Rozdział 4:4-6

"A gdy kto spełnia uczynki [pracuje] , zapłaty za nie nie uważa się za łaskę, lecz za należność;  gdy zaś kto nie spełnia uczynków [nie gromadzi uczynków], ale wierzy w tego, który usprawiedliwia bezbożnego [niepobożnego], wiarę jego poczytuje [przypisuje] mu się za sprawiedliwość,  jak i Dawid nazywa błogosławionym człowieka, któremu Bóg udziela usprawiedliwienia, niezależnie od uczynków;"


Za darmo

Apostoł Paweł podkreśla, że usprawiedliwienie, zbawienie jest zapisane, przepisane na nasze konto, jest z Łaski, za darmo. Jest to dar. „I są usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie,” Rzymian 3:24

Dzisiaj utarło się, że jeżeli coś jest za darmo, to albo to nie jest wartościowe, (czyli, że jest do niczego), że coś komuś zbywa, lub ktoś chce nas naciągnąć na coś jeszcze innego. Mówi się, że dzisiaj nic nie jest za darmo. Nawet Ewangelia nie jest za darmo. Co prawda Pan Jezus powiedział, „darmo wzięliście, darmo dawajcie.” Mateusza 10:7 Ale gdy to co otrzymaliśmy za darmo trafiło na grunt ludzi biznesu, z głoszenia Ewangelii, z upowszechniania Słowa Bożego zaczęto czerpać zyski. Powstał dobrze prosperujący przemysł ewangelizacyjny, chrześcijański przemysł rozrywkowy itp. Ale Pan Bóg nikogo nie oszukuje, nie chce się wzbogacić, jak mówi, ze coś jest za darmo, to jest za darmo, z Jego łaski. I to nie są błahe rzeczy. Ci którzy coś od Pana Boga otrzymują, są błogosławieni, szczęśliwi.

Gromadzenie uczynków

List do Rzymian nie ignoruje potrzeby czynienia dobra. Abraham spełniał uczynki, Paweł w wielu miejscach pisze o konieczności czynienia dobrych uczynków, apeluje o nie do zborów, "A niech się i nasi uczą celować w dobrych uczynkach." Tytusa 3:14, ale dobre uczynki nie mają wartości handlowej. Zresztą w naszym dzisiejszym fragmencie błędnie przetłumaczono greckie słowo; 'ergazomeno'. To słowo nie oznacza czynów, działań, ale dotyczy ono pracy.

Co to jest praca? Według słownika jet to celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, wytwór takiej działalności, zwłaszcza w dziedzinie nauki lub kultury, a także zajęcie, zatrudnienie jako źródło zarobku. Paweł używając słowa 'ergazomeno' podkreślił bardzo wyraźnie, że usprawiedliwienia, nie można wytworzyć, natrudzić się przy tym, tymi własnymi rękoma zapracowałem, "w pocie czoła" na usprawiedliwienie.

William Barclay w swoim komentarzu napisał; "Paweł był mądrym nauczycielem, znał drogi ludzkiego rozumowania i dlatego zaczyna od postaci Abrahama. Dotąd mówił o wierze, która jest przecież pojęciem abstrakcyjnym. Przeciętny umysł ludzki ma wielkie trudności z uchwyceniem i zrozumieniem pojęć abstrakcyjnych. Mądry nauczyciel wie, że każde słowo musi stać się ciałem, każde pojęcie musi stać się osobą, ponieważ tylko w ten sposób przeciętny człowiek może uchwycić treść danego pojęcia i jego rolę w życiu ludzkim. Dlatego Paweł powiada: „Przed chwilą mówiłem o wierze. Jeżeli chcecie dowiedzieć się czym jest wiara, spójrzcie na Abrahama”. Pragnie on, by jego czytelnicy abstrakcyjne pojęcie wiary zauważyli w działaniu i przez to właściwie zrozumieli, czym jest wiara."

Dojrzała wiara prowadzi do heroicznych czynów

Dojrzała wiara, żywa wiara jest ściśle powiązana z uczynkami. O tym czytamy w Liście Jakuba. Kiedy Abraham szedł pod górę by złożyć Izaaka w ofierze Bogu, to był heroiczny czyn, akt posłuszeństwa Bogu. Dojrzała wiara prowadzi do heroicznych czynów. Popatrzmy na proroków, bohaterów wiary z Listu do Hebrajczyków, na wielu misjonarzy, reformatorów, pierwszych tłumaczy Pisma Świętego na języki narodowe. Jakub pisze, że uczynki Abrahama zostały uznane za sprawiedliwe. Czy Abraham robił to dla jakieś korzyści ? Czy to była jego praca "w pocie czoła"?  Nie.

Apostoł Paweł nie neguje dobrych uczynków.  W wierszu czwartym wcale nie mamy zachęty do tego, by nie czynić dobrych uczynków.  Paweł w dalszej części Listu do Rzymian wiele miejsca poświęca dobrym uczynkom. Zobaczymy to za jakiś czas. Więc o czym jest tutaj mowa?  "Lecz kto nie gromadzi uczynków."  Ważne są motywacje i postawa serca. Jeżeli dobre uczynki są wartością handlową, efektem naszej wytężonej pracy, są powodem do chluby,  i wywyższania się nad innym, co się zdarza. Jeżeli poprzez czynienie dobra chcemy zdobyć uznanie u ludzi, to je znajdziemy, ale to nie będzie uznanie u Boga. Wszelka filantropia, moda na pomaganie, działania charytatywne są w wielu sytuacjach, "gromadzeniem dobrych uczynków." Gdzie tu jest miejsce na przechwałki? Nie ma. Pan Bóg patrzy na serce, patrzył na serce Abrahama, znał je doskonale.

"I uwierzył Abraham Bogu i poczytane [przypisane] mu to zostało ku usprawiedliwieniu, i nazwany został przyjacielem Boga." Jakuba 2:23

W dzisiejszym fragmencie mamy ponownie użyte słowo, przypisać, poczytać. "Wiarę jego poczytuje [przypisuje] mu się za sprawiedliwość," W poprzednim rozważaniu coś więcej napisałem na ten temat. To jest ważne, kluczowe słowo. W czwartym rozdziale zostało użyte 9 razy. Podobne mamy użyte w Fil. 1:18-19; "A jeżeli ci jakąś szkodę wyrządził albo jest ci coś winien, mnie to przypisz.  Ja, Paweł, piszę własnoręcznie, ja zapłacę; nie mówię już o tym, żeś mi siebie samego winien." To jest dobra ilustracja dla znaczenia tego słowa w temacie usprawiedliwienia.

Pan Bóg, "Zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego,  Którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego.  Abyśmy, usprawiedliwieni łaską jego, stali się dziedzicami żywota wiecznego, którego nadzieja nam przyświeca." Tytusa 3:5-7