II Kronik 19:4-7

"Biada tym, którzy ustanawiają niesprawiedliwe ustawy, i pisarzom, którzy wypisują krzywdzące wyroki,  aby odepchnąć nędzarzy od sądu i pozbawić sprawiedliwości ubogich mojego ludu, aby wdowy stały się ich łupem i aby
mogli obdzierać sieroty." Izajasza 10:1,2

Oddawajcie więc, co jest cesarskiego, cesarzowi,
a co Bożego, Bogu


Do tego tematu również odniósł się Pan Jezus. W
rozmowie z uczniami faryzeuszy nakreślił bardzo wyraźną granicę posłuszeństwa i uległości wobec władzy; „Wtedy faryzeusze, odszedłszy, naradzali się, jakby go usidlić słowem. I wysłali do niego uczniów swoich wraz z Herodianami, którzy powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś szczery i drogi Bożej w prawdzie uczysz, i na nikim ci nie zależy, albowiem nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam przeto: Jak ci się zdaje? Czy należy płacić podatek cesarzowi, czy nie? A Jezus, poznawszy ich złośliwość, rzekł: Czemu mnie kusicie, obłudnicy? Pokażcie mi monetę podatkową; a oni przynieśli mu denar. I rzecze im: Czyja to podobizna i czyj napis? Powiadają: Cesarza. Wtedy mówi do nich: Oddawajcie więc, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co Bożego, Bogu.” Mateusza 22: 15-20

”Odpowiedział [Piłatowi] Jezus: Nie miałbyś żadnej władzy nade mną, gdyby ci to nie było dane z góry.” Jana 19:11

Króla czcijcie…

Również apostoł Piotr  podejmuje temat dotyczący władzy, i w 1 Piotra 2:13- 17 czytamy; „Bądźcie poddani wszelkiemu ludzkiemu porządkowi ze względu na Pana, czy to królowi jako najwyższemu władcy, czy to namiestnikom, jako przezeń wysyłanym dla karania złoczyńców, a udzielania pochwały tym, którzy dobrze czynią. Albowiem taka jest wola Boża, abyście dobrze czyniąc, zamykali usta niewiedzy ludzi głupich, jako wolni, a nie jako ci, którzy wolności używają za osłonę zła, lecz jako słudzy Boga. Wszystkich szanujcie, braci miłujcie, Boga się bójcie, króla czcijcie [szanujcie, poważajcie].”

”Bój się, synu mój, Pana i króla; nie wynoś się nad żadnego z nich!”
Przypowieści 24:21

Bo nie na próżno miecz nosi

Zazwyczaj symbolem władzy jest berło, korona, lub łańcuch z godłem. Tutaj Paweł pisze o mieczu, którego władza używa w gniewie, by karać poddanych. Paweł w tym fragmencie odnosi się bardzo wyraźnie do kary śmierci. Kara ta jednak była wiele razy przez władzę nadużywana.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz