A nadzieja nie zawodzi… cz. 1

Greckie słowo 'elpida'  oznacza  nadzieję, oczekiwanie, spodziewanie się spełnienia w przyszłości czegoś pożądanego i ufność, że to się spełni, urzeczywistni.  Przeciwieństwem nadziei jest beznadzieja rodząca obawy.  Słowo nadzieja w języku polskim pochodzi od zwrotu; na-dejaty sę stawać się, podziewać się, dziać się. Nadzieja jest przekonaniem, że to o czym myślimy, mówimy, planujemy, marzymy urzeczywistni się, zdarzy się w przyszłości. Nadzieja dotyczy przyszłości.

Nadzieja uzupełnia definicję wiary. Bo wiara jest teraźniejszą pewnością z jednej strony, i ufnym spodziewaniem się czegoś w przyszłości (nadzieją) z drugiej strony.
W Piśmie Świętym począwszy od Psalmów jest wiele fragmentów mówiących o błogosławionej nadziei, o tym, że dobrze jest pokładać nadzieję w Panu, żyć nią na co dzień. Dzisiaj nie wyczerpię tematu nadziei, bo jest on bardzo szeroki. Postaram się w trzech kolejnych rozważaniach napisać coś więcej na ten temat.

W nadziei radośni

Nadzieja jest jednym z kluczowych pojęć w Liście do Rzymian.  W 4:18, czytamy, że miał ją Abraham, który  wbrew nadziei z powodu nadziei uwierzył. Następnie w 5:4,5 Paweł pisze, że wytrwałość rodzi wypróbowanie, a wypróbowanie nadzieję, która nie zawodzi, nie przynosi wstydu.

Nadzieja jest ważnym tematem w ósmym rozdziale, w którym jest mowa, o nadziei uwolnienia od skażenia;  „Bo stworzenie żarliwie oczekuje objawienia synów Boga.  Gdyż stworzenie zostało poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu Tego, który je poddał, w nadziei,  Że i samo stworzenie zostanie uwolnione z niewoli skażenia  do wolności chwały dzieci Boga.”

Dalej Paweł pisze; „A nie tylko ono, ale i my sami, którzy mamy pierwocinę Ducha, i my sami w sobie wzdychamy oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała.  Albowiem w tej nadziei jesteśmy zbawieni. A nadzieja widzialna nie jest nadzieją; bo ktoś, kto widzi, po co ma mieć nadzieję?  Ale jeśli mamy nadzieję na to, czego nie widzimy, to oczekujemy tego [spodziewamy się]  z wytrwałością.” Rzym. 8:19-21;  A w 12:12 zachęca nas abyśmy byli w tej naszej nadziei radośni, „radośni nadzieją”.

Następnie kilka myśli o nadziei mamy zapisanych w piętnastym rozdziale. Najpierw w Rzym. 15:4,  prosi abyśmy nadzieję czerpali z Pism, z pisanego Słowa Bożego, a w  15:12, 13,  pisze powołując się na Izajasza, że Pan Jezus jest źródłem nadziei dla pogan,  i o tym, że Pan Bóg jest Bogiem nadziei przez moc Ducha Świętego; „I ponownie Izajasz mówi: Będzie korzeń Jessego, który powstanie, aby władać poganami; w Nim poganie będą pokładać nadzieję. A Bóg nadziei niech was wypełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadziei przez moc Ducha Świętego.”

W tobie bowiem, Panie pokładam nadzieję

Barwną ilustrację nadziei podał Hiob, chociaż sam tracił nadzieję, napisał; „Drzewo może mieć nadzieję; choć jest ścięte, znowu się odradza, a jego pędy rosną dalej,  chociaż jego korzeń zestarzeje się w ziemi i jego pień obumiera w prochu,  to jednak, gdy poczuje wilgoć, puszcza pędy i gałęzie jak świeża sadzonka.” Hioba 14:7-9

Księga Psalmów przepełniona jest nadzieją. Zwrotem który bardzo często się powtarza jest; „w Panu pokładam nadzieję.”; złóż nadzieję w Bogu”.  Ta nadzieja nie zawodzi, nigdy nie przyniesie wstydu, nie jest daremna.

„Boże mój! Tobie ufam. Obym nie zaznał wstydu! Niech wrogowie moi nie radują się z mego powodu!  Zaiste, wszyscy, którzy nadzieję pokładają w tobie, nie zaznają wstydu. Zaznają wstydu ci, co bez przyczyny nie dochowują wiary.” Psalm 25:2,3

„Ja jednak wierzę, że ujrzę dobroć Pana W krainie żyjących.  Miej nadzieję w Panu! Bądź mężny i niech serce twoje będzie niezłomne! Miej nadzieję w Panu!” Psalm 27: 13,14

„Bądźcie mocni! A serce wasze niech będzie dzielne, Wy wszyscy, którzy macie nadzieję w Panu.” Psalm 31:25

„Dusza nasza oczekuje Pana, On pomocą naszą i tarczą naszą.  W nim bowiem raduje się serce nasze, Bo zaufaliśmy jego świętemu imieniu.  Niech spocznie na nas łaska twoja, Panie, Ponieważ w tobie mamy nadzieję!” Psalm 33:20-21

„W tobie bowiem, Panie, pokładam nadzieję moją; Ty odpowiadasz, Panie, Boże mój!” Psalm 38:16

„Jedynie w Bogu jest uciszenie duszy mojej, Bo w nim pokładam nadzieję moją!  Tylko On jest opoką moją i zbawieniem moim, Twierdzą moją, przeto się nie zachwieję.” Psalm 62:6,7

„Tyś bowiem nadzieją moją, Panie, Boże, Tyś ufnością moją od młodości mojej.  Tyś był podporą moją od urodzenia, Tyś pomocą moją od łona matki mojej: O tobie zawsze mówi moja pieśń pochwalna.” Psalm 71:5,6

”Lecz moim szczęściem być blisko Boga. Pokładam w Panu, w Bogu nadzieję moją.” Psalm 73:28

”Aby poznało go następne pokolenie, A synowie, którzy się urodzą, Znów opowiadali go dzieciom swoim:  Że mają pokładać nadzieję w Bogu i nie zapominać o dziełach Bożych, Lecz strzec przykazań jego;” Psalm 78:6,7

„W Panu pokładam nadzieję, Dusza moja żyje nadzieją.” Psalm 130:5; „Panie, do ciebie wołam. Rzekłem: Tyś moją nadzieją,”  Psalm 142:6

W Psalmach 119:43, 74; 106:13 czytamy również, że  powinniśmy pokładać nadzieję w Słowie Bożym, w prawach Bożych,  a także w poradach pochodzących od Pana Boga, a autor Księgi Przysłów pisze; „Niech twoje serce nie zazdrości grzesznikom, lecz niech zawsze zabiega o bojaźń Pana,  bo wtedy jest przed tobą przyszłość i twoja nadzieja nie zawiedzie.” Przysłów 23:17,18

c.d.n.