Rozdział 4:13-15

"Albowiem nie na podstawie zakonu [prawa] była dana obietnica Abrahamowi bądź [lub] [i] jego potomstwu [nasieniu], że ma być dziedzicem świata, lecz na podstawie usprawiedliwienia z wiary.  Bo jeśli dziedzicami są tylko ci, którzy polegają na zakonie [prawie], tedy wiara jest daremna [pozbawiona znaczenia] i obietnica wniwecz się obróciła [stała się bezużyteczna];  gdyż zakon [prawo] pociąga [sprowadza] za sobą gniew [karę]; gdzie bowiem nie ma zakonu [prawa], nie ma też przestępstwa[wykroczenia]."


Jakie dziedzictwo miał Abraham, co odziedziczyli po nim następne pokolenia. Plemię Abrahama to  lud wędrowny, i tak naprawdę własnością Abrahama, był tylko ten kawałek ziemi zakupiony na grób dla Sary. Abraham był właścicielem czegoś o wiele bardziej wartościowego od posiadłości ziemskich. Przez wiarę odziedziczył niebiańskie bogactwo. Dzisiejszy fragment mówi o dziedzictwo duchowym, niebiańskim, wiecznym. Żydzi koncentrowali się na cielesnych aspektach, korzyściach społeczności z Bogiem i wiary w Boga. Tak jak Abraham, Paweł przeciwnie od Żydów, myśli o rzeczach duchowych, o czym czytamy w Liście do Hebrajczyków. My dzisiaj, kiedy mówimy o dziedzictwie, mamy na myśli fortunę, dobra materialne. Nie o takim dziedzictwie jest tutaj mowa. Dziedzictwo to coś więcej niż spadek. Pewne rzeczy dziedziczymy po rodzicach w genach, pewnie jest ich więcej niż widzialnych dóbr w postaci majątku.

"Wszyscy oni, [Abraham również], poumierali w wierze, nie otrzymawszy tego, co głosiły obietnice, lecz ujrzeli i powitali je z dala; wyznali też, że są gośćmi i pielgrzymami na ziemi.  Bo ci, którzy tak mówią, okazują, że ojczyzny szukają. I gdyby mieli na myśli tę, z której wyszli, byliby mieli sposobność, aby do niej powrócić;  lecz oni zdążają do lepszej, to jest do niebieskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się być nazywany ich Bogiem, gdyż przygotował dla nich miasto.”  Hebrajczyków 11:13-16

„Przez wiarę usłuchał Abraham, gdy został powołany, aby pójść na miejsce, które miał wziąć w dziedzictwo, i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie.  Przez wiarę osiedlił się jako cudzoziemiec w ziemi obiecanej na obczyźnie, zamieszkawszy pod namiotami z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tejże obietnicy.  Oczekiwał bowiem miasta mającego mocne fundamenty, którego budowniczym i twórcą jest Bóg.” Hebrajczyków 11:8-10

Ci, którzy są powołani, otrzymali obiecane dziedzictwo wieczne

Czy Abraham jest ojcem tylko Żydów? Czy nie pogan także? Tak jest, i pogan, także. Również poganie, przez wiarę są dziedzicami, współdziedzicami obietnicy. O tym niezniszczalnym, wiecznym, czystym, żywym dziedzictwie czytamy w innych miejscach NT.

„Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który według wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas ku nadziei żywej przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa,  ku dziedzictwu nieznikomemu i nieskalanemu, i niezwiędłemu, jakie zachowane jest w niebie dla was,  którzy mocą Bożą strzeżeni jesteście przez wiarę w zbawienie, przygotowane do objawienia się w czasie ostatecznym.” 1 Piotra 1:3-5

Ten to Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy.  A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko razem z nim cierpimy, abyśmy także razem z nim uwielbieni byli.” Rzymian 8:16,17

"I dlatego jest On pośrednikiem nowego przymierza, ażeby gdy poniesiona została śmierć dla odkupienia przestępstw popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są powołani, otrzymali obiecane dziedzictwo wieczne."  Hebrajczyków 9:15

"A powiadam, bracia, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego ani to, co skażone, nie odziedziczy tego, co nieskażone." 1 Koryntian 15:50

"Otóż, obietnice dane były Abrahamowi i potomkowi jego. Pismo nie mówi: I potomkom - jako o wielu, lecz jako o jednym: I potomkowi twemu, a tym jest Chrystus.  Powiadam więc to: Testamentu uprzednio przez Boga uprawomocnionego nie unieważnia zakon, który został nadany czterysta trzydzieści lat później, tak żeby obietnica była unicestwiona. Jeśli bowiem dziedzictwo wywodzi się z zakonu, to już nie z obietnicy. Bóg zaś obdarzył nim łaskawie Abrahama przez obietnicę." Galacjan 3: 16-18

Dziedzictwo

Dziedzictwo to majątek przejęty jako spadek, dobra kultury, nauki i sztuki pozostawione przez poprzednie pokolenia, spuścizna, dziedziczenie lub prawo dziedziczenia czegoś.

Dziedzictwem dla potomków Abrahama jest ziemia obiecana; „I wprowadzę was do ziemi, którą przysiągłem dać Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi. Dam wam ją w dziedzictwo, Ja, Pan.” Wyjścia 6:8. W Psalmach czytamy, że dziedzictwem Pana jest naród wybrany; „Zbaw lud swój i błogosław dziedzictwo swoje! Paś ich podtrzymuj na wieki!”; „Błogosławiony naród, którego Bogiem jest Pan, Lud, który wybrał sobie na dziedzictwo.” Psalm 28:9; 33:12

Wierzący uczniowie Pana Jezusa, zarówno Żydzi jak i poganie są dziedzicami Królestwa Bożego i to jest dziedzictwo wieczne. Posłuchajcie, bracia moi umiłowani! Czyż to nie Bóg wybrał ubogich w oczach świata, aby byli bogatymi w wierze i dziedzicami Królestwa, obiecanego tym, którzy go miłują? Jakuba 2:5; „Cokolwiek czynicie, z duszy czyńcie jako dla Pana, a nie dla ludzi, wiedząc, że od Pana otrzymacie jako zapłatę dziedzictwo, gdyż Chrystusowi Panu służycie.” Kolosan 3:23, 24;

„Czytając to, możecie zrozumieć moje pojmowanie tajemnicy Chrystusowej, która nie była znana synom ludzkim w dawnych pokoleniach, a teraz została przez Ducha objawiona jego świętym apostołom i prorokom, mianowicie, że poganie są współdziedzicami i członkami jednego ciała i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez ewangelię.” Efezjan 3:4-6. Apostoł Piotr o siostrach w Panu pisze, że dziedziczą one łaskę życia; „skoro i one są dziedziczkami łaski żywota,” 1 Piotra 3:7

Bo gdzie nie ma prawa, tam nie ma przestępstwa

W naszym dzisiejszym fragmencie Listu do Rzymian czytamy, że; "Jeśli bowiem dziedzicami są ci, którzy są z prawa, to wiara stała się daremna i obietnica obróciła się wniwecz, Gdyż prawo sprowadza gniew, bo gdzie nie ma prawa, tam nie ma przestępstwa."

W Rzymian 3:20 czytaliśmy, że przez zakon jest poznanie grzechu; "Dlatego z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony przed nim żaden człowiek, gdyż przez zakon jest poznanie grzechu." Podobna myśl podaje  Paweł w Rzymian 7:7; " Cóż więc powiemy? Czy Prawo jest grzechem? żadną miarą! Ale jedynie przez Prawo zdobyłem znajomość grzechu. Nie wiedziałbym bowiem, co to jest pożądanie, gdyby Prawo nie mówiło: Nie pożądaj."

Prawo jest potrzebne, umożliwia ono poznanie grzechu, zobaczenie go i precyzyjne zdefiniowanie. Weźmy na przykład prawo drogowe. Wykroczenie pojawia się gdy służby drogowe postawią jakiś znak. Znak ograniczający prędkość w terenie zbudowanym, odwołuje się do prawa. Jeżeli przekroczę prędkość w tym miejscu stanę się przestępcą. Zakaz jazdy po spożyciu alkoholu jest zabroniony prawem. Jeżeli wypiję i siądę za kierownicą, jestem przestępcą. Dlaczego ? ponieważ jest prawo, są przepisy, znaki. To one czynią mnie przestępcą. Podobnie jest z Zakonem, z Prawem Bożym.

Gdyby nie było prawa, nikt by nie miał powodu gniewać się na nas, lub karać gdy przekraczamy prędkość lub jedziemy podchmieleni. To prawo determinuje karę i słuszny gniew prawodawcy. Gdy jest prawo, to wobec niego możesz się zbuntować i być nieposłuszny. Bez prawa, nie można by było mówić o buncie i o nieposłuszeństwie, o grzechu. Czytamy, że Abraham był posłuszny Bogu. Paweł w innym miejscu pisze, "Gdyż to wiedzcie na pewno, iż żaden rozpustnik albo nieczysty, lub chciwiec, to znaczy bałwochwalca, nie ma udziału w Królestwie Chrystusowym i Bożym.  Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowy, z powodu nich bowiem spada gniew Boży na nieposłusznych synów. " Efezjan 5:5,6

Na koniec coś jeszcze o obietnicy dziedziczenia. Abrahamowi i jego potomstwu, cielesnemu i duchowemu, była dana obietnica, że ma być dziedzicem świata.  W języku greckim mamy użyte słowo 'kosmou', co również oznacza uporządkowany wszechświat.  To jest wielka, trudna do wyobrażenia obietnica. O takiej samej wielkiego formatu obietnicy czytamy w Księdze Objawienia 21:6,7 "I rzekł do mnie: Stało się. Jam jest alfa i omega, początek i koniec. Ja pragnącemu dam darmo ze źródła wody żywota.  Zwycięzca odziedziczy to wszystko, i będę mu Bogiem, a on będzie mi synem."

Przez wiarę, dzięki wierze odziedziczysz to wszystko... To jest obietnica.