Rozdział 3:21-23

„ALE TERAZ niezależnie od zakonu [prawa] objawiona została sprawiedliwość Boża, o której świadczą zakon [Prawo] i prorocy, i to sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusa dla wszystkich wierzących. Nie ma bowiem różnicy, gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej,”


W poprzednim rozważaniu czytaliśmy, że wszystkie usta powinny zostać zamknięte, bo cały świat podlega sądowi Bożemu. Trwa rozprawa, i wszyscy podsądni, w milczeniu oczekują na ostateczne Słowo Boga w ich sprawie. Nikt nie prowadzi dyskusji, nikt nie sprzecza się, nikt nikogo nie oskarża, nikt nie wynosi się nad innego, ani Żyd nad Greka, ani Grek nad barbarzyńce. Nikt. Wszyscy przed obliczem Bożym powinni zamilknąć.

Doszliśmy do punktu krytycznego, już bardziej dosadniej nie da się opisać opłakanego położenia zdeprawowanej ludzkości. Ten ponury obraz jest wystarczający. Wydaje się, że nie ma żadnej nadziei. Nawet dobre uczynki, nawet prawo [zakon], nawet obrzezanie i poczucie wybrania, nic nie daje gwarancji usprawiedliwienia. I w tym momencie przełomowym Paweł pisze...

Ale teraz…

Niezależnie od Prawa Bóg ukazał, objawił  swoją sprawiedliwość. Zresztą to nigdy nie była jakaś super tajemnica. Paweł niczego nowego nie odkrywa. O tej nadziei usprawiedliwienia, zbawienia pisali prorocy, a także można było ją zobaczyć w Prawie. Weźmy dla przykładu ofiary za grzech za czasów Mojżesza. Czy nie były one proroctwem na ofiarę Baranka Bożego.

Ta prawda jest teraz tylko bardziej widoczna, choć nigdy nie była zakryta, nie była, szczególnie dla Żydów tajemnicą, mówili o niej prorocy. W Nowym Testamencie Żydowskim czytamy; "Lecz teraz, niezależnie od Tory, jasnym stał się Boży sposób czynienia ludzi sprawiedliwymi w Jego oczach - choć Tora i Prorocy również dają o tym świadectwo "

Ta sprawiedliwość Boga przez wiarę w Jezusa (lub wiarę Jezusa) Chrystusa, stała się darem łaski Bożej dla wszystkich i na wszystkich wierzących, Paweł pisze, że nie ma bowiem różnicy; Bo wszyscy zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Bożej.

Zauważmy, że Paweł nie napisał, że wszyscy są grzesznikami, ale że wszyscy zgrzeszyli. Takie sformułowanie czyni z grzechu temat bardzo osobisty. To nie ktoś tam zgrzeszył, ale ja zgrzeszyłem. Podoba mi się definicja grzechu, że jest on nie trafieniem w cel, zejściem z właściwej drogi. Bez Bożego usprawiedliwienia, bez jego łaski, bez Chrystusa wszyscy idziemy tą samą złą drogą prowadzącą do niewłaściwego celu, z dala od chwały Bożej.

„WSZYSCY jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas na własną drogę zboczył, a Pan jego (Jezusa Chrystusa) dotknął karą za winę nas wszystkich.” Izajasza 53:6

Werner de Boor pisze; ”I oto następuje niespodziewany zwrot, uniewinnienie, usprawiedliwienie winnych. O gdybyśmy umieli usłyszeć w tym coś więcej niż budujący frazes, do którego zdołaliśmy przywyknąć.”

Ale teraz…

Piotr w swoim kazaniu głosi; „Przykazał nam też, abyśmy ludowi głosili i składali świadectwo, że On jest ustanowionym przez Boga sędzią żywych i umarłych. O nim to świadczą wszyscy prorocy, iż każdy, kto w niego wierzy, dostąpi odpuszczenia grzechów przez imię jego.” Dzieje 10:42-43

”Lecz Ten, którego Bóg wzbudził, nie oglądał skażenia. Niechże więc będzie wam wiadome, mężowie bracia, że przez tego zwiastowane wam bywa odpuszczenie grzechów i że w nim każdy, kto wierzy, bywa usprawiedliwiony w tym wszystkim, w czym nie mogliście być usprawiedliwieni przez zakon Mojżesza.” Dzieje 13:37-39

Jak daleko jest wschód od zachodu, Tak oddalił od nas występki nasze. Psalm 103:12; „Panie! Ciebie wyczekuje moje serce, pokrzep mojego ducha i uzdrów mnie, ożyw mnie! Zaprawdę, zbawienna była dla mnie gorycz, lecz Ty zachowałeś duszę moją od dołu zagłady, gdyż poza siebie rzuciłeś wszystkie moje grzechy.” Izajasza 38:16-17; „Choć wasze grzechy będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją; choć będą czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna.” Izajasza 1:18 I to jest właśnie usprawiedliwienie, wielkie zbawienie.

Ale teraz…

„Byliście w tym czasie bez Chrystusa, dalecy od społeczności izraelskiej i obcy przymierzom, zawierającym obietnicę, nie mający nadziei i bez Boga na świecie. Ale teraz wy, którzy niegdyś byliście dalecy, staliście się w Chrystusie Jezusie bliscy przez krew Chrystusową.” Efez. 2:12-13

„Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe.” 2 Koryntian 5:17

Ale teraz…

„Usprawiedliwieni tedy z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, dzięki któremu też mamy dostęp przez wiarę do tej łaski, w której stoimy, i chlubimy się nadzieją chwały Bożej.” Rzymian 5:1,2

”Albowiem końcem zakonu [prawa] jest Chrystus, aby był usprawiedliwiony każdy, kto wierzy.” Rzymian 10:4

”Bo i my byliśmy NIEGDYŚ nierozumni, niesforni, błądzący, poddani pożądliwości i rozmaitym rozkoszom, żyjący w złości i zazdrości, znienawidzeni i nienawidzący siebie nawzajem. ALE [TERAZ] GDY się objawiła dobroć i miłość do ludzi Zbawiciela naszego, Boga, zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy, usprawiedliwieni łaską jego, stali się dziedzicami żywota wiecznego, którego nadzieja nam przyświeca. Prawdziwa to mowa i chcę, abyś przy tym obstawał, żeby ci, którzy uwierzyli w Boga, starali się celować w dobrych uczynkach. To jest dobre i użyteczne dla ludzi.” List do Tytusa 3:3-8

”A zatem, jak przez upadek jednego człowieka przyszło potępienie na wszystkich ludzi, tak też przez dzieło usprawiedliwienia jednego przyszło dla wszystkich ludzi usprawiedliwienie ku żywotowi. Bo jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak też przez posłuszeństwo jednego wielu dostąpi usprawiedliwienia. A zakon wkroczył, aby się upadki pomnożyły; gdzie zaś grzech się rozmnożył, tam łaska bardziej obfitowała, żeby jak grzech panował przez śmierć, tak i łaska panowała przez usprawiedliwienie ku żywotowi wiecznemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.” Rzymian 5:18 - 21

Ku wszystkim i na wszystkich wierzących

Wiersz 22  w wielu tłumaczeniach Biblii jest oddany w następujący sposób; " to sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusa dla wszystkich wierzących."  Zauważyłem, że  w części tłumaczeń Biblii mamy mowę o wierze Chrystusa, oraz sformułowanie „ku wszystkim i na wszystkich wierzących;” ku wszystkim i nad wszystkimi wierzącymi. To się odnosi do Biblii Gdańskiej, Rakowskiej i Brzeskiej. Mamy tutaj wyraźne podkreślenie, że sprawiedliwość Boża, usprawiedliwienie dotyczy tylko wierzących, jest skierowana ku i jest nad, obejmuje swoim zasięgiem wierzących uczniów Jezusa.

(‘dikaiosynē de theou dia pisteōs iēsou christou eis pantas kai epi pantas tous pisteuontas’ - sprawiedliwość zaś Boga przez wiarę Jezusa Pomazańca dla wszystkich i na wszystkich wierzących.)

W związku z tym zadajemy sobie pytanie, o czyją wiarę tu chodzi, czy o nasza wiarę w Pana Jezusa Chrystusa, czy o Jego wiarę. Podobny dylemat pojawia się w Liście do Filipian 3:9 gdzie wg niektórych tłumaczeń Biblii czytamy; "I znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, tej, która jest z prawa, ale tę, która jest przez wiarę Chrystusa, to jest sprawiedliwość z Boga przez wiarę;"