Inne tłumaczenia oddają ten wiersz następująco:
EIB "Dotyczy ona Jego Syna, który według ciała jest potomkiem Dawida lecz według Ducha uświęcenia, z racji zmartwychwstania, okazał się Synem Boga potężnym w swojej mocy. To Jezus Chrystus, nasz Pan."
UBG "O jego Synu, Jezusie Chrystusie, naszym Panu, który według ciała pochodził z potomstwa Dawida. A pokazał z mocą, że jest Synem Bożym, według Ducha świętości, przez zmartwychwstanie;"
KUL "Jest to Ewangelia o Jego Synu - Który co do ciała pochodził z rodu Dawida, zaś według Ducha Świętości okazał się, dzięki zmartwychwstaniu, Synem Bożym w mocy"
W dzisiejszym fragmencie mamy kilka zagadnień:
- Ewangelia Boża którą zwiastuje Paweł jest o Bożym Synu, który został ustanowiony Synem według (przez) ducha uświęcenia i w mocy okazanej w zmartwychwstaniu.
- Pan Jezus stał się Synem Bożym z nasienia Dawida
- Paweł przedstawia Pana Jezusa Chrystusa jako naszego wspólnego Pana.
Syn został nam dany
Izajasza 9: 5
Paweł sygnalizuje ważną ideę Syna Bożego. Pan Jezus jest tym danym nam Synem. Rolę Syna zobaczymy w dalszej części listu do Rzymian; 5:10 i 8:3; "Jeśli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Syna jego, tym bardziej, będąc pojednani, dostąpimy zbawienia przez życie jego." ; "Albowiem czego zakon nie mógł dokonać, w czym był słaby z powodu ciała, tego dokonał Bóg: przez zesłanie Syna swego w postaci grzesznego ciała, ofiarując je za grzech, potępił grzech w ciele."
Czy Jezus jako Syn Boży przeszedł w ciele? To jest poważne zagadnienie doktrynalne, które podzieliło wierzących już na samym początku. Nie zrozumienie tej kwestii zrodziło jedną z pierwszych herezji o której napisał apostoł Jan.
„Umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat. Po tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest. Wszelki zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście, że ma przyjść, i teraz już jest na świecie. (…) Bo wyszło na świat wielu zwodzicieli, którzy nie chcą uznać, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele. Taki jest zwodzicielem i antychrystem. 1 List Jana 4:1-3; 2 List Jana 1:7
Na przestrzeni wieków powstało wiele sprzecznych ze sobą teorii na temat boskości, wcielenia i natury Syna Bożego. Braci w Rzymie zdaje się ten problem nie dotyczył. Oni nie mieli potrzeby zastanawiać się nad tym co to jest unia hipostatyczna i jaka jest różnica pomiędzy adopcjonizmem, arianizmem czy monofizytyzmem. Nie znali historii doktryn chrześcijańskich. Prawdopodobnie jedynym ich Nowym Testamentem, jedynym podręcznikiem do teologii był List do Rzymian i może fragmenty Ewangelii.
Bracia w Rzymie czytali ten tekst w ten sposób. Jest Bóg, ma On dobrą nowinę, zapowiedział ją już dawno temu w żydowskich Pisma Świętych. Ta dobra nowina jest o Bożym Synu, który jest według ciała potomkiem Dawida króla Żydów. A więc jest prawowitym królem Żydów. Został on ustanowiony według ducha uświęcenia przy udziale mocy przejawiającej się w powstaniu z martwych. Ten Syn Boży, Jezus co znaczy Jahwe jest zbawieniem, i Chrystus co znaczy namaszczony, pomazaniec, ten który zmartwychwstał jest teraz naszym Panem. Co z tego wynika chyba przeczytamy dalej.
Gdybyś mieszkał w Rzymie i zaczął czytać ten list, to zapewne już w tym miejscu miałbyś wiele pytań. My dzisiaj mamy do dyspozycji Stary i Nowy Testament, różne komentarze i wiele spraw jest dla nas dzięki temu bardziej zrozumiałych. Taki wstęp Pawła zachęcał do czytania listu dalej, z baczną uwagą.
W tym bardzo treściwym wstępie Paweł pisze o Bogu, o Synu Bożym, potomku Dawida według ciała i o Duchu uświęcenia. Te trzy określenia stanowią jedność, jeden wzajemnie przenikający się duchowy organizm, trudny do zrozumienia i opisania. W trakcie studium przyjrzymy się roli Boga, Syna Bożego i Ducha Świętego.
Nie widzę potrzeby rozwlekać teraz tych tematów teraz. W tych pierwszych wierszach widzimy pewne elementy które później sam Paweł rozwinie. Zobaczymy czy tak będzie. Jaką rolę pełni Duch uświęcenia, co to znaczy, że Jezus jest naszym Panem i Synem Bożym? Co to jest i co zawiera w sobie Ewangelia Boża?
Duch uświęcenia
Duch Święty wykonuje pracę uświęcenia, inaczej mówiąc On poświęca. Co to znaczy, że uświęca? Poprzednio czytaliśmy, że Paweł był oddzielony od i przeznaczony do. Czytaliśmy również, że i my jako słudzy naszego Pana też jesteśmy oddzieleni. Słowo święty od greckiego ‘hagios’ znaczy dokładnie to samo. Być świętym, to znaczy być oddzielonym, rozdzielonym od rzeczy tego świata i przeznaczonym wyłącznie dla Boga. Stąd np. świątynia, święty Przybytek to święta budowla oddzielona od tego co na zewnątrz i przeznaczona dla Boga. Duch Święty towarzyszy Synowi Bożemu od poczęcia, aż po zmartwychwstanie. Towarzyszy i nam wykonując w nas to dzieło uświęcenia.
Duch uświęcenia sprawia, że wszyscy wierzący którzy są pod Jego wpływem są święci. Paweł właśnie tak traktował adresatów swoich listów. W Liście do Rzymian 1:7 czytamy; „wszystkim, którzy jesteście w Rzymie, umiłowanym Boga, powołanym świętym.”
„Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was? (…) Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was i którego macie od Boga, i że nie należycie też do siebie samych? Drogoście bowiem kupieni. Wysławiajcie tedy Boga w ciele waszym.” 1 Koryntian 3:16; 19; 6:19,20
Który według ciała pochodził z potomstwa Dawida
„Lecz anioł rzekł do Niej: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca.” Ew. Łukasza 1:30-33
W Ewangeliach mamy zapisane dwa różniące się rodowody Jezusa Chrystusa. Oba pochodzą od Dawida. Różnią się tym, że jedna linia wywodzi się od Salomona, a druga od Natana. Znawcy tego tematu piszą, że są to rodowody Józefa i Marii. Zarówno Józef jak i Maria pochodzili z nasienia Dawida. Józef choć nie był biologicznym ojcem, można powiedzieć, że adoptował Jezusa jako swojego prawowitego syna. Otoczenie uznawało Pana Jezusa jako syna cieśli. Potrzebujący pomocy wołali za Nim. „Synu Dawidowy zmiłuj się nad nami.” W Psalmie 89: 4,5 czytamy; " Zawarłem przymierze z wybrańcem swoim,Przysiągłem Dawidowi, słudze swemu: Na wieki utwierdzę potomstwo twoje I tron twój zbuduję po wszystkie pokolenia."
U Izajasza 11:1-3 i 9:5,6 jest napisane; "I wyrośnie różdżka z pnia Isajego, a pęd z jego korzeni wyda owoc. I spocznie na nim Duch Pana; Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch poznania i bojaźni Pana. I będzie miał upodobanie w bojaźni Pana."; "Albowiem dziecię narodziło się nam, syn jest nam dany i spocznie władza na jego ramieniu, i nazwą go: Cudowny Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Odwieczny, Książę Pokoju. Potężna będzie władza i pokój bez końca na tronie Dawida i w jego królestwie, gdyż utrwali ją i oprze na prawie i sprawiedliwości, odtąd aż na wieki. Dokona tego żarliwość Pana Zastępów."
Temat pochodzenia Pana Jezusa z pokolenia Dawida jest obecny w Ewangeliach oraz w Księdze Objawienia. Zacytuję kilka fragmentów.
"Wówczas przyprowadzono Mu opętanego, który był niewidomy i niemy. Uzdrowił go, tak że niemy mógł mówić i widzieć. A wszystkie tłumy pełne były podziwu i mówiły: Czyż nie jest to Syn Dawida? Mat. 12: 22,23
"A tłumy, które Go poprzedzały i które szły za Nim, wołały głośno: Hosanna Synowi Dawida!" Mat. 21:9
"A jeden ze starców rzecze do mnie: Nie płacz! Zwyciężył lew z pokolenia Judy, korzeń Dawidowy i może otworzyć księgę, i zerwać siedem jej pieczęci." Objawienie 5;5
"Ja, Jezus, wysłałem anioła mego, by poświadczył wam to w zborach. Jam jest korzeń i ród Dawidowy, gwiazda jasna poranna." Objawienie 22:16
Ważne jest to, na co zwróciłeś uwagę, jak chrześcijanie w Rzymie przyjmowali fakt przedstawiony przez Pawła. Ewangelia, którą przyjęli i którą głosił Paweł, dotyczyła Syna Dawida, przez zmartwychwstanie okazującego się Synem Bożym w mocy Ducha Świętego. Byli nieskażeni i nie obciążeni dysputami, które odciągnęły późniejsze chrześcijaństwo od sedna sprawy.
OdpowiedzUsuń"o swoim Synu, który według ciała został potomkiem Dawida, zaś według Ducha uświęcenia został ustanowiony Synem Bożym w mocy przez powstanie z martwych - o Jezusie Chrystusie, naszym Panu." (Rzym 1:3-4)
OdpowiedzUsuńMyślę, że wiele zamieszania i wątpliwości w tym fragmencie może budzić fraza "został ustanowiony". Niektórzy mogliby się w niej doszukiwać myśli, że Jezus nie był Synem Bożym do chwili owego ustanowienia. Ten imiesłów (także w wersji czasownikowej) w stosunku do Jezusa został użyty także dwa razy w Dziejach Apostolskich:
"Przykazał nam też głosić ludowi i składać świadectwo, że On JEST USTANOWIONYM przez Boga sędzią żywych i umarłych." (Dz 10:42);
"zgodnie z tym też wyznaczył dzień, w którym będzie sprawiedliwie sądził zamieszkały świat przez Człowieka, KTÓREGO USTANOWIŁ, a czego dowód przedstawił wszystkim, kiedy Go wzbudził z martwych." (Dz 17:31)
W Rzym 1:4, akcent położony jest na USTANOWIENIU w mocy przez zmartwychwstanie, które dokonało się przez Ducha uświęcenia. Zwróćmy uwagę, że fragment ten nie stwierdza, że Jezus został ustanowiony Synem Bożym, ale że jako Syn Boży został ustanowiony w mocy przez zmartwychwstanie.
Innymi słowy: Bożym planem było, aby Jego Syn (Syn Boży) - Jezus - cieleśnie potomek Dawida - dzięki temu że zmartwychwstał za sprawą Ducha uświęcenia, został ustanowionym dla nas Panem, Synem Bożym.
Można się zastanawiać nad zwrotem "Duch uświęcenia", ale myślę, że Paweł wskazał tutaj drogę, którą przeszedł Jezus; a też każdy z nas musi tę drogę przejść:
"Za dni swego życia w ciele zanosił On z wielkim wołaniem i ze łzami modlitwy i błagania do tego, który go mógł wybawić od śmierci, i dla bogobojności został wysłuchany; i chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał, a osiągnąwszy pełnię doskonałości, stał się dla wszystkich, którzy mu są posłuszni, sprawcą zbawienia wiecznego" (Hbr 5:7-9).
Jezus chodził w Duchu Świętym i dzięki temu miał moc żyć uświęconym i czystym życiem. To niech będzie zachętą dla nas.