Rozdział 5:6-8

"Wszak Chrystus [Pomazaniec], gdy jeszcze byliśmy słabi [bezsilni], we właściwym czasie [ w stosownej poprze] umarł za [nas] bezbożnych. Rzadko się zdarza, że ktoś umrze za sprawiedliwego; prędzej za dobrego gotów ktoś [odważy się] umrzeć. Bóg zaś daje dowód swojej miłości  ku nam przez to, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas [w naszym imieniu, w nasze miejsce] umarł."


Dowodem naszej wiary i miłości do Pana Boga jest wytrwałość w trudnościach, prześladowaniach i cierpieniach, natomiast dowodem Bożej miłości do nas była wierność, wytrwałość, cierpienie i śmierć Jego jednorodzonego Syna.

Kilka dni temu świat chrześcijański obchodził Święta Wielkanocy. Odnoszę wrażenie, że śmierć Pana Jezusa zeszła na daleki plan i skrzętnie została ukryta za świątecznymi porządkami, dobrym jadłem, programem telewizyjnym, grobami "pańskimi" z politycznym przesłaniem, lokalnym folklorem, malowanymi jajkami, zajączkami i laniem wody (nie tylko tej z kranu).

Lecz że On nas umiłował
i posłał Syna swego jako ubłaganie za grzechy nasze

"Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny" Jana 3:16

"On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale go za nas wszystkich wydał, jakżeby nie miał z nim darować nam wszystkiego?" Rzymian 8:32

"Umiłowani, miłujmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga, i każdy, kto miłuje, z Boga się narodził i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością. W tym objawiła się miłość Boga do nas, iż Syna swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy przezeń żyli. Na tym polega miłość, że nie myśmy umiłowali Boga, lecz że On nas umiłował i posłał Syna swego jako ubłaganie za grzechy nasze. Umiłowani, jeżeli Bóg nas tak umiłował, i myśmy powinni nawzajem się miłować." 1 Jana 4:7-11

"Po tym poznaliśmy miłość, że On za nas oddał życie swoje; i my winniśmy życie oddawać za braci." 1 Jana 3:16

W czasach Pawła umrzeć za kogoś było dla Greków rzadko spotykanym bohaterstwem, a dla Żydów było to mało znaczące głupstwo, nic szczególnego.

"Takie jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem. Większej miłości nikt nie ma nad tę, jak gdy kto życie swoje kładzie za przyjaciół swoich." Jana 15:12,13

"I wy umarliście przez upadki i grzechy wasze, W których niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych. Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała naszego, ulegając woli ciała i zmysłów, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni; Ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, I nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście - I wraz z nim wzbudził, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie, Aby okazać w przyszłych wiekach nadzwyczajne bogactwo łaski swojej w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar;" Efez. 2:1-8

„Byliście w tym czasie bez Chrystusa, dalecy od społeczności izraelskiej i obcy przymierzom, zawierającym obietnicę, nie mający nadziei i bez Boga na świecie. Ale teraz wy, którzy niegdyś byliście dalecy, staliście się w Chrystusie Jezusie bliscy przez krew Chrystusową.” Efez. 2:12-13

Wcześniej czytaliśmy, że wszyscy zgrzeszyliśmy i byliśmy pozbawieni chwały, obecności Bożej. Znajdowaliśmy się w stanie wojennego konfliktu z Bogiem. Będąc nie usprawiedliwionymi z łaski przez wiarę, byliśmy z dala od Boga, nie pojednani z Bogiem, nie mający nadziei. W piątym rozdziale czytamy, że byliśmy bezsilnymi 5:6, grzesznikami 5:8 i nieprzyjaciółmi Boga 5:10

Nic nie mogło nas ocalić od słusznego gniewu Bożego, nasza sytuacja była beznadziejna.

Ale teraz...

”Bo i my byliśmy NIEGDYŚ nierozumni, niesforni, błądzący, poddani pożądliwości i rozmaitym rozkoszom, żyjący w złości i zazdrości, znienawidzeni i nienawidzący siebie nawzajem. ALE [TERAZ] GDY się objawiła dobroć i miłość do ludzi Zbawiciela naszego, Boga, zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy, usprawiedliwieni łaską jego, stali się dziedzicami żywota wiecznego, którego nadzieja nam przyświeca. Prawdziwa to mowa i chcę, abyś przy tym obstawał, żeby ci, którzy uwierzyli w Boga, starali się celować w dobrych uczynkach. To jest dobre i użyteczne dla ludzi.” List do Tytusa 3:3-8

"Wraz z nim zostaliście pogrzebani w chrzcie, w którym też zostaliście wespół wzbudzeni przez wiarę w moc Boga, który go wzbudził z martwych. I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił, odpuściwszy nam wszystkie grzechy; wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża; rozbroił nadziemskie władze i zwierzchności, i wystawił je na pokaz, odniósłszy w nim triumf nad nimi" Kolosan 2: 12-15

Więcej na ten temat napisałem w rozważaniu Rzymian 3:21-23