środa, 24 stycznia 2018

Rozdział 2: 2-5

Bo wiemy, że sąd Boży słusznie spada na tych, którzy takie rzeczy czynią. Czy mniemasz, człowiecze, który osądzasz tych, co takie rzeczy czynią, a sam je czynisz, że (wymkniesz się) ujdziesz sądu Bożego? Albo może lekceważysz (gardzisz) bogactwem jego dobroci (łagodności) i cierpliwości, i pobłażliwości (wyrozumiałości), nie zważając na to, że dobroć Boża do nawrócenia (upamiętania, pokuty) cię prowadzi? Ty jednak przez zatwardziałość swoją i nieskruszone serce gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga,"


Pismo Święte w wielu miejscach mówi o tym, że Bóg jest Sędzią, a także o sądzie Bożym, trybunale Chrystusowym, dniu sądu, sądzie ognia piekielnego, dniu gniewu Bożego. To jest kolejny z ważnych tematów, który Apostoł Paweł porusza w Liście do Rzymian. Swoją ewangelizację zaczyna od uświadomienia ludziom, w jak beznadziejnym są miejscu, z dala od Boga, zdeprawowani przez grzech, z wypaczonym umysłem, czyniący wiele złych rzeczy. Których Bóg wydał na pastwę ich pożądliwości i niegodziwości. Teraz Apostoł Paweł do tego dodaje jeszcze informację o Sądzie Bożym. Wszyscy staniemy przed sądem Bożym, ci którzy źle czynią, i ci którzy osądzają tych co źle czynią.


Sąd nie jest tylko po to by wydawać wyrok. Różne są rodzaje sądów biblijnych, i różna jest ich rola. To jest temat na oddzielne studium. Sąd, sądzić od greckiego krisie, krino czy hebrajskiego szafat, miszpah oznacza wydawać wyrok, karać w celu resocjalizacji, pouczać. Sąd może również uniewinnić. Boży sąd będzie sprawiedliwy, zgodny z prawdą. Wiersz drugi w niektórych przekładach Pisma Świętego jest oddany w następujący ciekawy sposób; "Lecz wiemy, że sąd Boży jest według prawdy przeciwko tym, którzy robią takie rzeczy."

”Będzie to w dniu, kiedy według ewangelii mojej Bóg sądzić będzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa.” Rzym 2:16

„A jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd,” Hebrajczyków 9:27; "aby świat cały podlegał sądowi Bożemu." Rzymian 3:19

„Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe.” 2 Kor 5,10;  „Bóg bowiem odbędzie sąd nad każdym czynem, nad każdą rzeczą tajną – czy dobrą, czy złą.” Kaznodziei 12,14

”Widziałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem; i księgi zostały otwarte; również inna księga, księga żywota została otwarta; i osądzeni zostali umarli na podstawie tego, co zgodnie z ich uczynkami było napisane w księgach.” Apokalipsa 20,12

Tematem wyjściowym do zwiastowania dobrej nowiny, jest mowa o sądzie Bożym. Jest potrzeba uświadomić Rzymianom, że takowy sąd będzie miał miejsce. Dalej Paweł pisze, że będzie to dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga.

Kiedy Pan Jezus obiecywał przyjście Ducha Świętego powiedział, że Jego zadaniem będzie m. in. przekonanie świata o sądzie. „A On, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu i o sprawiedliwości, i o sądzie; o grzechu, gdyż nie uwierzyli we mnie; o sprawiedliwości, gdyż odchodzę do Ojca i już mnie nie ujrzycie; o sądzie zaś, gdyż książę tego świata został osądzony.” Jana 16:8-11

Głoszenie dobrej nowiny musi rozpocząć się od zaniepokojenia słuchaczy

W Dziejach Apostolskich mamy opisaną bardzo ciekawą sytuację podczas której Paweł zwiastuje Ewangelię namiestnikowi Feliksowi. „A po kilku dniach przybył Feliks z żoną swoją Druzyllą, która była Żydówką. Kazał więc sprowadzić Pawła i przysłuchiwał się mu, co mówił o wierze w Jezusa Chrystusa. Lecz gdy zaczął mówić o usprawiedliwieniu, o wstrzemięźliwości i o przyszłym sądzie, Feliks zaniepokoił się, (przestraszył się);  "Na teraz dość, odejdź; w sposobnej chwili każę cię zawezwać. Dzieje Apostolskie 24:24,25


Widzicie jak Paweł głosi ewangelię, dokładnie wg modelu z Listu do Rzymian. Nie głosi, „Pan Jezus was kocha, nie proponuje powszechnego uzdrawiania ludzi, nie mówi o korzyściach wynikających z przyjęcia Jezusa, będziesz zdrowy, będziesz bogaty, ale co robi (?). Paweł głosi o usprawiedliwieniu, o wstrzemięźliwości (co jest przeciwieństwem pożądliwości) i o sądzie (gr. krimatos sąd wyrok). Jaki efekt. Feliks się zaniepokoił, inne tłumaczenia podają, że przestraszył się.

Głoszenie dobrej nowiny musi rozpocząć się od zaniepokojenia słuchaczy. Również Piotr w pierwszym kazaniu składa świadectwo i woła na całe gardło, ludzie upamiętajcie się i ratujcie się z tego pokolenia przewrotnego.To kazanie Piotra miało posłużyć, by ludzie poczuli się nieswojo, by się zaniepokoili, zatrwożyli. To prowadzi do zatwardziałości i odejścia lub do głębokiej refleksji i szczerego upamiętania.

”Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego. Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła. Wielu też innymi słowy składał świadectwo i napominał ich, mówiąc: Ratujcie się spośród tego pokolenia przewrotnego. Ci więc, którzy przyjęli słowo jego, zostali ochrzczeni.” Dzieje 2: 38-41

Nie lekceważ dobroci Bożej

W dzisiejszym fragmencie mamy podane ważne informacje o Panu Bogu. Po pierwsze; Pan Bóg jest bogaty w dobroć i wyrozumiałość. Te informacje to drugi ważny element Pawłowej ewangelizacji. Paweł pisze; jesteście daleko od Boga, myślicie niewłaściwie i postępujecie niegodziwie, czeka was gniew Boży i sprawiedliwy sąd Boży, ale… Pan Bóg jest cierpliwy, dobry i prowadzi was do upamiętania. Nie gardźcie tym. Apostoł formułuje kolejny poważny  zarzut, lekceważący stosunek do Pana Boga.  Dzieje się coś niewyobrażalnie strasznego; oto człowiek, stworzenie Boże gardzi bogactwem Bożej dobroci, lekceważy Jego słowo, a nawet pogardza wielkim zbawieniem. Ignoruje Boga i nadużywa Bożej cierpliwości. Proces zatwardziałości coraz bardziej niszczy, betonuje ludzkie serce.

„ I zstąpił Pan w obłoku, a on stanął tam przy nim i wezwał imienia Pańskiego.  Wtedy Pan przeszedł obok niego, a on zawołał: Panie, Panie, Boże miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność,  zachowujący łaskę dla tysięcy, odpuszczający winę, występek i grzech, nie pozostawiający w żadnym razie bez kary,” Ks. Wyjścia  34:5-7

„Dlatego musimy tym baczniejszą zwracać uwagę na to, co słyszeliśmy, abyśmy czasem nie zboczyli z drogi.  Bo jeśli słowo wypowiedziane przez aniołów było nienaruszalne, a wszelkie przestępstwo i nieposłuszeństwo spotkało się ze słuszną odpłatą,  to jakże my ujdziemy cało, jeżeli zlekceważymy tak wielkie zbawienie?” Hebrajczyków 2:1-3

„Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy, chociaż niektórzy uważają, że zwleka, lecz okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął, lecz chce, aby wszyscy przyszli do upamiętania. (…) A cierpliwość Pana naszego uważajcie za ratunek, jak i umiłowany brat nasz, Paweł, w mądrości, która mu jest dana, pisał do was;2 Piotra 3:9;15

Mamy tego który wstawia się za nami u Ojca, Jezusa Chrystusa

Kiedy w Biblii czytamy o Bożym sądzie zadajemy sobie pytanie, czy jest jakiś sposób by uniknąć tej decydującej rozprawy sądowej. Paweł pisze, nie unikniesz, nie wymkniesz się temu sądowi. Co robić?

Uwierz
w Pana Jezusa a będziesz zbawiony, wybawiony, doceń Bożą dobroć i wyrozumiałość, oddaj Bogu chwałę, upamiętaj się i pokutuj ze swoich grzechów (listę już znamy), skorzystaj z USPRAWIEDLIWIENIA. Pozwól by Jezus wymazał obciążający cię list dłużny.

"I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił, odpuściwszy nam wszystkie grzechy; wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża;" Kolosan 2:13,14

"Dzieci moje, to wam piszę, abyście nie grzeszyli. A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika (tego który wstawia się za nami) u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy. On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata." 1 Jana 2:1,2

"Nie ma bowiem różnicy, gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej, i są usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie, którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów, dla okazania sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, aby On sam był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który wierzy w Jezusa. " Rzymian 3:22-26

"I wy umarliście przez upadki i grzechy wasze, w których niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych. Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała naszego, ulegając woli ciała i zmysłów, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni; ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście." Efezjan 2:1-5

"I aby poganie wielbili Boga za miłosierdzie,..."
Rzymian 15:9

2 komentarze:

  1. W rozważaniu wydaje się, że brakuje troszkę jednego wątku, który jest ważny w całej narracji listu. Paweł w kolejnych rozdziałach tego listu poświęca mu dużo miejsca. Paweł napisał: "Liczysz na to, że (...) wymkniesz się/unikniesz/ujdziesz/uciekniesz od gniewu Bożego". Zwróćmy uwagę na to, że Paweł adresuje te słowa do ludzi, którzy osądzają innych, sami będąc tylko słuchaczami Słowa Bożego.

    W jaki sposób ludzie mogą liczyć na umknięcie przed gniewem Bożym? Żydzi, którzy wydają się być głównymi adresatami tego fragmentu (zgodnie z wersetami 12-13), uważali, że samo pochodzenie od Abrahama i nadanie im przymierza na Synaju (w tym obrzezanie), daje im pewne przywileje i przychylność Bożą. Przychylność, która ma uchronić ich od gniewu Bożego. Paweł wydaje się powtarzać słowa Jana Chrzciciela:

    "Wydawajcie więc owoce godne upamiętania. A nie próbujcie wmawiać w siebie: Ojca mamy Abrahama; powiadam wam bowiem, że Bóg może z tych kamieni wzbudzić dzieci Abrahamowi. A już i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona; wszelkie więc drzewo, które nie wydaje owocu dobrego, zostaje wycięte i w ogień wrzucone." (Łk 3:8-9).

    Paweł kończy 2 rozdział sednem sprawy, obrzezka na ciele nie załatwia całej sprawy. Liczy się duchowa obrzezka i duchowe życie.

    A co powiedziane jest o tej "ucieczce od gniewu Bożego" dla wszystkich ludzi: "będzie wielka niedola na ziemi i GNIEW nad tym ludem (...) Baczcie na siebie, aby serca wasze nie były ociężałe wskutek obżarstwa i opilstwa oraz troski o byt i aby ów dzień was nie zaskoczył. Niby sidło; przyjdzie bowiem znienacka na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc, modląc się cały czas, abyście mogli UJŚĆ (UNIKNĄĆ, WYMKNĄĆ SIĘ) przed tym wszystkim, co nastanie, i stanąć przed Synem Człowieczym." Łk 21:23, 34-36

    OdpowiedzUsuń
  2. W samej rzeczy, Andrzeju. Głoszenie nieuniknionego sądu, jest głoszeniem PRAWDY.

    Historia o namiestniku Feliksie, którą przytoczyłeś jest dowodem na to, że ludzie chętnie słuchają Ewangelii, pod warunkiem, że nie poruszymy kwestii usprawiedliwienie, wstrzemięźliwości i sądu! Taka połowiczna ewangelia, jest z gruntu fałszywa.

    Kto wie, czy nie ze względu na dzisiejszych Feliksów, aby ich pozyskać, głosi się często taką zakłamaną ewangelię.

    OdpowiedzUsuń