Rozdział 4:6-8

"[Błogosławiony człowiek], któremu Bóg udziela usprawiedliwienia, niezależnie od uczynków; Błogosławieni [szczęśliwi], którym odpuszczone są nieprawości [bezprawie][przewinienia] i których grzechy są zakryte [zasłonięte]; Błogosławiony mąż, któremu Pan grzechu nie poczyta [policzy]."


"Błogosławiony ten, któremu odpuszczono występek, Którego grzech został zakryty! Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, A w duchu jego nie ma obłudy!" Psalm 32:1,2

"Lecz moim szczęściem być blisko Boga. Pokładam w Panu, w Bogu nadzieję moją, Aby opowiadać o wszystkich dziełach twoich." Psalm 73:28

Trzy błogosławieństwa z Listu do Rzymian

Dość dobrze znamy osiem błogosławieństwa z Kazania na Górze. Przy okazji czy pamiętacie siedem błogosławieństw z Księgi Objawienia? Są bardzo pouczające.

Czy jesteś człowiekiem szczęśliwym, błogosławionym? Co to znaczy być szczęśliwym, błogosławionym? Być zdrowym, mieć kochającą rodzinę, przyjaciół, mieć pieniądze, zrealizować marzenia. Dawid napisał; Być szczęśliwym to być blisko Boga. Być błogosławionym, to być człowiekiem usprawiedliwionym, któremu grzechy zostały zakryte. Czy zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Abraham nie był dokonały, grzeszył, czasami szedł swoją drogą, chybiał celu. A Dawid? Ten to dopiero grzeszył, ma na swoim koncie cudzołóstwo, a nawet morderstwo. Fatalną w skutkach decyzję o policzeniu ludności, wbrew woli Bożej. Było co zakryć. Dawid, jego bliscy, a także naród ponosił konsekwencje jego grzechów, jednak jego relacja z Bogiem, jakaś jego wewnętrzna pokora i wrażliwość pozwalała czuć mu się błogosławionym człowiekiem, któremu Pan Bóg zasłonił grzechy, dlatego bo Dawid był człowiekiem pokornym, skłonnym do upamiętnia i pokuty. Został nazwany człowiekiem według Bożego serca.

Dawidowi z powodu grzechu było bardzo ciężko;  "Nie ma na ciele moim miejsca, Które by nie było uszkodzone przez gniew twój, I nie ma nic zdrowego w kościach moich Z powodu grzechu mojego.  Winy moje bowiem wyrosły ponad głowę moją, Są jak wielki ciężar, zbyt ciężki dla mnie." Psalm 38:4-5 Jednak widzi wyjście z tej sytuacji, woła do Pana;  "Nie opuszczaj mnie, Panie, Boże mój! Nie oddalaj się ode mnie! Śpiesz mi z pomocą, Panie, zbawienie moje!" Ps. 38:22-23

Dawid doskonale rozumiał co to znaczy, że człowiek którego grzechy zostały przebaczone i zakryte jest człowiekiem szczęśliwym. Można powiedzieć, że Dawid z tego powodu był szczęśliwym człowiekiem. O tym, powołując się właśnie na Dawida pisze Apostoł Paweł w dzisiejszym fragmencie Listu do Rzymian.

„Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte. Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu.” Rzym. 4:7,8

On grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo

W pierwszych rozdziałach Listu do Rzymian mamy wypisaną całą listę nieprawości i grzechów. Potem pamiętamy zwrot akcji w słowach; "Ale teraz". Nastąpiła zmiana, dzięki ofiarniczej śmierci Zbawiciela, przez krew Jezusa Chrystusa mamy odkupienie, przebłaganie, odpuszczenie grzechów. To są powody by uczeń Chrystusa, jeżeli wierzy, nie wątpi, jeżeli ufa, by czuł się błogosławionym i szczęśliwym.

"On grzechu nie popełnił ani nie znaleziono zdrady w ustach jego; On, gdy mu złorzeczono, nie odpowiadał złorzeczeniem, gdy cierpiał, nie groził, lecz poruczał sprawę temu, który sprawiedliwie sądzi; On grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo, abyśmy, obumarłszy grzechom, dla sprawiedliwości żyli; jego sińce uleczyły was. Byliście bowiem zbłąkani jak owce, lecz teraz nawróciliście się do pasterza i stróża dusz waszych." 1 Piotra 2:22-25

Pan Bóg jest zainteresowany by zakryć grzech człowieka bezbożnego. Ofiary za grzech, cała idea odkupienia i zbawienia krąży wokół zakrycia grzechów. Jednak, w procesie zakrycia grzechów, bardzo ważne jest by człowiek  uświadomił sobie swoją grzeszność, upamiętał się, odwrócił się od grzechów i pokutował za nie.

"Lecz gdy mówię do bezbożnego: Na pewno umrzesz, a on odwróci się od swojego grzechu, będzie wypełniał prawo i sprawiedliwość, Będzie oddawał zastaw, zwracał to, co zagrabił, postępował zgodnie z zasadami życia, nie popełniając występku, na pewno będzie żył, nie umrze.  Nie będzie się pamiętało żadnych jego grzechów, które popełnił; będzie wypełniał prawo i sprawiedliwość; na pewno będzie żył." Ezechiela 33:14-16

"Bo wiele jest naszych występków wobec ciebie, a nasze grzechy świadczą przeciwko nam; świadomi jesteśmy naszych występków i znamy własne przewinienia;" Izajasza 59:12

Dużą rolę w procesie zakrycia grzechów odgrywają wierzący. Dzisiaj nie lubimy napominania, zwracania uwagi, czepiania się, a jest to braterska przysługa, która może ubłogosławić wielu. O tej przysłudze braterskiej napisał Jakub; "Bracia moi, jeśli kto spośród was zboczy od prawdy, a ktoś go nawróci, niech wie, że ten, kto nawróci grzesznika z błędnej drogi jego, wybawi duszę jego od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów." Jakuba 5:19-20

Co to jest grzech?

Słowo „grzech” z hebrajskiego chattá't lub greckiego hamartía to czasowniki które oznaczają nie trafić w cel, „chybić”, a także zabłądzić, pomylić drogę. To jest bardzo interesująca definicja. Bardzo mi przypadła do gustu. Grzeszysz to znaczy jesteś na niewłaściwej drodze, chybiasz celu, idziesz w złym kierunku. Musisz zawrócić. Słowo Boże nazywa to nawróceniem.

Pan Bóg chce aby człowiek chodził Jego drogami i podążał do właściwego celu; "Tak mówi Pan, twój Odkupiciel, Święty Izraelski: Ja, Pan, twój Bóg, uczę cię tego, co ci wyjdzie na dobre, prowadzę cię drogą, którą masz iść," Izajasza 48:17

Polskie słowo grzech od XIV w. pochodzi od czes. hřich, ros. grech grech? ‘błąd, pomyłka, uchybienie’ – pokrewne z lit. graiżus ‘kręty, krzywy’ i łot. greizs ‘krzywy,pochyły, ukośny’ – jest to kontynuacja bałtosłow. groi-so- w pierwotnym znaczeniu ‘skrzywienie, odchylenie od czegoś’.

Grzech jest ściśle powiązany z prawem, jest teologicznym odpowiednikiem wykroczenia, przestępstwa w świeckim rozumieniu prawa. Słowo grzech, grzeszyć, grzeszne występuje około 60 razy w Liście do Rzymian. Jest to wyrażenie jedno z kluczowych i temat grzechu będziemy kontynuować w dalszych rozważaniach.

Jaka jest definicja grzechu według Tory?

Tora zawiera micwot, czyli przykazania. Nakazy i zakazy dane przez Boga. Grzech to złamanie któregokolwiek z nich.

Przypominamy, że przykazania dzielą się na te, które dotyczą relacji człowieka z Bogiem, i takie, które dotyczą relacji człowieka z człowiekiem. Słowem hebrajskim oznaczającym ogólnie grzech jest awera (występek). Jednak w Torze użyte są trzy podstawowe określenia odwołujące się do trzech poziomów grzechu: „Jestem Bóg Miłosierny przed tym, jak zgrzeszysz, i Bóg Miłosierny po tym, jak zgrzeszysz i powrócisz. (…) wybaczający przewinienie,bunt i wykroczenie,” (Szemot 34, 6-7).

• Awon – to grzech wynikający z nieumiejętności kontrolowania emocji. Popełniony świadomie, ale nie z intencją naruszenia przykazania, lecz z powodu słabości charakteru – przewinienie.
• Pesza – to najpoważniejszy grzech, popełniony ze świadomością i intencją grzechu, rozmyślne naruszenie przykazania – bunt przeciw Bogu.
• Chataa – grzech przypadkowy, popełniony przez nieuwagę – wykroczenie.

Judaizm uważa, że żaden człowiek nie jest doskonały: „Bo nie ma na ziemi człowieka tak sprawiedliwego, że czyniłby tylko dobro i nigdy nie grzeszył” (Księga Koheleta 7, 20). Grzech nie równa się więc wiecznemu potępieniu („wieczne potępienie” nie jest znane w judaizmie). Natomiast istnieje teszuwa („powrót”, skrucha), która umożliwia wymazanie popełnionych win.

W Rzymian 3:23 czytaliśmy; "Wszyscy bowiem zgrzeszyli." w 3:9 "Albowiem już przedtem obwiniliśmy Żydów i Greków o to, że wszyscy są pod wpływem grzechu," Wszyscy znaleźli się na niewłaściwej drodze. W Księdze Kaznodziei 7:20 czytamy; "Zaiste, nie ma na ziemi człowieka sprawiedliwego, który by tylko dobrze czynił i nie grzeszył." Prorok Izajasz pisze; "Choć wasze grzechy będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją; choć będą czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna." Izajasza 1:18

Szczęśliwi są ci, którym odpuszczone są nieprawości i przewinienia i których grzechy są zasłonięte. Są oni adresatami wspaniałych życzeń z Księgi Objawienia;

"Łaska wam i pokój od tego, który jest i który był, i który ma przyjść, i od siedmiu duchów, które są przed jego tronem,  I od Jezusa Chrystusa, który jest świadkiem wiernym, pierworodnym z umarłych i władcą nad królami ziemskimi. Jemu, który miłuje nas i który wyzwolił nas z grzechów naszych przez krew swoją,  I uczynił nas rodem królewskim, kapłanami Boga i Ojca swojego, niech będzie chwała i moc na wieki wieków. Amen". Obj. 1:4-6