„Bo wiemy, że sąd Boży słusznie spada na tych, którzy takie rzeczy czynią. Czy mniemasz, człowiecze, który osądzasz tych, co takie rzeczy czynią, a sam je czynisz, że (wymkniesz się) ujdziesz sądu Bożego? Albo może lekceważysz (gardzisz) bogactwem jego dobroci (łagodności) i cierpliwości, i pobłażliwości (wyrozumiałości), nie zważając na to, że dobroć Boża do nawrócenia (upamiętania, pokuty) cię prowadzi? Ty jednak przez zatwardziałość swoją i nieskruszone serce gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga,"
Pismo Święte w wielu miejscach mówi o tym, że Bóg jest Sędzią, a także o sądzie Bożym, trybunale Chrystusowym, dniu sądu, sądzie ognia piekielnego, dniu gniewu Bożego. To jest kolejny z ważnych tematów, który Apostoł Paweł porusza w Liście do Rzymian. Swoją ewangelizację zaczyna od uświadomienia ludziom, w jak beznadziejnym są miejscu, z dala od Boga, zdeprawowani przez grzech, z wypaczonym umysłem, czyniący wiele złych rzeczy. Których Bóg wydał na pastwę ich pożądliwości i niegodziwości. Teraz Apostoł Paweł do tego dodaje jeszcze informację o Sądzie Bożym. Wszyscy staniemy przed sądem Bożym, ci którzy źle czynią, i ci którzy osądzają tych co źle czynią.
Sąd nie jest tylko po to by wydawać wyrok. Różne są rodzaje sądów biblijnych, i różna jest ich rola. To jest temat na oddzielne studium. Sąd, sądzić od greckiego krisie, krino czy hebrajskiego szafat, miszpah oznacza wydawać wyrok, karać w celu resocjalizacji, pouczać. Sąd może również uniewinnić. Boży sąd będzie sprawiedliwy, zgodny z prawdą. Wiersz drugi w niektórych przekładach Pisma Świętego jest oddany w następujący ciekawy sposób; "Lecz wiemy, że sąd Boży jest według prawdy przeciwko tym, którzy robią takie rzeczy."
”Będzie to w dniu, kiedy według ewangelii mojej Bóg sądzić będzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa.” Rzym 2:16
„A jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd,” Hebrajczyków 9:27; "aby świat cały podlegał sądowi Bożemu." Rzymian 3:19
„Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe.” 2 Kor 5,10; „Bóg bowiem odbędzie sąd nad każdym czynem, nad każdą rzeczą tajną – czy dobrą, czy złą.” Kaznodziei 12,14
”Widziałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem; i księgi zostały otwarte; również inna księga, księga żywota została otwarta; i osądzeni zostali umarli na podstawie tego, co zgodnie z ich uczynkami było napisane w księgach.” Apokalipsa 20,12
Tematem wyjściowym do zwiastowania dobrej nowiny, jest mowa o sądzie Bożym. Jest potrzeba uświadomić Rzymianom, że takowy sąd będzie miał miejsce. Dalej Paweł pisze, że będzie to dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga.
Kiedy Pan Jezus obiecywał przyjście Ducha Świętego powiedział, że Jego zadaniem będzie m. in. przekonanie świata o sądzie. „A On, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu i o sprawiedliwości, i o sądzie; o grzechu, gdyż nie uwierzyli we mnie; o sprawiedliwości, gdyż odchodzę do Ojca i już mnie nie ujrzycie; o sądzie zaś, gdyż książę tego świata został osądzony.” Jana 16:8-11
Głoszenie dobrej nowiny musi rozpocząć się od zaniepokojenia słuchaczy
W Dziejach Apostolskich mamy opisaną bardzo ciekawą sytuację podczas której Paweł zwiastuje Ewangelię namiestnikowi Feliksowi. „A po kilku dniach przybył Feliks z żoną swoją Druzyllą, która była Żydówką. Kazał więc sprowadzić Pawła i przysłuchiwał się mu, co mówił o wierze w Jezusa Chrystusa. Lecz gdy zaczął mówić o usprawiedliwieniu, o wstrzemięźliwości i o przyszłym sądzie, Feliks zaniepokoił się, (przestraszył się); "Na teraz dość, odejdź; w sposobnej chwili każę cię zawezwać. Dzieje Apostolskie 24:24,25
Widzicie jak Paweł głosi ewangelię, dokładnie wg modelu z Listu do Rzymian. Nie głosi, „Pan Jezus was kocha, nie proponuje powszechnego uzdrawiania ludzi, nie mówi o korzyściach wynikających z przyjęcia Jezusa, będziesz zdrowy, będziesz bogaty, ale co robi (?). Paweł głosi o usprawiedliwieniu, o wstrzemięźliwości (co jest przeciwieństwem pożądliwości) i o sądzie (gr. krimatos sąd wyrok). Jaki efekt. Feliks się zaniepokoił, inne tłumaczenia podają, że przestraszył się.
Głoszenie dobrej nowiny musi rozpocząć się od zaniepokojenia słuchaczy. Również Piotr w pierwszym kazaniu składa świadectwo i woła na całe gardło, ludzie upamiętajcie się i ratujcie się z tego pokolenia przewrotnego.To kazanie Piotra miało posłużyć, by ludzie poczuli się nieswojo, by się zaniepokoili, zatrwożyli. To prowadzi do zatwardziałości i odejścia lub do głębokiej refleksji i szczerego upamiętania.
”Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego. Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła. Wielu też innymi słowy składał świadectwo i napominał ich, mówiąc: Ratujcie się spośród tego pokolenia przewrotnego. Ci więc, którzy przyjęli słowo jego, zostali ochrzczeni.” Dzieje 2: 38-41
Nie lekceważ dobroci Bożej
W dzisiejszym fragmencie mamy podane ważne informacje o Panu Bogu. Po pierwsze; Pan Bóg jest bogaty w dobroć i wyrozumiałość. Te informacje to drugi ważny element Pawłowej ewangelizacji. Paweł pisze; jesteście daleko od Boga, myślicie niewłaściwie i postępujecie niegodziwie, czeka was gniew Boży i sprawiedliwy sąd Boży, ale… Pan Bóg jest cierpliwy, dobry i prowadzi was do upamiętania. Nie gardźcie tym. Apostoł formułuje kolejny poważny zarzut, lekceważący stosunek do Pana Boga. Dzieje się
coś niewyobrażalnie strasznego; oto człowiek, stworzenie Boże gardzi
bogactwem Bożej dobroci, lekceważy Jego słowo, a nawet pogardza wielkim
zbawieniem. Ignoruje Boga i nadużywa Bożej cierpliwości. Proces zatwardziałości coraz bardziej niszczy, betonuje ludzkie serce.
„ I zstąpił Pan w obłoku, a on stanął tam przy nim i wezwał imienia Pańskiego. Wtedy Pan przeszedł obok niego, a on zawołał: Panie, Panie, Boże miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność, zachowujący łaskę dla tysięcy, odpuszczający winę, występek i grzech, nie pozostawiający w żadnym razie bez kary,” Ks. Wyjścia 34:5-7
„Dlatego musimy tym baczniejszą zwracać uwagę na to, co słyszeliśmy, abyśmy czasem nie zboczyli z drogi. Bo jeśli słowo wypowiedziane przez aniołów było nienaruszalne, a wszelkie przestępstwo i nieposłuszeństwo spotkało się ze słuszną odpłatą, to jakże my ujdziemy cało, jeżeli zlekceważymy tak wielkie zbawienie?” Hebrajczyków 2:1-3
„Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy, chociaż niektórzy uważają, że zwleka, lecz okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął, lecz chce, aby wszyscy przyszli do upamiętania. (…) A cierpliwość Pana naszego uważajcie za ratunek, jak i umiłowany brat nasz, Paweł, w mądrości, która mu jest dana, pisał do was;” 2 Piotra 3:9;15
Mamy tego który wstawia się za nami u Ojca, Jezusa Chrystusa
Kiedy w Biblii czytamy o Bożym sądzie zadajemy sobie pytanie, czy jest jakiś sposób by uniknąć tej decydującej rozprawy sądowej. Paweł pisze, nie unikniesz, nie wymkniesz się temu sądowi. Co robić?
Uwierz w Pana Jezusa a będziesz zbawiony, wybawiony, doceń Bożą dobroć i wyrozumiałość, oddaj Bogu chwałę, upamiętaj się i pokutuj ze swoich grzechów (listę już znamy), skorzystaj z USPRAWIEDLIWIENIA. Pozwól by Jezus wymazał obciążający cię list dłużny.
"I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił, odpuściwszy nam wszystkie grzechy; wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża;" Kolosan 2:13,14
"Dzieci moje, to wam piszę, abyście nie grzeszyli. A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika (tego który wstawia się za nami) u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy. On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata." 1 Jana 2:1,2
"Nie ma bowiem różnicy, gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej, i są usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie, którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów, dla okazania sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, aby On sam był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który wierzy w Jezusa. " Rzymian 3:22-26
"I wy umarliście przez upadki i grzechy wasze, w których niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych. Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała naszego, ulegając woli ciała i zmysłów, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni; ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście." Efezjan 2:1-5
"I aby poganie wielbili Boga za miłosierdzie,..."
Rzymian 15:9
W rozważaniu wydaje się, że brakuje troszkę jednego wątku, który jest ważny w całej narracji listu. Paweł w kolejnych rozdziałach tego listu poświęca mu dużo miejsca. Paweł napisał: "Liczysz na to, że (...) wymkniesz się/unikniesz/ujdziesz/uciekniesz od gniewu Bożego". Zwróćmy uwagę na to, że Paweł adresuje te słowa do ludzi, którzy osądzają innych, sami będąc tylko słuchaczami Słowa Bożego.
OdpowiedzUsuńW jaki sposób ludzie mogą liczyć na umknięcie przed gniewem Bożym? Żydzi, którzy wydają się być głównymi adresatami tego fragmentu (zgodnie z wersetami 12-13), uważali, że samo pochodzenie od Abrahama i nadanie im przymierza na Synaju (w tym obrzezanie), daje im pewne przywileje i przychylność Bożą. Przychylność, która ma uchronić ich od gniewu Bożego. Paweł wydaje się powtarzać słowa Jana Chrzciciela:
"Wydawajcie więc owoce godne upamiętania. A nie próbujcie wmawiać w siebie: Ojca mamy Abrahama; powiadam wam bowiem, że Bóg może z tych kamieni wzbudzić dzieci Abrahamowi. A już i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona; wszelkie więc drzewo, które nie wydaje owocu dobrego, zostaje wycięte i w ogień wrzucone." (Łk 3:8-9).
Paweł kończy 2 rozdział sednem sprawy, obrzezka na ciele nie załatwia całej sprawy. Liczy się duchowa obrzezka i duchowe życie.
A co powiedziane jest o tej "ucieczce od gniewu Bożego" dla wszystkich ludzi: "będzie wielka niedola na ziemi i GNIEW nad tym ludem (...) Baczcie na siebie, aby serca wasze nie były ociężałe wskutek obżarstwa i opilstwa oraz troski o byt i aby ów dzień was nie zaskoczył. Niby sidło; przyjdzie bowiem znienacka na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc, modląc się cały czas, abyście mogli UJŚĆ (UNIKNĄĆ, WYMKNĄĆ SIĘ) przed tym wszystkim, co nastanie, i stanąć przed Synem Człowieczym." Łk 21:23, 34-36
W samej rzeczy, Andrzeju. Głoszenie nieuniknionego sądu, jest głoszeniem PRAWDY.
OdpowiedzUsuńHistoria o namiestniku Feliksie, którą przytoczyłeś jest dowodem na to, że ludzie chętnie słuchają Ewangelii, pod warunkiem, że nie poruszymy kwestii usprawiedliwienie, wstrzemięźliwości i sądu! Taka połowiczna ewangelia, jest z gruntu fałszywa.
Kto wie, czy nie ze względu na dzisiejszych Feliksów, aby ich pozyskać, głosi się często taką zakłamaną ewangelię.