piątek, 5 stycznia 2018

Rozdział 1: 6,7,8

”wśród których jesteście i wy, powołani przez Jezusa Chrystusa; wszystkim, którzy jesteście w Rzymie, umiłowanym Boga, powołanym świętym: Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa. Najpierw dziękuję Bogu mojemu przez Jezusa Chrystusa za was wszystkich, że wiara wasza słynie po całym świecie.”


Dzisiejsze rozważanie będzie o pozdrowieniach i o składaniu życzeń. Dowiemy się też coś więcej o adresatach, o wspólnocie w Rzymie. Nie tylko Paweł był powołany, WSZYSCY wierzący w Rzymie byli powołani przez Pana Jezusa Chrystusa do służby dla Niego. WSZYSCY byli uznani przez Pawła za godnych, by napisać o nich, że są święci. I wreszcie WSZYSCY adresaci, Żydzi i nie-Żydzi byli umiłowani przez Boga. Dzisiaj i ja pisząc te słowa mam tę świadomość, że kieruję je do powołanych przez Jezusa Chrystusa, do świętych, do umiłowanych przez Boga.

Powołani święci

Świętość to oddzielenie się, bardziej odróżnienie się od ludzi tego świata, świętość to też czystość moralna. Powołanym świętym. Powołanie ma ścisły związek ze świętością. Coś więcej na ten temat napisał apostoł Piotr; „lecz za przykładem świętego, który was POWOŁAŁ, sami też bądźcie ŚWIĘTYMI we wszelkim postępowaniu waszym, ponieważ napisano: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty” 1Piotra 1:15,16

Paweł w liście do Tesaloniczan i do Tymoteusza dodaje; „Albowiem nie POWOŁAŁ nas Bóg do nieczystości, ale do UŚWIĘCENIA.” ; „Nie wstydź się więc świadectwa o Panu naszym, ani mnie, więźnia jego, ale cierp wespół ze mną dla ewangelii, wsparty mocą Boga, który nas wybawił i powołał POWOŁANIEM ŚWIĘTYM, nie na podstawie uczynków naszych, lecz według postanowienia swojego i łaski, danej nam w Chrystusie Jezusie przed dawnymi wiekami,” 1 Tesaloniczan 4:7; 2 Tymoteusza 1:9,10

Łaska Wam i pokój

Dalej Paweł kieruje do umiłowanych przez Boga, świętych w Rzymie pozdrowienia. Właściwie to nie są tylko pozdrowienia, w słowach „Łaska wam i pokój” jest coś więcej niż życzenie komuś zdrowia. To nie jest martwa formułka, chrześcijański slogan.  Wypływającym w ostatni rejs, pasażerom Titanica życzenie zdrowia okazałoby się za płytkim. Oni potrzebowali czegoś więcej. Wierzący w Rzymie, również i my potrzebujemy czegoś więcej. To więcej, zawiera się w słowach Łaska Wam i pokój. To więcej jest w świadomości, że źródło spełnienia tych życzeń znajduje się w Bogu. Takie życzenie Łaski i pokoju, znajdujemy w większości listów apostoła Pawła, Piotra oraz w Objawieniu Jana.

„Paweł, powołany z woli Bożej na apostoła Chrystusa Jezusa, i Sostenes, brat, Zborowi Bożemu, który jest w Koryncie, poświęconym w Chrystusie Jezusie, powołanym świętym, wraz ze wszystkimi, którzy wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa na każdym miejscu, ich i naszym: Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa.” 1 Kor. 1:1-3

"Jan do siedmiu zborów, które są w Azji: Łaska wam i pokój od tego, który jest i który był, i który ma przyjść, i od siedmiu duchów, które są przed jego tronem, I od Jezusa Chrystusa, który jest świadkiem wiernym, pierworodnym z umarłych i władcą nad królami ziemskimi. Jemu, który miłuje nas i który wyzwolił nas z grzechów naszych przez krew swoją,” Obj. 1:4-5

Również w czasach Starego Testamentu  życzono sobie łaski i wierności, łaski i wybawienia, łaski i prawdy. Czym jest łaska,  jest to niezasłużona Boża przychylność,  jest to miejsce, gdy Boże Oblicze jest zwrócone w naszym kierunku, a Niebo nad nami jest otwarte. Łaska to błogosławieństwo. Pokój to ufne poleganie na Bogu, to złożenie wszelkich trosk na Niego, to wewnętrzne uciszenie duszy, to czyste sumienie, które nas nie oskarża.

Piękny przykład starotestamentowego życzenia mamy zapisany w Księdze Liczb 6:23-26; „Tak będziecie błogosławić synów izraelskich, mówiąc do nich: Niech ci błogosławi Pan i niechaj cię strzeże; niech rozjaśni Pan oblicze swoje nad tobą i niech ci miłościw będzie; niech obróci Pan twarz swoją ku tobie i niech ci da pokój.”

Kiedy Pan wysyłał uczniów z informacją o Królestwie Niebios, polecił by każdą rozmowę, każdą wizytę w czyimś domu rozpoczynali od pozdrowienia i życzenia pokoju. Jest bardzo ciekawą informacja, że słowo pozdrowić, z greckiego ‘aspazomai’ bierze się z wyrażenia „ująć w ramiona”

”A wchodząc w dom, pozdrówcie go! A jeśli to dom godzien, niech zstąpi nań pokój wasz, a gdyby nie był godzien, niech pokój wasz wróci do was.”
Mat. 10:12-13

Umiłowani przez Boga

Piękne określenie. W
Rzymie był dwór cesarza. Cesarz był uznawany za boga.  Jak wielką pozycję społeczną mieli ludzie z otoczenia cesarza, nawet jego niewolnicy byli często w lepszej sytuacji, niż niejedni biedni obywatele, mieszkańcy Rzymu. Bracia i siostry w Panu w Rzymie byli z otoczenia Króla królów i Pana panów. Byli umiłowanymi przez Boga.

W wierszu ósmym mamy kilka ciepłych słów skierowanych do zboru w Rzymie. Paweł pisze, "najpierw, przede wszystkim dziękuję Bogu za was WSZYSTKICH." Paweł podkreśla ważność jedności we wspólnocie, nie pisze do wybranych, do mocnych, do bardziej duchowych, do przywódców, pisze list, myśli o, dziękuje Bogu za WSZYSTKICH.

W tym wierszu mamy też zapisaną bardzo ważną informację o świętych w Rzymie, że wiara ich słynęła po całym świecie. Zastanawiam się co Paweł miał ma myśli. Pewnie to, że ich wiara była znana. Nie działali w ukryciu. Zgromadzali się w stolicy ówczesnego mocarstwa. Wieści o tym, że właśnie tam, w Rzymie są wierzący słudzy Jezusa, powołani święci, roznosiła się, niczym miła woń,  po całym świecie. Byli wysoko podniesionym do góry, światłem Ewangelii .

Pod koniec listu Paweł dopisze; „Albowiem posłuszeństwo wasze znane jest wszystkim; dlatego raduję się z was i chcę, abyście byli mądrzy w tym, co dobre, a czyści wobec zła.” Rzymian 16:19

2 komentarze:

  1. Co do powołania. Jako ciekawostkę dodam, że jest taki ciekawy werset z Księgi Sofoniasza, który zapowiada upadek Jerozolimy, ale także zapowiada Dzień Pański, Dzień gniewu Bożego, o którym czytamy w Księdze Objawiania. Jednakże też powołanie nie-Żydów do zbawienia:

    "Milczcie przed obliczem Wszechmogącego Pana, gdyż bliski jest dzień Pana! Bo Pan przygotował ofiarę, poświęcił swoich gości (BG "wezwanych")." (Sof 1:7)

    W greckiej Septuagincie oddaje tu słowo słowo "gości", to "κλητους" [kletous] - "powołani", "wezwani", "zaproszeni". Prorok w tym fragmencie zapowiada, że tak jak mieszkańcy Jerozolimy składali swoje ofiary, a potem przy nich ucztowali (większość ofiar polegała na oddania tłuszczu, krwi dla Boga i niektórych partii mięsa dla kapłana, a większość zwierzęcia spożywana była przez rodzinę i przyjaciół składającego), tak teraz zaproszonymi i wezwanymi na ucztę są poganie (nie-Żydzi) - Babilończycy, a ofiarą niewierni Izraelici. W Izraelu była też resztka wiernych Bogu, na czele z Jeremiaszem.

    Paweł wielokrotnie powoływał się proroctwa dotyczące sąd Bożego wykonanego przez Babilończykach na Izraelu. W 1 Liście do Koryntian przytacza proroctwo w kontekście mowy językami, że Izraelici usłyszą ludzi mówiących obcymi dla nich językami (Babilończyków) i jest to znak sądu nad Izraelem. Wszystko to powinno dać im do zrozumienia, że są winni wobec Boga, a ich pochodzenia nie gwarantuje im Bożej przychylności.

    Fragment z Księgi Sofoniasza 1:7 wskazuje, że sam Bóg, według swojej woli, powołał (zaprosił) gości, tymi gośćmi są wierzący z nie-Żydów i resztka Izraela. Temat ten kontynuowany jest przez większą część listu do Rzymian, ale w szczególności w 9-11 rozdziałach i początku 15.

    OdpowiedzUsuń
  2. W tym czasie też omawiamy ten list. Bardzo pomocny blog. Dzięki Bogu za Twoją pracę. Słowo UMIŁOWANI w rozdziale pierwszym zwróciło moją szczególną uwagę.
    http://lion-vision.blogspot.com/2018/01/umiowani-oddzieleni.html

    OdpowiedzUsuń